Η αξιότιμη κ. Μπαζιάνα

Η κ. Περιστέρα Μπαζιάνα, ακαδημαϊκός, ως μέλος του Δ.Ε.Π. στο Ε.Μ.Π. σύζυγος του απερχόμενου Πρωθυπουργού, υπήρξε μέλος των αριστερών οργανώσεων του φοιτητικού κινήματος. Εκεί που σφυρηλατείται η αριστερή σκέψη και ιδεολογία. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την απόκτηση ιδεοληπτικών πολιτικών αντιλήψεων και συμπεριφορών. Με κυρίαρχο το «ένας είναι ο εχθρός, ο ιμπεριαλισμός και ο καπιταλισμός», θα συμπλήρωνα εγώ την τελευταία λέξη.

Ως εκ της θέσεώς της λοιπόν, η

πολιτική της συμπεριφορά επηρεάζει τις μάζες και την σηματοδοτεί νοηματικά και ουσιαστικά ως ένα μήνυμα.

Χθες εθεάθη για δεύτερη φορά να παρακολουθεί ως τρίτη την πολύκροτη δίκη της «Χρυσής Αυγής», δίνοντας με την παρουσία της στην αίθουσα του Δικαστηρίου ένα αντιφασιστικό μήνυμα και καλά κάνει, γιατί κανείς Δημοκράτης, δεν επιθυμεί ή και δεν σκέφτεται την πολιτική δολοφονία όπως του Φύσσα, σαν μέσο επίλυσης των πολιτικών διαφορών.

Μια δίκη, που κούρασε από πολιτική και δικαστική αβελτηρία. Προφανώς πήγε να συμπαρασταθεί στην οικογένεια του άτυχου θύματος, μιας αποτρόπαιας πολιτικής δολοφονίας. Υπερασπιζόμενη την αλληλέγγυα θέση της στον αγώνα της κατά του φασισμού. Μια θέση που όλοι την γνωρίζουμε, αφού την διατυμπανίζει καθημερινά σε κάθε πρόταση το κόμμα, που ηγείται ο σύζυγός της Πρωθυπουργός.

Υπάρχει όμως μια διαφοροποίηση στον ανθρώπινο πόνο, που δεν έχει πολιτική απόχρωση. Κατηγορούμε διαπρύσια τον Αμερικανικό ιμπεριαλισμό και φασισμό και τα παιδιά μας, τα στέλνουμε στα Ιδιωτικά Αμερικανικά Σχολεία, στο Αμερικανικό Κολλέγιο στην Αγία Παρασκευή.

Οι αιμοσταγείς δολοφόνοι της 17ης Νοέμβρη κυκλοφορούν ελεύθεροι και αν δεν δικαιούνται άδεια από τις φυλακές, παρεμβαίνει η Κυβέρνηση στην Δικαστική εξουσία, για να μην κακοκαρδίσει τους τρομοκράτες, που κυκλοφορούν ελεύθεροι.

Για τα θύματα της 17ης Νοέμβρη, που είναι ομοϊδεάτες της και τα ορφανά παιδιά των θυμάτων της και των οικογενειών τους ή για τα αθώα θύματα του ολοκαυτώματος στο Μάτι, που χάθηκαν μικρά παιδιά και ξεκληρίστηκαν ολόκληρες οικογένειες μέσα στην φρίκη της ανείπωτης τραγωδίας ή για τα αθώα θύματα, τους εργαζόμενους της πυρπόλησης της Τράπεζας «Marfin» από τους αριστερούς διαδηλωτές και εμπρηστές ούτε ένα συγγνώμη ούτε ένα δάκρυ συμπόνιας η αριστερά συνοδοιπόρος των τρομοκρατών.

Έτσι όμως αιωρείται ένα φρικτό ερώτημα, το οποίο πρέπει να μας απαντήσει η αξιότιμη κ. Μπαζιάνα.

Οι πολιτικές δολοφονίες μη αριστερών πολιτών δικαιολογούνται στην έννοια του ταξικού αγώνα που επικαλείται η αριστερά για να εδραιώσει την πολιτική και ιδεολογική της κυριαρχία;

Δηλαδή: «Σκοτώνοντας τους κακούς ιμπεριαλιστές;».

Και αν ναι, τότε σε τι διαφέρει η αριστερά σε νοοτροπία από τον φασισμό;

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα