Η ελληνική κρίση επιβεβαιώνει την αποτυχία των νομισματικών ενώσεων

17:38 22/5/2012 - Πηγή: Antinews

‘Όταν αποκαλύφτηκε ότι η Ελλάδα μαγείρευε τα λογιστικά της στοιχεία, εν μέσω οικονομικής δυσχέρειας, χάνοντας κάθε αξιοπιστία στη διεθνή σκηνή, η απόφαση να την απομακρύνουν από την νομισματική ένωση κατέστη αναπόφευκτη.

Αυτά συνέβησαν το 1908.

Μετά από την «αραίωση» του χρυσού στα νομίσματά της, η Ελλάδα βγήκε από την Λατινική Νομισματική Ένωση, τα ιδρυτικά μέλη της οποίας ήταν, μεταξύ άλλων, η Γαλλία,

η Ιταλία, το Βέλγιο, και η Ελβετία. Σχεδόν έναν αιώνα αργότερα, η ιστορία επαναλαμβάνεται, κάτω από διαφορετικές συνθήκες.

Η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα κρατών που μπήκαν και βγήκαν σε διάφορες νομισματικές ενώσεις. Τι μας διδάσκει όμως η ιστορία, για τις επιλογές που έχει μια τέτοια ένωση, που αποτελείται από έναν ανταγωνιστικό πυρήνα, και μια μη ανταγωνιστική περιφέρεια; Από διαμάχες μεταξύ λιτότητας και ανάπτυξης; Από ένα όλο και αυξανόμενο χάσμα μεταξύ αυτών που θέλουν την Ελλάδα να παραμείνει μέλος, και αυτών που την θέλουν εκτός;

Αν η Ελλάδα τα καταφέρει να επιβιώσει της κρίσης και να παραμείνει στο ευρώ, θα θυμίσει την επανένωση της Γερμανίας το 1989. Η περίοδος  προσαρμογής θα κρατήσει δεκαετίες, και θα εμπεριέχει μεγάλη μετανάστευση, δισεκατομμύρια ευρώ σε μεταφορές κεφαλαίων, και την ανάδυση ακραίων κομμάτων, τόσο στην ίδια, όσο και στα κράτη που θα κληθούν να πληρώσουν τον λογαριασμό.

Όπως η πρώην Ανατολική Γερμανία, έτσι και η Ελλάδα πάσχει από μια παραλυτική έλλειψη ανταγωνιστικότητας, και είναι κλειδωμένη στο ευρώ. Οι Ανατολικογερμανοί δεν μέτρησαν στην αγορά εργασίας, επειδή το γερμανικό μάρκο αντιστοιχούσε στα δυτικογερμανικά  επίπεδα παραγωγικότητας, και όχι σε αυτά της Ανατολικής Γερμανίας. Στα πρώτα πέντε χρόνια που ακολούθησαν την επανένωση των δυο Γερμανιών, 14.000 επιχειρήσεις έκλεισαν, και 4 εκατ. θέσεις εργασίας χάθηκαν.

Από την πτώση του τοίχους και μετά, περισσότεροι από 2 εκατ. Ανατολικογερμανοί μετανάστευσαν στα δυτικά. Η ανεργία, και η καθήλωση των ημερομισθίων ενίσχυσαν τα ξενοφοβικά, και τα αριστερά κόμματα, με το Αριστερό Κόμμα που ξεπήδησε από το πάλαι ποτέ  Κομμουνιστικό Κόμμα της Γερμανίας, να ελπίζει πως το 2013 θα κυβερνήσει.

20 χρόνια μετά, τα βιοτικά επίπεδα έχουν συγκλίνει, αν και στην Ανατολή παραμένουν 20% πιο κάτω, με την ανεργία διπλάσια του μέσου όρου της Δύσης.

Και όλα αυτά σε ένα ενιαίο έθνος με την ίδια γλώσσα, την δυνατότητα ελεύθερης διακίνησης, και την δυνατότητα δημοσιονομικών μεταφορών κεφαλαίου, που απουσιάζει στην ευρωζώνη. Οι Γερμανοί φορολογούμενοι επιδότησαν τον εκσυγχρονισμό της Ανατολικής Γερμανίας με περίπου $2.17 τρισεκατομμύρια!

Αν η Ευρώπη αποφασίσει να κάνει το ίδιο για την Ελλάδα, ή για άλλα περιφερειακά κράτη, θα της κοστίζει πανάκριβα, τόσο οικονομικά, όσο και πολιτικά.

Αν δεν το κάνει, και αφήσει την Ελλάδα να φύγει από το ευρώ, το κόστος θα είναι ακόμη πιο ακριβό. Προηγούμενες διαλύσεις νομισματικών ενώσεων προκάλεσαν χάος, φυγή κεφαλαίων, bank runs, και χρεοκοπίες.

Εν έτει 2012, η επιστροφή στην δραχ