Η λίστα Λαγκάρντ και η ανυπόφορη υποκρισία του πολιτικού συστήματος

10:01 19/1/2013 - Πηγή: Antinews

Η κοινοβουλευτική επιθεώρηση που ανέβηκε προχθές στο σανίδι σχετικά με τις προανακριτικές επιτροπές δηλώνει ένα και μόνο ένα πράγμα: ότι το κοινοβουλευτικό και πολιτικό προσωπικό της χώρας χρήζει άμεσης απόσυρσης. Το πολύωρο, βασανιστικά μακροσκελές τσίρκο συνιστούσε μια πραγματική εικόνα ντροπής, και μάλιστα ντροπής ριζικά αποκομμένης από τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας.

Σε άλλες χώρες οι “λίστες” και τα “στικάκια” έφεραν κάποια εκατομμύρια στα κρατικά ταμεία και θα σάλπιζαν την αρχή μιας μαζικής

εφόδου επί της φοροδιαφυγής. Εδώ αυτή τους η διάσταση δεν μοιάζει να έχει αξιοποιηθεί στον βαθμό που της πρέπει, και αντ´ αυτού συζητάμε σχοινοτενώς σε ανώτατο πολιτειακό επίπεδο για το “κρυφτό” με την λίστα, για το αν το πραγματικό CD της Λαγκάρντ έχει κρεμαστεί στο μπαλκόνι του υπουργείου οικονομικών για να διώχνει τα περιστέρια ή για το πόσο πολύ αγαπά ο πρώην υπουργός ΥΕΘΑ Βενιζέλος τα αμυντικά σχέδια της χώρας, ώστε να τα παίρνει σπίτι του για να τα διαβάζει πριν κοιμηθεί.

Υπενθυμίζουμε τα αυτονόητα: η συγκεκριμένη προανακριτική επιτροπή θα γνωμοδοτήσει για τις ευθύνες αλλοίωσης της λίστας με την απόκρυψη των τριών ονομάτων των συγγενικών προσώπων του κ. Παπακωνσταντίνου, όχι επί παντός επιστητού. Ούτε για το πώς μπήκαμε στο Μνημόνιο θα αποφασίσει, ούτε για τις γενικές και αόριστες ευθύνες του καθενός. Ως εκ τούτου, η προσπάθεια να παραπεμφθούν οι κύριοι Παπαδήμος και Παπανδρέου προδίδει ή εξευτελιστική αφέλεια ή δόλο: αφέλεια, αν αυτοί που το επιχειρούν απλώς ηδονίζονται με το ενδεχόμενο παραπομπής του Παπανδρέου σε προανακριτική,… όποια νά´ναι! Και δόλο, αν ο στόχος είναι να αθωωθούν οι κατηγορούμενοι για αδικήματα που δεν διέπραξαν, ούτως ώστε να βγει το συμπέρασμα “το πολιτικό σύστημα είναι τόσο φαύλο, που αθώωσε ακόμα και τον Παπανδρέου”. Στο Antinews έχει πολλάκις τονιστεί η αναγκαιότητα να δικαστεί ο ΓΑΠ, όμως… γιά όσα διέπραξε – όχι για όσα δεν διέπραξε, οπότε και θα αθωωνόταν.

Από την άλλη, η περίπτωση του κ. Βενιζέλου διαφέρει. Η προανακριτική επιτροπή στοχεύει στο να διερευνήσει αν υπάρχουν ευθύνες, και σ´ αυτά τα πλαίσια θα όφειλε να ελέγξει όσους ενδεχομένως έχουν μέρος ή το όλον των ευθυνών. Ο κ. Βενιζέλος, ο ΥΠΟΙΚ, ο αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο άνθρωπος που είχε “ξεχάσει την λίστα στο συρτάρι του”, θα μπορούσε τουλάχιστον να… ερωτηθεί. Αντ´ αυτού, ο κατανοητός και ρεαλιστικός στόχος της συνοχής της κυβερνήσεως επέβαλε να προβληθεί μόνον ο κ. Παπακωνσταντίνου ως… Μεφιστοφελής και όλοι οι υπόλοιποι ωσάν μωρές παρθένες, κήνσορες, κατήγοροι και εγγυητές της διαφάνειας!

Αν έχουμε καταλάβει καλά τον σχεδιασμό του πρωθυπουργού, αξιώνει να είναι ο πολιτικός χώρος τον οποίον εκφράζει και συσπειρώνει, και παρά το παρελθόν αυτού του χώρου, ένας πόλος χρηστής ευρωπαϊκής διαχείρισης, κάθαρσης-ανανέωσης-αποδιαπλοκής, ανάπτυξης και αναδόμησης σε άλλες βάσεις, μέσα σε μια λίμνη χάους όπου κανείς άλλος δεν μπορεί να εγγυηθεί τα αναφερθέντα. Αν είναι έτσι τα πράγματα, η αναγκαστική συμπόρευση με την ανάγκη αποσιωποιήσεως ευθυνών χάριν της συγκυβέρνησης αποτελεί μείζονα αυτοϋπονόμευση. Όσο θα προχωράμε στον χρόνο, τόσο σαφέστερο θα γίνεται: το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ ως οργανισμοί δεν καθαρίζονται, δεν αλλάζουν στα βασικά τους χαρακτηριστικά, δεν μετανοούν, δεν μεταρρυθμίζονται, δεν “ξεμαθαίνουν”: μόνο γκρεμίζονται και επανιδρύονται επί μηδενικής βάσεως. Μέχρι να γίνει αυτό θα γεννούν σκάνδαλα, ρεμούλες και διαπλοκή, και η ανάγκη συμπόρευσης μαζί τους θα γεννά υποχρέωση συγκάλυψης. Πέραν της ουσίας του πράγματος, αυτό γεννά και άλλου είδους κινδύνους, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται την αχίλλειο πτέρνα της όλης καταστάσεως και έχει κηρύξει “ανένδοτο” εναντίον του MEGA – για αρχή. Δηλώνουμε σίγουροι ότι η ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με το ενδεχόμενο της κάθαρσης και η ταύτιση της κυβέρνησης με την διάσωση των εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσόντων ανδρών δεν εμπίπτει στους επιτελικούς σχεδιασμους του πρωθυπουργού…

Πίσω από την κουρτίνα της λίστας Λαγκάρντ και των παπατζήδων της κρύβεται η Ελλάδα της φτώχειας, της φοροδιαφυγής, της διαπλοκής, της αδικίας. Η κυβέρνηση πρέπει να ξεκαθαρίσει αν ασχολείται με την πρώτη για να αναχθεί στην δεύτερη ή για να αποπροσανατολίσει από την δεύτερη. Και η αξιωματική αντιπολίτευση έχει κάθε λόγο να θέτει το ερώτημα, διότι έχει ορθώς διαγνώσει ότι την συμφέρει…

Α.Κ.