«Η μεγαλύτερη απειλή για το ευρώ; Οι κλόουν που κυβερνούν την Ελλάδα»!

Ο υπουργός Οικονομικών, όταν δεν γράφει στο blog του ή δεν κάνει αναρτήσεις στο Twitter, φωτογραφίζεται για το Paris Match. Ο πρωθυπουργός, με αγριεμένο ύφος, ζητάει από τους Γερμανούς αποζημιώσεις για τα εγκλήματα των Ναζί και κάνει κήρυγμα στους Γερμανούς για το παρελθόν τους. Ο Γιάνης Βαρουφάκης και ο Αλέξης Τσίπρας

συνεχίζουν να διασκεδάζουν τα παγκόσμια μίντια. Όποιος τους έχει ακολουθήσει στο Ίντερνετ θα έχει σίγουρα απολαύσει τις φωτιές που ανάβουν.

Όσο διασκεδαστικοί όμως και αν είναι, δεν θα ήθελε κανείς να κρατούν στα χέρια τους τη σταθερότητα του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Δυστυχώς, αυτό συμβαίνει. Υπάρχουν σημάδια που δείχνουν πως η οικονομία της Ευρωζώνης ανακάμπτει, ενώ το QE της ΕΚΤ προσθέτει ακόμη πιο θετικά σημάδια στην ορμή αυτή.

Το μεγάλο πρόβλημα παραμένει η Ελλάδα. Βρίσκεται μονίμως σε έναν κίνδυνο λόγω της απειρίας της ελληνικής κυβέρνησης. Κανένα από τα σημαίνοντα στελέχη της δεν έχει εμπειρία στη διακυβέρνηση ή, όντως, δεν κατείχαν ποτέ κάποια σοβαρή δουλειά. Έτσι, το Grexident, η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ λόγω ατυχήματος, φαντάζει ολοένα και πιο πιθανό. Αυτό, δε, θα είχε απρόβλεπτες επιπτώσεις στη σταθερότητα του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος.

Κανείς δεν μπορεί να παραπονεθεί ότι ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης δεν είναι καλοί διασκεδαστές. Για τα συνήθη πρότυπα των υπουργών Οικονομικών, ο Βαρουφάκης είναι πνευματώδης και έχει την ικανότητα -λες και διαθέτει λέιζερ- να φτάνει αμέσως στο θέμα που θέλει να θίξει. Με το δερμάτινο μπουφάν του, δεν είναι τυχαίο ότι τον αποκαλούν «ροκ σταρ». Το πρόβλημα είναι ότι έχει αρχίσει να συμπεριφέρεται ως τέτοιος.

Επέτρεψε στο Paris Match να τον φωτογραφήσει μαζί με την εκλεπτυσμένη ξανθιά γυναίκα του. Έχει εμφανιστεί στο εξώφυλλο του Esquire. Έχει 345.000 followers στο Twitter, όταν ο Τζορτζ Όσμπορν έχει μόλις 100.000. Τέλος, αυτή την εβδομάδα ενεπλάκη σε μια διαμάχη για μια παλαιά ομιλία στο Ζάγκρεμπ, όπου κατέληξε με το υψωμένο μεσαίο δάχτυλό του κατά των Γερμανών. Τα δημοσιεύματα στο γερμανικό Τύπο, από εκείνη τη στιγμή, δίνουν και παίρνουν.

Και ο Τσίπρας δεν είναι καλύτερος. Σε μια φλεγματική ομιλία του στην ελληνική βουλή κατηγόρησε τη Γερμανία ότι δεν έχει πληρώσει τις αποζημιώσεις από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και ότι ξεγλίστρησε με κόλπα για να δώσει χρήματα για τα εγκλήματα των Ναζί. Ήταν ένα παιδικό ξέσπασμα. Τα τελευταία 2000 χρόνια οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης έχουν διεξάγει πόλεμο μεταξύ τους για το ένα ή το άλλο θέμα. Υπό αυτή την έννοια, ο οποιοσδήποτε ηγέτης θα μπορούσε να ζητάει τώρα αποζημιώσεις. Τίποτα από αυτά όμως δεν προσφέρουν εποικοδομητικές λύσεις. Τη στιγμή που ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης αναλώνονται στη Βουλή ή το Twitter, η Ελλάδα εισέρχεται σε μια δίνη προβλημάτων. Τα φορολογικά έσοδα πέφτουν, οι μεταρρυθμίσεις δεν προχωρούν και μεταξύ φωτογραφήσεων και αναρτήσεων στο blog, ο Βαρουφάκης προέβαλε ως καλύτερο κυβερνητικό πλάνο τους ιδιώτες εφοριακούς.

Αλλά και πάλι, ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης δεν είναι άνθρωποι που είχαν εμπειρία στη διεύθυνση οποιουδήποτε πράγματος. Ο Τσίπρας πέρασε από τον φοιτητικό συνδικαλισμό σε ακροαριστερές ομάδες. Ποτέ δεν είχε μια πραγματική δουλειά, ούτε δούλεψε για κανένα κυρίαρχο κόμμα. Ο Βαρουφάκης είναι ένας ακαδημαϊκός, με ειδικότητα στην θεωρία των παιγνίων, ο οποίος έχει δουλέψει και ως οικονομικός σύμβουλος. Γνωρίζει πολλά για γραφήματα προσφοράς και ζήτησης, αλλά όπως θα ξέρει όποιος έχει μελετήσει οικονομικά, δεν θα ήθελε να επεκτείνει το παλιό του επάγγελμα σε οτιδήποτε άλλο πιο περίπλοκο, εκτός από ένα σεμινάριο γεμάτο φοιτητές.

Είναι αλήθεια ότι πολλοί πολιτικοί στις μέρες μας –όπως η Μέρκελ, ο Ολάντ ή ο Κάμερον- έχουν περάσει τη ζωή τους στην πολιτική ή στις δημόσιες σχέσεις. Αλλά τουλάχιστον δούλευαν σε κυρίαρχα, μεγάλα κόμματα, με μακρά ιστορία άσκησης εξουσίας. Έμαθαν να είναι υπεύθυνοι. Τα λαϊκιστικά κόμματα που αναφύονται στην Ευρώπη και στις ηγεσίες των οποίων βρίσκονται κωμικοί, ακτιβιστές, ακαδημαϊκοί και μπλόγκερς – κι όλοι αυτοί με ελάχιστη ιδέα για το πώς γίνονται τα πράγματα, είναι το πραγματικό πρόβλημα.

Αυτό μπορεί να εξελιχθεί σε σοβαρό πρόβλημα. Αυξάνει την πιθανότητα ενός ατυχήματος και αυτή είναι η περίπτωση της Ελλάδας και του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος ξέρει τι μπορεί να συμβεί; Ένα ατύχημα είναι πιθανό, απλώς γιατί οι ηγέτες της χώρας δεν ξέρουν τι κάνουν. Το ίδιο μπορεί να συμβεί στην Ισπανία, την Ιταλία ή τη Γαλλία.

Αλλά ακόμα και αν η Ελλάδα καταφέρει να παραμείνει στην ευρωζώνη, δείχνει ότι όλες αυτές οι κυβερνήσεις θα είναι χαώδεις. Η αρμόδια κυβέρνηση απαιτεί ικανούς ανθρώπους, τους οποίους δεν έλκουν τα κόμματα διαμαρτυρίας. Είτε παραμείνουν στο ευρώ, είτε βγουν, τα φορολογικά συστήματα πρέπει να γίνουν πιο αποτελεσματικά και η ανταγωνιστικότητα πρέπει να βελτιωθεί. Αλλά τα ριζοσπαστικά κόμματα αποτελούνται από κλόουν, οι οποίοι δεν ξέρουν πώς να το πετύχουν αυτό.

Η Ιστορία μας διδάσκει πως οι μεγαλύτερες καταστροφές δεν προκλήθηκαν σχεδιασμένα, αλλά από ατύχημα. Η Ελλάδα θα μπορούσε εύκολα να μας το θυμίσει. Το Grexident είναι πολύ πιθανό, κι ας είναι αισιόδοξες οι αγορές, ενώ θα προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση στην παγκόσμια οικονομία.

www.marketwatch.com

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα