Η μυστική έκθεση που βοηθά τους Ισραηλινούς να αποκρύψουν τα γεγονότα

13:28 30/7/2014 - Πηγή: Antinews

Οι εκπρόσωποι των Ισραηλινών έχουν μια πολύ δύσκολη δουλειά, αφού πρέπει να εξηγήσουν πώς έχουν σκοτώσει περισσότερους από 1.000 Παλαιστίνιους στη Γάζα, οι περισσότεροι εκ των οποίων άμαχοι, σε σύγκριση με μόλις τρεις άμαχους που σκοτώθηκαν στο Ισραήλ από τις ρουκέτες της Χαμάς. Αλλά στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο και τις εφημερίδες, οι εκπρόσωποι της ισραηλινής κυβέρνησης όπως ο Mark Regev φαίνονται πιο άνετοι και λιγότερο επιθετικοί από τους προκατόχους τους, οι οποίοι συχνά αδιαφορούσαν εμφανώς για το πόσοι Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν.

Υπάρχει ένας λόγος γι 'αυτή την βελτίωση των ικανοτήτων

των δημοσίων σχέσεων των Ισραηλινών εκπροσώπων. Το εγχειρίδιο που χρησιμοποιούν είναι μια επαγγελματική, καλά τεκμηριωμένη και εμπιστευτική μελέτη σχετικά με το πώς θα επηρεάσουν τα μέσα ενημέρωσης και την κοινή γνώμη στην Αμερική και την Ευρώπη. Η μελέτη συντάχθηκε από τον εμπειρογνώμονα ρεπουμπλικάνο δημοσκόπο και πολιτικό σύμβουλο δρ Frank Luntz και ανατέθηκε πριν από πέντε χρόνια σε έναν οργανισμό που ονομάζεται The Israel Project, με γραφεία στις ΗΠΑ και το Ισραήλ, για χρήση όσων «βρίσκονται στην πρώτη γραμμή στο μέτωπο του πολέμου των μέσων ενημέρωσης για το Ισραήλ».
Κάθε μία από τις 112 σελίδες του εγχειριδίου φέρει τη σήμανση «όχι για διανομή ή δημοσίευση» και είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί. Η έκθεση Luntz, που έχει επίσημα τον τίτλο «Παγκόσμιο λεξικό του Israel Project για το 2009», διέρρευσε σχεδόν αμέσως στο Newsweek Online, αλλά η πραγματική σημασία του σπανίως έχει εκτιμηθεί. Θα πρέπει να είναι υποχρεωτικό ανάγνωσμα για όλους, ειδικά τους δημοσιογράφους που ενδιαφέρονται για οποιαδήποτε πτυχή της ισραηλινής πολιτικής λόγω των «όσων πρέπει» και «όσων δεν πρέπει» να κάνουν οι Ισραηλινοί εκπρόσωποι.
Η μελέτη είναι άκρως διαφωτιστική για το χάσμα μεταξύ του τι πιστεύουν πραγματικά οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι και πολιτικοί και του τι λένε, καθώς το τελευταίο διαμορφώνεται με κάθε λεπτομέρεια από δημοσκοπήσεις βάσει του τι θέλουν να ακούσουν οι Αμερικανοί. Και βέβαια, κανένας δημοσιογράφος δεν πρέπει να πάρει συνέντευξη από ισραηλινό εκπρόσωπο χωρίς να έχει διαβάσει την περίληψη από τα θέματα και τις φράσεις που χρησιμοποιούνται από τον κ. Regev και τους συναδέλφους του.
Το εγχειρίδιο είναι γεμάτο από σημαντικές συμβουλές για το πώς θα πρέπει να διαμορφώνουν τις απαντήσεις τους για διαφορετικά ακροατήρια. Για παράδειγμα, η μελέτη αναφέρει ότι «οι Αμερικανοί συμφωνούν ότι το Ισραήλ ‘έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τα σύνορά του’. Αλλά δεν σας κάνει καλό να καθορίζετε ακριβώς ποια είναι αυτά τα σύνορα. Αποφεύγετε να μιλάτε για τα σύνορα προ ή μετά το 1967, διότι χρησιμεύει μόνο για να υπενθυμίζει στους Αμερικανούς τη στρατιωτική ιστορία του Ισραήλ. Ιδιαίτερα όσον αφορά την αριστερά, αυτό σας βλάπτει. Για παράδειγμα, η στήριξη στο δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπίζεται τα σύνορά του πέφτει από το μεθυστικό 89 τοις εκατό σε κάτω από 60 τοις εκατό, όταν μιλάτε γι 'αυτό με όρους του 1967».

Τι λέει για το δικαίωμα επιστροφής των Παλαιστινίων προσφύγων που εκδιώχθηκαν ή έφυγαν το 1948 και τα επόμενα έτη και οι οποίοι δεν επιτρέπεται να επιστρέψουν στα σπίτια τους; Εδώ ο δρ Luntz έχει λεπτές συμβουλές για τους εκπροσώπους, λέγοντας ότι «το δικαίωμα της επιστροφής είναι ένα δύσκολο θέμα επικοινωνίας για τους Ισραηλινούς, επειδή ένα μεγάλο μέρος της ισραηλινής γλώσσας ακούγεται σαν το ‘χωριστά αλλά ίσοι’ των ρατσιστών της δεκαετίας του 1950 και των υποστηρικτών του απαρτχάιντ τη δεκαετία του 1980. Το γεγονός είναι ότι στους Αμερικανούς δεν αρέσει, δεν πιστεύουν και δεν δέχονται την έννοια του ‘χωριστά αλλά ίσοι’». Πώς, λοιπόν, θα πρέπει οι εκπρόσωποι να αντιμετωπίζουν αυτό το θέμα που το εγχειρίδιο παραδέχεται ότι είναι δύσκολο; Θα πρέπει να το ονομάσουν «απαίτηση», βασισμένοι στο ότι στους Αμερικανούς δεν αρέσουν οι άνθρωποι που κάνουν απαιτήσεις. «Στη συνέχεια, πείτε ‘οι Παλαιστίνιοι δεν είναι ικανοποιημένοι με το δικό τους κράτος. Τώρα απαιτούν έδαφος στο εσωτερικό του Ισραήλ». Άλλες προτάσεις για μια αποτελεσματική ισραηλινή αντίδραση περιλαμβάνουν το να πουν ότι το δικαίωμα της επιστροφής θα μπορούσε να γίνει μέρος μιας τελικής διευθέτησης «κάποια στιγμή στο μέλλον».

Ο δρ Luntz σημειώνει ότι οι Αμερικανοί στο σύνολό τους φοβούνται τη μαζική μετανάστευση στις ΗΠΑ, έτσι ώστε η αναφορά της «μαζικής μετανάστευσης Παλαιστινίων» προς το Ισραήλ δεν θα τους ακουστεί καλά. Αν δεν λειτουργεί τίποτα άλλο, πείτε ότι η επιστροφή των Παλαιστινίων θα «εκτροχιάσει την προσπάθεια για την επίτευξη της ειρήνης».
Η έκθεση Luntz γράφτηκε στον απόηχο της Επιχείρησης Cast Lead τον Δεκέμβριο του 2008 και τον Ιανουάριο του 2009, όταν 1.387 Παλαιστίνιοι και εννέα Ισραηλινοί σκοτώθηκαν.
Υπάρχει ένα ολόκληρο κεφάλαιο για την «απομόνωση της υποστηριζόμενης από το Ιράν Χαμάς ως εμπόδιο για την ειρήνη». Δυστυχώς, επειδή ήρθε η επιχείρηση Cast Lead, η οποία άρχισε στις 6 Ιουλίου, υπήρχε ένα πρόβλημα για τους Ισραηλινούς προπαγανδιστές επειδή η Χαμάς είχε διαφωνήσει με το Ιράν για τον πόλεμο στη Συρία και δεν είχε καμία επαφή με την Τεχεράνη. Οι φιλικές σχέσεις επανήλθαν μόνο τις τελευταίες ημέρες, χάρη στην ισραηλινή εισβολή.
Πολλές από τις συμβουλές του δρ Luntz αφορούν το ύφος και την παρουσίαση της ισραηλινής υπόθεσης. Υποστηρίζει ότι είναι απολύτως κρίσιμο να αποπνέουν εμπάθεια για τους Παλαιστίνιους: «Οι εύπιστοι δεν ενδιαφέρονται για το πόσα ξέρετε μέχρι να μάθουν πόσο ενδιαφέρεστε. Δείξτε κατανόηση και για τις δύο πλευρές!» Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί πολλοί Ισραηλινοί εκπρόσωποι είναι σχεδόν δακρυσμένοι για τα δεινά των Παλαιστινίων που σφυροκοπούνται από ισραηλινές βόμβες και βλήματα.
Σε μια πρόταση με έντονους χαρακτήρες, υπογραμμισμένη και με κεφαλαία, ο δρ Luntz λέει ότι οι Ισραηλινοί εκπρόσωποι ή οι πολιτικοί ηγέτες δεν πρέπει ποτέ, μα ποτέ να δικαιολογούν «την εκ προθέσεως θανάτωση αθώων γυναικών και παιδιών» και πρέπει επιθετικά να αμφισβητούν αυτούς που κατηγορούν το Ισραήλ για ένα τέτοιο έγκλημα. Οι ισραηλινοί εκπρόσωποι πάλεψαν να παραμείνουν πιστοί σε αυτή την αρχή, όταν 16 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν σε ένα καταφύγιο του ΟΗΕ στη Γάζα την περασμένη Πέμπτη.
Υπάρχει μια λίστα με λέξεις και φράσεις που πρέπει να χρησιμοποιούνται και μια λίστα με αυτές που πρέπει να αποφεύγονται. Το μελό είναι υπερτιμημένο: «Ο καλύτερος τρόπος, ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί διαρκής ειρήνη, είναι η επίτευξη αμοιβαίου σεβασμού». Πάνω απ 'όλα, η επιθυμία του Ισραήλ για ειρήνη με τους Παλαιστίνιους θα πρέπει να τονίζεται ανά πάσα στιγμή, επειδή είναι αυτό που θέλει η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών. Αλλά οποιαδήποτε πίεση στο Ισραήλ να κάνει πραγματικά ειρήνη μπορεί να μειωθεί με το ρητό «ένα βήμα κάθε φορά, βλέποντας και κάνοντας», το οποίο θα γίνει δεκτό ως «μια προσέγγιση κοινής λογικής στην εξίσωση γη με αντάλλαγμα ειρήνη».

Ο δρ Luntz αναφέρει ως παράδειγμα μιας «αποτελεσματικής ισραηλινής σύντομης δήλωσης» το εξής: «Θα ήθελα ιδιαίτερα να αναφερθώ στις παλαιστίνιες μητέρες που έχασαν τα παιδιά τους. Κανένας γονιός δεν πρέπει να θάβει το παιδί του». Η μελέτη παραδέχεται ότι η ισραηλινή κυβέρνηση δεν θέλει πραγματικά μια λύση δύο κρατών, αλλά λέει ότι αυτό θα πρέπει να καλυφθεί, διότι το 78 τοις εκατό των Αμερικανών το θέλουν. Θα πρέπει επίσης να τονίζονται οι ελπίδες για την οικονομική βελτίωση των Παλαιστινίων.
Ο Πρωθυπουργός Μπένιαμιν Νετανιάχου λέγεται ότι επικράτησε επειδή είπε ότι «ήρθε η ώρα να ρωτήσει κάποιος τη Χαμάς: τι ακριβώς κάνετε για να φέρετε την ευημερία στο λαό σας». Η υποκρισία αυτού είναι απίστευτη: η επταετής ισραηλινή οικονομική πολιορκία στη Γάζα την έχει οδηγήσει στη φτώχεια και τη δυστυχία.
Σε κάθε περίπτωση, η παρουσίαση των γεγονότων από τους ισραηλινούς εκπροσώπους είναι προσανατολισμένη στο να δίνει στους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους την εντύπωση ότι το Ισραήλ θέλει ειρήνη με τους Παλαιστίνιους και είναι έτοιμο να συμβιβαστεί για να επιτευχθεί αυτό, όταν όλα τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο. Αν και δεν προοριζόταν γι’ αυτό, έχουν γραφτεί και κάποιες άλλες πιο αποκαλυπτικές μελέτες για το σύγχρονο Ισραήλ σε περιόδους πολέμου και ειρήνης.

http://www.independent.co.uk/voices/comment/israelgaza-conflict-the-secret-report-that-helps-israelis-to-hide-facts-9630765.html

Διαβάστε περισσότερα