Η νέα γενιά του Ισλάμ και οι δυτικοί μύθοι

10:05 16/7/2012 - Πηγή: Antinews

Στα ΜΜΕ αρέσει οποιοδήποτε «παραμύθι» αφορά στη νεολαία. Οποιαδήποτε κάλυψη γεγονότων κλπ που έχει σχέση με τους νέους, προϋποθέτει πως αυτοί είναι η δύναμη της προόδου, που παλεύει να σώσει τον κόσμο από τους κακούς γέρους που τον ξεζουμίζουν, που θα φέρει την αλλαγή προς το καλύτερο, κλπ.

Στη Δύση, οι νέοι  πιστεύουν  αυτό το παραμύθι. Έτσι, όταν το 2008 ο Ομπάμα αποτέλεσε την επιλογή των νέων, θεωρήθηκε εξ ορισμού και ως ο κύριος υποψήφιος της προόδου και του μέλλοντος.

Στη πραγματικότητα, το όραμά του για το μέλλον δεν

διαφέρει και πολύ από το αντίστοιχο της προ-Θάτσερ Αγγλίας, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τους νέους οπαδούς του να τραγουδάνε «είμαστε η ελπίδα», σε κάθε προεκλογική του συγκέντρωση.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, οι μισοί απόφοιτοι ΑΕΙ δεν μπορούν να βρουν μια κανονική δουλειά. Τα δάνεια σπουδών των νεαρών Αμερικάνων, είναι σήμερα περισσότερα και από αυτά των πιστωτικών τους καρτών. Η ανεργία των νέων φουντώνει, και όλο και περισσότεροι 30αρηδες μένουν στο ίδιο σπίτι με τους γονείς τους.

Και όλα αυτά, πριν ταφούν κάτω από τον όγκο των επιτοκίων του απίθανου αμερικανικού χρέους, και των ανεξέλεγκτων περικοπών δαπανών στην υγεία, κλπ. Και όμως, το 2012, οι νέοι συνεχίζουν να στηρίζουν τον Ομπάμα, με τα ΜΜΕ να τους συγχαίρουν. Άλλωστε, το να είναι κανείς νέος, σημαίνει ότι θα πρέπει να ψηφίζει την ελπίδα και την αλλαγή…

Κάπως έτσι, και στην άλλη πλευρά του πλανήτη, η αραβική άνοιξη χαιρετίστηκε ως η φωνή της νιότης, που έστελνε με τουίτερ το παγκόσμιο μήνυμα της ελπίδας και της αλλαγής. Ένα χρόνο μετά, υπάρχει περισσότερη αλλαγή, παρά ελπίδα.

Ο πρώτος εκλεγμένος Αιγύπτιος ηγέτης, ανήκει στην Μουσουλμανική Αδελφότητα. Στο αιγυπτιακό κοινοβούλιο,  τα 2/3 των εδρών ανήκουν πια στη Μουσουλμανική Αδελφότητα, και στον κύριο αντίπαλό της, ένα ακόμη πιο φανατικό ισλαμικό κόμμα.

Στην παραδοσιακά πιο χαλαρή κοσμική Τυνησία, και το Μαρόκο, οι εκλογές κερδήθηκαν από «μετριοπαθείς Ισλαμιστές», που απλά σημαίνει ότι σε αντίθεση με τα τσιράκια των Αμερικανών στο Αφγανιστάν, αυτοί εδώ δεν θα δολοφονούν γυναίκες ένοχες για μοιχεία στον δρόμο, ή τουλάχιστον όχι ακόμη.

Τι γίνεται λοιπόν; Στην Λιβύη έχουν συληθεί οι πολεμικοί τάφοι των Βρετανών, κάτι που ποτέ δεν έγινε όταν κυβερνούσε ο Καντάφι, ακόμη και στις εποχές που οι σχέσεις του με την Δύση βρίσκονταν στο ναδίρ. Βέβαια, μπορούμε να συγχωρήσουμε τον αντιιμπεριαλιστικό ενθουσιασμό των πρόσφατα «απελευθερωμένων» νεαρών Λίβυων. Έτσι δεν είναι;

Εν τω μεταξύ, στο βόρειο Μαλί, η κυρίαρχη ομάδα  Ansar Dine άρχισε να καταστρέφει μεθοδικά τα αρχαία μνημεία στο Τιμπουκτού, συμπεριλαμβανομένης της διάσημης πύλης του τεμένους Sidi Yahya του 15ου αιώνα, που υποτίθεται, βάσει της παράδοσης,  ότι θα έπρεπε να μείνει ανοιχτή, ως το τέλος του κόσμου. Ωραία πράγματα!

Αυτά τα μνημεία δεν τα έφτιαξαν ούτε Βρετανοί, ούτε άλλοι Ευρωπαίοι. Μάλλον πρόκειται για μια διαμάχη μεταξύ των παραδοσιακά μετριοπαθών Σούφι και των πιο επιθετικών Wahhabist Μουσουλμάνων, που στη