«Ίσες αποστάσεις» ανάμεσα στη… Λύτρωση και την Καταστροφή!

20:28 9/2/2017 - Πηγή: Antinews

Τα τελευταία νέα τα είδατε:

--Τη δήλωση Σόϊμπλε χθες (η Ελλάδα μπορεί να πάρει διαγραφή χρέους μόνον αν βγει από το ευρώ…!).

--Τη δήλωση Ντάϊσελμπλουμ (που μας «στήριζε», υποτίθεται: ότι δεν υπάρχει περίπτωση το Κοινοβούλιο της Ολλανδίας να ψηφίσει άλλη εκταμίευση για την Ελλάδα αν δεν είναι μέσα το ΔΝΤ).

--Τη δήλωση της ίδιας της Λαγκάρντ (του ΔΝΤ:

ότι τα δημοσιονομικά στοιχεία της Ελληνικής κυβέρνησης δεν είναι ακριβή, το «πλεόνασμα» του 2016 είναι πολύ μικρότερο, γύρω στο 0,9% του ΑΕΠ – άρα τα μισά από τα χρήματα που έδωσε ο Τσίπρας στους χαμηλοσυνταξιούχους πριν δύο μήνες πρέπει να τα πάρει πίσω, από τους ίδιους - κι ότι το ΔΝΤ δεν θα συμμετάσχει όπως είναι τα πράγματα τώρα, αλλά θα εξακολουθεί να λέει τη «σκληρή αλήθεια»).

--Είδατε επίσης τα δημοσιεύματα του ξένου Τύπου, όπως η Wall Street Journal και το Economist (η Ελλάδα πάει για εκλογές ή για grexit).

--Αλλά και τις ανακοινώσεις διεθνών Οίκων όπως ο Moody’s που επίσης επαναφέρουν την απειλή του grexit, αλλά και την προοπτική των εκλογών στην Ελλάδα, που μοιάζουν πια ως περίπου «αναπόφευκτες»…

Όλα αυτά βέβαια εσείς τα ξέρατε! Τα είχα γράψει, εδώ και καιρό, όταν η «ειδησιογραφία» έλεγε το αντίθετο: Πώς «όπου να ’ναι έρχονται οι εκπρόσωποι των θεσμών» και στις 20 Φεβρουαρίου «θα κλείσει μια αξιοπρεπή συμφωνία για την Ελλάδα»: Χωρίς νέα σκληρά μέτρα άμεσα, με τις μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά «υποβαθμισμένες» και με το ΔΝΤ «μέσα»…

Κι ότι ο Τσίπρας θα τα υπογράψει μεν, αλλά «θα σώσει τα προσχήματα» για την ώρα…

Αμ δε!

Όπως φαίνεται, αν υπάρχουν ακόμα περιθώρια για συμβιβασμό, θα είναι κάτι πολύ διαφορετικό:

--Πρώτον δεν θα είναι «αξιοπρεπής» για τον Τσιπρα…

--Δεύτερον, δεν θα σώζει τα προσχήματα…

--Τρίτον, θα έχει πολύ πιο σκληρά μέτρα απ’ ό,τι υπολόγιζε ο ίδιος. Που δεν ξέρουμε αν τα «περνάει» στη Βουλή. Ούτε ο ίδιος το ξέρει πια…

--Τέταρτον, ακόμα κι αν τα «περνάει», θα του φέρουν αμέσως κι άλλα (το Μεσοπρόθεσμο του ΔΝΤ, που θα περιλαμβάνει και δραστική μείωση του δημοσίου), αλλά και «επιστροφή των μπουναμά» που έδωσε στους χαμηλοσυνταξιούχους τα Χριστούγεννα! Αυτά σίγουρα, ακόμα κι αν τα υπογράψει, ΔΕΝ μπορεί να τα περάσει!

--Πέμπτον, ακόμα κι έτσι όμως, δεν μπορεί να μπει το ΔΝΤ άμεσα…

--Έκτον, κι αν δεν μπει το ΔΝΤ είναι δύσκολο να υπάρξει εκταμίευση (γιατί δεν θα την εγκρίνουν κάποια ξένα κοινοβούλια, που έτσι κι αλλιώς μπαίνουν σε προεκλογική περίοδο πλέον…)

Συμπέρασμα πρώτο: Ο «έντιμος συμβιβασμός» που έλπιζε ο Τσίπρας απομακρύνθηκε πολύ!

Συμπέρασμα δεύτερο: Κι αν υπάρξει συμβιβασμός που θα είναι εξαιρετικά οδυνηρός, πάλι δεν είναι βέβαια πια ότι μπορεί να προχωρήσει το πράγμα.

Μ’ άλλα λόγια χρειάζεται τροποποίηση του Προγράμματος (για να αντέξει η χώρα) και νέο Μεσοπρόθεσμο (για να μπει το ΔΝΤ)!

Κι αυτά δεν είναι κανείς πια διατεθειμένος να τα δώσει στον Τσίπρα!

Θα το δώσουν υποχρεωτικά στην επόμενη κυβέρνηση της ΝΔ του Κυριάκου.

Που, αν δεν υπάρξει σύντομα, τότε τα πράγματα θα συρθούν βίαια προς το grexit!

Η ευθύνη για το grexit, θα ριχθεί από τους δανειστές στον Τσίπρα!

Αλλά θα την πληρώσει όλη η Ελλάδα!

Και η «τιμωρία» του Τσίπρα θα χρησιμοποιηθεί στις εκλογές διάφορων ευρωπαϊκών χωρών, για να «παραδειγματιστούν» άλλοι επίδοξοι «μιμητές» του! Αλλά και για να απομονωθούν οι «υποστηρικτές» του…

Κι ακόμα, για να εκτονωθεί η πίεση σε όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες για το μεταναστευτικό:

--Ορίστε, τιμωρήσαμε τον «κακό Τσίπρα» που μας γέμισε παράνομους μετανάστες!

Ο Σοσιαλδημοκράτης Σούλτς στη Γερμανία δεν θα μπορεί πια να υποστηρίζει εύκολα «δώστε χρήματα στην Ελλάδα», τις παραμονές των εκλογών.

Ούτε ο κεντρώος υποψήφιος Μακρόν στη Γαλλία, στη διάρκεια της δικής του προεκλογικής καμπάνιας!

Σε τέτοιες συνθήκες οι «τιμωροί» του Τσίπρα στις χώρες αυτές, θα κερδίζουν πόντους εκλογικά!

Ενώ όσοι ακόμα «υπερασπίζονται» τον Τσίπρα, θα χάνουν πόντους…

Ήδη το ΔΝΤ και η ίδια η Λαγκάρντ αμφισβήτησε πλήρως – όπως σας είχα προειδοποιήσει από καιρό – τα στοιχεία του για τα πλεονάσματα.

Λέει ανοικτά πια, ότι τα «πλεονάσματα» που εμφάνισε είναι συγκεκαλυμμένα ελλείμματα:

--Από την ταυτόχρονη διόγκωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους προς τους ιδιώτες (δεν πληρώνει κανέναν, γι’ αυτό έχει «πλεονάσματα»)

--Αλλά και από την ταυτόχρονη διόγκωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών των ιδιωτών προς τα ασφαλιστικά Ταμεία (από εκεί «διοχετεύονται» πια τα ελλείμματα)

Απλώς θυμίζω ότι επί Σαμαρά τα πλεονάσματα που έβγαζε η χώρα τα αποδεχόταν πλήρως το ΔΝΤ (δεν τα αμφισβητούσε ως «πέτσινα»).

Και ταυτόχρονα μειώνονταν τότε ΚΑΙ οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτος προς τους ιδιώτες ΚΑΙ οι οφειλές των ιδιωτών στα Ταμεία…

Το ότι επανέφερε η Λαγκάρντ (όχι ο Τόμσεν πλέον) το πρόβλημα των απατηλών «ελληνικών στατιστικών στοιχείων» είναι πολύ σοβαρό για ό,τι ακολουθήσει από δω και στο εξής.

Με το επιχείρημα των «greek statistics» είχε διασυρθεί η χώρα κι είχε επικρατήσει «τιμωρητική» διάθεση σε βάρος της Ελλάδας το 2010.

Όμως αυτό είχε τελειώσει! Τέτοιο πράγμα κανείς δεν είχε σκεφτεί να επαναλάβει μετά το 2011...

Τώρα το επανέφεραν! Πράγμα που σημαίνει ότι πάνε να «σβήσουν τον Τσίπρα από το χάρτη»…

Μόνος τρόπος να το αποφύγουμε αυτό, είναι να έχει φύγει ο Τσίπρας.

Κι αυτό πρέπει να γίνει άμεσα!

Πριν ανέβει ο προεκλογικός πυρετός σε Γαλλία και Γερμανία…

Προσέξτε τώρα και κάτι ακόμα:

Όταν πρωτοβγήκε ο Τσίπρας μεγάλο μέρος της Κοινής Γνώμης (και των ΜΜΕ που τη «διαμορφώνουν») «δόξαζαν» το ΣΥΡΙΖΑ και την «σκληρή διαπραγμάτευσή» του…

Θυμάστε τα «δοξαστικά» για το στιλ του Βαρουφάκη;

Θυμάστε τους «διθυράμβους» για τα «γυμνάσια» που έκαναν, ο Τσίπρας και Γιάνης (με ένα νι), στους δανειστές τότε;

Ένα ολόκληρο κομμάτι του «πολιτικού κόσμου» στην Ελλάδα (και των ΜΜΕ και της «διαπλοκής) στήριζε τότε τις προσπάθειες του Τσίπρα.

Στην αρχή επέβαλαν στην αντιπολίτευση να δείχνει «συναίνεση» (που ο Τσίπρας ποτέ δεν έδειξε όταν ήταν στην αντιπολίτευση), επικαλούμενοι «τα συμφερόντων της χώρας» (που ο Τσίπρας τα υπονόμευε συνεχώς όσο παρέμενε στην κυβέρνηση). Ήταν οι λεγόμενοι… «συναινέκοι»!

Η τάση αυτή πριόνισε την καρέκλα του Σαμαρά και κάποια στιγμή επικράτησε προσωρινά και στη ΝΔ, όταν έφυγε ο Σαμαράς.

Στη συνέχεια όμως, ηττήθηκε κατά κράτος!

Με την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ο οποίος μετά την εκλογή του και μαζί με τον Άδονι, αντιπρόεδρο της παράταξης πλέον, στήριξαν πλήρως το έργο της προηγούμενης κυβέρνησης και τη δικαίωση της πολιτικής Σαμαρά.

Αυτό σήμερα μοιάζει περίπου, «αυτονόητο».

Το ενστερνίζεται κατά τις δημοσκοπήσεις το 81% του εκλογικού σώματος!

Δηλαδή σχεδόν όλοι αποδέχονται αβίαστα πια, ότι το Νοέμβριο του 2014 βρίσκονταν σε πολύ καλύτερη θέση!

Αλλά πριν ένα χρόνο δεν το «έβλεπαν» ακόμα και τόσοι πολλοί.

Ή τουλάχιστον, δεν το ομολογούσαν…

Το να υποστηρίζεται ανοικτά η «δικαίωση Σαμαρά» πριν ένα χρόνο ήθελε διορατικότητα και τόλμη.

--«Διορατικότητα», γιατί ωφελούσε την ίδια την παράταξη! Όχι μόνο το Σαμαρά. Και τη σύντομη επιστροφή της στην εξουσία…

--Και «τόλμη» γιατί πολλοί στο πολιτικό σύστημα και στα ΜΜΕ ήταν τότε ακόμα στη λογική: «να τα βρούμε με το ΣΥΡΙΖΑ» (και γι’ αυτό απαξίωναν όλους τους «προηγούμενους»)…

Τώρα βέβαια αυτό έχει αλλάξει δραματικά (προς μεγάλη απογοήτευση των «συναινέκων»)

Τώρα πια εισπράττουν την προσωπική τους δικαίωση και ο Κυριάκος και ο Άδονις. Αλλά και πολλά στελέχη της παράταξης που ήταν εξ αρχής στη γραμμή:

--Να φύγει ο Τσίπρας το συντομότερο!

Όχι, να τα βρούμε με τον Τσίπρα…

Αυτό το τελευταίο, αφού μας ταλαιπώρησε καιρό, ηττήθηκε πια πανηγυρικά και εγκαταλείφθηκε σιωπηλά…

Τώρα τελευταία βέβαια, επανεμφανίστηκε από τη Φώφη!

Η οποία προσχώρησε στη λογική των «ίσων αποστάσεων»: από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ!

Δηλαδή το κόμμα που συγκυβέρνησε με το Σαμαρά και στη διάρκεια αυτής της συγκυβέρνησης κατάφεραν να βγάλουν τη χώρα από την κρίση, παίρνει «ίσες αποστάσεις» από το κόμμα που ανέκοψε το έργο τους, ανέτρεψε ουσιαστικά της κυβέρνησή τους και τα έκανε μαντάρα στη χώρα!

Παλιά, αυτό το έλεγαν «μαζοχισμό»!

Αργότερα το έλεγαν «σύνδρομο της Στοκχόλμης» (όταν ερωτεύεσαι το …«βασανιστή» σου).

Τώρα το λένε απλώς: «ίσες αποστάσεις»!

Δηλαδή παίρνουν ίσες αποστάσεις ανάμεσα:

--Στη λύτρωση της χώρας από τη μια (που γίνεται όλο και πιο δύσκολη όσο δεν φεύγει ο ΣΥΡΙΖΑ), και

--Την καταστροφή της χώρας (που είναι βέβαια πια, όσο παραμένει ο ΣΥΡΙΖΑ!)

Έτσι κάνουν… πολιτική οι «συναινέκοι»!

Και δεν βλέπουν προφανώς, πως σε συνθήκες αδιεξόδου και επαπειλούμενης καταστροφής, δημιουργείται ένα αντί-Σύριζα λαϊκό αίσθημα που ΔΕΝ επιτρέπει… «ίσες αποστάσεις»!

Κάποιοι «συναινέκοι», βέβαια, το καταλαβαίνουν πια και σιωπούν.

Κάποιοι αμετανόητοι επιμένουν ακόμα…

Τι τα θέλετε;

Στις συνθήκες αδιεξόδου που βρίσκεται η χώρα, με την κυβέρνηση Τσίπρα εντελώς κολλημένη στον τοίχο, οι «ίσες αποστάσεις» είναι συνταγή ήττας!

Κι ένα τελευταίο συμπέρασμα:

Η αστική Ελλάδα θα ενωθεί και θα σηκωθεί στα πόδια της σε ρήξη με τους αριστερούς λαϊκιστές. Όχι σε… «συνεργασία» μαζί τους

Η χώρα θα λυτρωθεί, όταν απομονώσει του λαϊκιστές.

Όχι όταν τους αποκαταστήσει ως «ισότιμους συνομιλητές».

Η δημοκρατία δίνει την ευκαιρία σε όποιον έχει δίκιο να… δικαιώνεται!

Και για τα λόγια του και για τα έργα του.

Όχι να… «ζητάει και τα ρέστα» από πάνω, για τις τραγικές – και ομολογημένες πλέον – ψευδαισθήσεις του!

Αν δεν κυριαρχεί τελικά, όποιος δικαιώνεται διαχρονικά, τότε η δημοκρατία δεν στέκεται και η χώρα δεν προχωρά…