Καταπιεσμένες δεξιές υπάρξεις βρίσκουν την αριστερή τους ψυχή στο πλευρό του Τσίπρα

13:45 5/12/2012 - Πηγή: Antinews

Όταν η πολιτική συμπλέκεται με το ευθυμογράφημα   

Διαβάζουμε στην «Αυγή» της 3ης Δεκεμβρίου, στο κομματικό όργανο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ κλπ, την εξής συνταρακτική ιστορία, το παρακάτω ανθρώπινο δράμα:

«Ονομάζομαι Οικονόμου Μαρία. Είμαι από την οργάνωση Φυλής. Θέλω να πω μόνο δύο λόγια. Ήμουν οργανωμένη στη Ν.Δ. για 18 ολόκληρα χρόνια. Όχι κατ’ ανάγκην δεξιά, αλλά με αριστερές αρχές. Και αριστερή συμπεριφορά στην καθημερινότητά μου, στη δουλειά μου, στις συναναστροφές μου. Ήμουν μία από τους εγκλωβισμένους στα δύο πρώην

μεγάλα κόμματα και νιώθω ευτυχής που μου δώσατε χώρο και λόγο στον ΣΥΡΙΖΑ.

Βρίσκομαι σήμερα εδώ γιατί άκουσα τον δυνατό, τον καθαρό, τον έντιμο λόγο του συντρόφου Αλέξη Τσίπρα και του είμαι ευγνώμων γιατί έδωσε διέξοδο στην καταπιεσμένη αριστερή μου ιδεολογία. Και τελειώνω λέγοντας ότι στον ΣΥΡΙΖΑ βρήκα επιτέλους, μετά από 18 ολόκληρα χρόνια, την πολιτικά βιολογική μου οικογένεια.

Ήρθα για να μείνω και θα συνεχίσω να αγωνίζομαι μαζί σας με όλες μου τις δυνάμεις.

Σας ευχαριστώ πολύ.»

Προφανώς, το γεγονός ότι κάποιος με «αριστερές αρχές και αριστερή συμπεριφορά» ήταν «οργανωμένος στην Ν.Δ. για 18 ολόκληρα χρόνια», χωρίς να διαπιστώνει κάτι το άτοπο ή ασύμβατο, συνιστά τεκμήριο σοβαρότητας, νηφαλιότητας και φερεγγυότητας, οπότε οφείλουμε να καταστήσουμε τα ώτα μας ευήκοα σ’ αυτήν την ιστορία Ιδεολογικής και Πολιτικής Απελευθέρωσης.

Η νυν συντρόφισσα του Αλέξη Τσίπρα ήταν οργανωμένη στη Ν.Δ. για 18 ολόκληρα χρόνια, αλλά δεν ήταν κατ’ ανάγκην δεξιά. Προφανώς παρέμενε στο κόμμα διότι της άρεσαν τα χρώματα των κομματικών σημαιών, ή ψήνανε καλό καφέ στις συνάξεις της τοπικής οργάνωσης (έχει και κουλουράκια!).

Ο λόγος του Αλέξη απελευθερώνει. Δίνει διέξοδο σε «καταπιεσμένες αριστερές ιδεολογίας» (ποιός τις καταπιέζει; Ονόματα και διευθύνσεις!). Αλλά, κάτι το ακόμα σημαντικότερο: εγκαινιάζει την έννοια της «πολιτικά βιολογικής οικογένειας» (όποιος ιχνηλατήσει το νοηματικό περιεχόμενο της έννοιας, κερδίζει προσωποπαγώς το status πλήρους Συνιστώσας).

Όταν κάποιος πολίτης-στέλεχος δηλώνει εγκλωβισμένος για χρόνια σε ένα μεγάλο κόμμα που εναλλάσσετο μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης και επιτέλους δραπετεύει για να εισέλθει σε ένα κόμμα του «νέου δικομματισμού», που μόλις κατέκτησε γιγαντούμενο την θέση της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως και προσφέρεται για να δώσει «χώρο και λόγο» σε όποιον τον αναζητά, προφανώς αυτό τεκμαίρει γενναιότητα, νηφαλιότητα, ανιδιοτέλεια, παντελή και υπερήφανη έλλειψη καιροσκοπισμού και όχι τα αντίθετά τους.

(Παρεμπιπτόντως, τί σημαίνει «αριστερές αρχές και αριστερή συμπεριφορά»; Φαντάζομαι έχει αποκλειστικά θετικό περιεχόμενο, όχι μόνον πολιτικό, σε αντίθεση με το αρνητικό περιεχόμενο των «δεξιών αρχών και της δεξιάς συμπεριφοράς». Υποθέτω ότι ο «αριστερός είναι και φιλόζωος, ότι πλένει οπωσδήποτε τα δόντια του πρωί – μεσημέρι – βράδυ, ότι δεν σταθμεύει ποτέ παράνομα το αυτοκίνητό του» – κι ας είναι φυλακισμένος στην Δεξιά, σε πολυετή ιδεολογικο