"Κύκλωμα χρυσού": Το "Success Story" με τους απίστευτους τζίρους

11:48 3/12/2018 - Πηγή: Antinews

Είναι τουλάχιστον εντυπωσιακό: Το 2011 ήταν, κατά δήλωσή του, ένας χρεοκοπημένος εισαγωγέας και διακινητής φτηνών κοσμημάτων, και λόγω κρίσης αναγκάστηκε να κλείσει τα καταστήματα του στο Σύνταγμα. Το 2017, επίσης κατά δήλωσή του, διέθετε 65 ενεχυροδανειστήρια στην Ελλάδα και 2 στο εξωτερικό, με κύκλο εργασιών 14,3 εκατομμύρια (30 εκατομμύρια στη διετία) και 9,8 εκατομμύρια αδιάθετο απόθεμα σε χρυσό. Στο μεσοδιάστημα πρόλαβε να έχει και μια ανάλογη

-με τη σημερινή- περίπτωση κατηγορίας, για την οποία, όπως αναφέρει, απαλλάχτηκε το 2016. Το 2018 όμως αποδεικνύεται μια κακή χρονιά αφού από χθες το βράδυ οι αρχές αποφάσισαν την προσωρινή του κράτηση.

Το "Success Story" του επιχειρηματία Ριχάρδου, είναι αποτυπωμένο στο πολυσέλιδο απολογητικό υπόμνημα το οποίο κατέθεσε στην ανακρίτρια που διερευνά την υπόθεση λαθρεμπορίας χρυσού και τουλάχιστον 63 συλληφθέντες: "Πολύτεκνος με πέντε ανήλικα παιδιά, οικογενειάρχης με δύο γάμους στο ενεργητικό του, συνεπής φορολογούμενος, πετυχημένος επιχειρηματίας με δεκάδες καταστήματα και περίπου 100 εργαζομένους ύστερα από έντιμη και σκληρή δουλειά και κυρίως …αθώος". Έτσι συστήνεται ο Ριχάρδος.

Προφανώς στο πρόσωπό του (καθώς είναι ο πιο διάσημος ενεχυροδανειστής στη χώρα λόγω των ιδιαίτερα μακρών χρονικά διαφημίσεων του) απεικονίζεται η άνθιση ενός τομέα ο οποίος ευδοκίμησε πάνω στην εξαθλίωση της μεσαίας και της πιο αδύναμης τάξης της χώρας. Είναι οι άνθρωποι εκείνοι που εκποίησαν όλα τα τιμαλφή που κληρονόμησαν από τους γονείς τους είχαν αγοράσει ή δεχτεί ως δώρο από αγαπημένα πρόσωπα. Ήταν η στιγμή που η Ελλάδα πουλούσε ακόμα και τις αναμνήσεις της.

Πάνω σε αυτή την τραγωδία, πράγματι δομήθηκαν ιστορίες επιτυχίας για αυτούς που το κυνήγησαν και προφανώς ο επιχειρηματίας ήταν ένας από αυτούς: Μάλιστα, ο 51χρονος δηλώνει έτοιμος να στραφεί σε βάρος όλων όσων τον χρησιμοποίησαν και εξαιτίας της επιτυχίας του προσπαθούν να τον καταστρέψουν αφήνοντας αιχμές κατά του Τούρκου συνεργάτη του: "Τα κέρδη από την απολύτως νόμιμη δραστηριότητά μου ήταν τόσα, ώστε να καθίσταται κωμικός ο ισχυρισμός ότι χρειαζόταν να επιδοθώ και στην αποδιδόμενη παράλληλη και παράνομη εξαγωγική δραστηριότητα. Αντιθέτως, κάποιοι που βλέπουν τα δικά μου κέρδη και δεν μπορούν να έχουν τον δικό μου απολύτως επιτυχή μηχανισμό λειτουργίας της επιχειρηματικής μου δραστηριότητας, επέλεξαν αυτή την παράλληλη δραστηριότητα για να με ανταγωνιστούν. Είμαι τόσο καθαρός που είμαι διατεθειμένος να παραστώ και ως πολιτικώς ενάγων κατά παντός υπαιτίου, αφού η παράλληλη αυτή δραστηριότητα πλήττει τη δική μου νόμιμη δραστηριότητα".

Σαν μανιτάρια

Τα ενεχυροδανειστήρια άρχισαν να εμφανίζονται ως μανιτάρια μετά το 2010. Εκτιμάται ότι από το 2010-14 πουλήθηκαν από πολίτες τιμαλφή, κειμήλια και ό,τι προσωπική κινητή περιουσία είχαν για να επιβιώσουν.

Η πτώση αυτής της κίνησης μετά το 2014, εκτιμούν νομικές πηγές, οδήγησε σε τροποποίηση τις 947 επιχειρήσεις ή υποκαταστήματα που άνοιξαν μόνο μέσα στα πρώτα δύο χρόνια και είδαν τα κέρδη τους να εκτοξεύονται.

Κάποιοι εξ αυτών βλέποντας πως οι -νόμιμες- αγοροπωλησίες αντικειμενικά θα μειώνονταν, στράφηκαν στην αγορά κλοπιμαίων τα οποία λιώνονταν και τα ίχνη τους μπορούσαν να εξαφανιστούν. Το πρόβλημα εν προκειμένω ήταν και πάλι της πολιτείας η οποία –κατά την διατύπωση του ίδιου του διαβιβαστικού της αστυνομίας για την υπόθεση Ριχάρδου κλπ- μιλάει για ένα χαλαρό και ομιχλώδες νομοθετικό πλαίσιο.

Σύμφωνα με στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας, το 2010 έκαναν έναρξη 81 επιχειρήσεις, ενώ το 2002, 274 επιχειρήσεις και 245 καταστήματα. Οι άδειες αφορούσαν ανταλλακτήρια πολύτιμων μετάλλων, χρυσού, αργυρών προϊόντων οικοσκευής.

Τότε όμως αντί οι άδειες να δίνονται από το Υπουργείο Εμπορίου και να ψηφισθεί ένα αυστηρό κανονιστικό νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας, δημιουργείται ένα ουσιαστικά σαθρό περιβάλλον από μια αστυνομική διάταξη (5Α/2011) που θα δημοσιευτεί στο ΦΕΚ τον Σεπτέμβριο του 2011 ως απόφαση του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας.

Αυτό ορίζει και τις προϋποθέσεις για να βγει η άδεια για την άσκηση του επαγγέλματος που περιορίζονται να έχει συμπληρώσει ο αιτών το 19ο έτος της ηλικίας και να μην έχει καταδικασθεί σε οποιαδήποτε ποινή που περιγράφεται λεπτομερειακά.

Επί της ουσίας δηλαδή, δεν δημιουργήθηκε ποτέ εποπτικός μηχανισμός που θα αναλάμβανε την ευθύνη για τη λειτουργία των εν λόγω καταστημάτων. Κυρίως όμως θα μπορούσε να ελέγχει την κατάληξη των πολύτιμων μετάλλων, τον έλεγχο των πηγών χρηματοδότησης, τις συνθήκες αγοράς των τιμαλφών (σωστή μέτρηση και διασφάλιση τιμών), καθώς και το κυριότερο, ότι η διασφάλιση της όποιας συναλλαγής δεν μπορεί να γίνει με προϊόντα κλοπής.

Πηγή:capital.gr

Διαβάστε περισσότερα