Μαθήματα αγιογραφίας από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη

13:42 11/5/2013 - Πηγή: Antinews

Τον τελευταίο καιρό ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης επιδίδεται σε ένα νέο είδος αγιογραφίας, την αυτο-αγιογραφία. Με δεδομένη την κατάρρευση αρκετών «τοτέμ» του παρελθόντος όπως η διακυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης προσπαθεί με «συντονισμένες επιθέσεις» να δημιουργήσει την αίσθηση ότι ο ίδιος αποτελεί τον μεγάλο αδικημένο της Μεταπολίτευσης, τον συκοφαντημένο αυτουργό μιας σώφρονος και ειλικρινούς διακυβερνήσεως, η οποία αν συνεχιζόταν «δεν θα φτάναμε σήμερα εδώ» – υπονοείται

με σαφήνεια και λογική συνεπαγωγή ότι εκείνη δεν συνεχίστηκε, με ολέθρια αποτελέσματα, λόγω του σημερινού πρωθυπουργού, ο οποίος τυγχάνει έτσι εμμέσως περίπου η μήτρα του σημερινού κακού, της κρίσης, των Μνημονίων, της κατάρρευσης.

Η ιστορία άρχισε με την πολυδιαφημισμένη παρουσίαση του βιβλίου-αγιογραφίας της κυβερνήσεώς του. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δράττεται της ευκαιρίας της κρίσης, αφού η αμφισβήτηση περίπου των πάντων από την κοινωνία σε πολιτικό επίπεδο του δίνει τον χώρο να προβάλει τον εαυτό του ως τον «κατασυκοφαντημένο σοφό κυβερνήτη» της Ελλάδας, που τον έπνιξε το σκοτάδι – αλλά αφ’ ενός πρέπει να αποκατασταθεί, αφ΄ ετέρου θα μπορούσε να λάμψει ξανά, έστω δι’ αντιπροσώπων… Το comeback διανθίζεται με δημόσιες παρεμβάσεις του στο στυλ του «σοφού γέροντος», με την διατύπωση κοινοτοπιών που όμως εντυπωσιάζουν τους αφελείς ή νεήλυδες κυρίως λόγω του γήρατος του ομιλούντος: στις πάγκοινες διαπιστώσεις που εκφράζει, του τύπου «πρέπει να μην εμπιστεύεστε τους λαϊκιστές», «στην πολιτική είναι καλό να λες την αλήθεια στον λαό», «η σωφροσύνη είναι καλύτερη από τον φανατισμό» αντηχεί το αντίφωνο «μα πόσο σωστά τα λέει», «είδες πολιτική σοφία;», «όταν τον είχαμε δεν ξέραμε να τον εκτιμήσουμε» κλπ. Σε αυτά τα πλαίσια δημιούργησε και λογαριασμό facebook, ο οποίος μάλιστα ανανεώνεται συχνότατα, πολύ συχνότερα απ’ ότι οι λογαριασμοί εν ενεργεία πολιτικών.

Ξεχωριστό κεφάλαιο στην «Επιχείρηση Αυτο-Αγιογραφία» συνιστά η «Συνέντευξη με Bloggers» που έλαβε χώρα σε κεντρικό και νεανικό βιβλιοπωλείο των Αθηνών προ ολίγου καιρού. Το μεγαλύτερο βάρος δεν έπεσε στην ίδια την συνέντευξη, όσο στο επικοινωνιακό «γκελ» που επιτυγχάνει η κεντρική ιδέα, δηλαδή η συνέντευξη του υπέργηρου πρώην πρωθυπουργού από νεαρούς διαδικτυογράφους. Οι ιστολόγοι ήταν, φυσικά, πολύ προσεκτικά επιλεγμένοι, με συντονίζοντα τον ιδιοκτήτη ακραία μητσοτακικού μπλόγκ και αρκετούς από τους θαμώνες του διαδικτυακού φιλελεύθερου χώρου (όπου «φιλελευθερισμός» a la Μητσοτακέϊκο, με πελατειακές σχέσεις, βαφτιστήρια, κομματικούς στρατούς, διορισμούς και όλα τα κομφόρ της «ελευθερίας και του μικρού κράτους» στην νεοελλαδική της εκδοχή) και σκληρή «πόρτα» στο ποιοί θα συμμετάσχουν, όχι πάντοτε ανάλογα με την διαδικτυακή αναγνωσιμότητα του εκάστοτε διαδικτυακού μέσου φυσικά. Οι προσεκτικά επιλεγμένοι ιστολόγοι πραγματικά στρίμωξαν τον έμπειρο πολιτικό στην γωνία, με ερωτήσεις που πονάνε όπως «αν ιδρύατε σήμερα επιχείρηση start-up, τί start-up θα ιδρύατε;». Ο Επίτιμος έπαιρνε ως χαλαρή αφορμή την κάθε συγκεκριμένη ερώτηση για να επιδοθεί σε εκτενή μονόλογο σχετικώς άσχετον με αυτήν, με αποτέλεσμα να μην πρόκειται κατ’ ουσίαν για συζήτηση. Στα πλαίσια αυτής της συνέντευξης, ο πολιός πάλαι ποτέ ιδρυτής και πρόεδρος του Κόμματος Νεοφιλελευθέρων (1977) μας ενημέρωσε ότι ο όρος νεο-φιλελευθερισμός απλώς δεν υφίσταται, «ούτε στην θεωρία ούτε στην πράξη» – αποτελεί μια προπαγανδιστική προσβολή που έχουν εφεύρει οι σοσιαλιστές (τόσο πετυχημένη καταπώς φαίνεται, ώστε έπεισαν ακόμα και τον ίδιο να ιδρύσει το ομώνυμο κόμμα…).

Η Επιχείρηση θα έχει, πιστεύουμε, και συνέχεια. Ας είναι όμως σαφές το εξής: θα ήταν μνημειώδης αφέλεια να θεωρήσουμε ότι ο εξαιρετικά έμπειρος και ευφυής Κωνσταντίνος Μητσοτάκης προβαίνει σε όλες αυτές τις συντονισμένες δημόσιες ενέργειες απλώς για να «πληροφορήσει το κοινό» ή για να θρέψει την ματαιοδοξία του. Η αγιοποίηση της περιόδου διακυβέρνησής του υπόκειται προφανώς σε κληρονομική διαδοχή (σύμφωνα με τις… tribal, περίπου σαμανικές αρχές του αμιγούς φιλελευθερισμού) – επιδιώκει προίκα «χρυσής εφεδρείας» για την Κρήσσα Κόρη, η οποία αν έχετε παρατηρήσει απουσιάζει από το μάτι του κυκλώνα και τηρεί σιγήν ιχθύος, πλην της φασαριόζικης αντίθεσής της στην κυβερνητική πολιτική με αφορμή το φορολογικό νομοσχέδιο. Ακόμα και σήμερα η Δυναστεία Μητσοτάκη (δεν έχει βάλει μυαλό και) εξυφαίνει το πώς ακριβώς θα «ξαναπάρει το παιχνίδι», μετά έστω από την τρέχουσα περίοδο μετάβασης. Αυτοπροβάλλεται (διαβάλλοντας περίπου… τα πάντα) ως ένας πόλος σοβαρότητας και χρηστής διακυβέρνησης δοκιμασμένης στο παρελθόν, ως η απόλυτη εφεδρεία για μια σώφρονα διακυβέρνηση της χώρας «μετά τον λαϊκισμό». Παρατηρήστε και τα πολύ πολύ λεπτά και έμμεσα «καρφιά»… μεγέθους βελονισμού για τον Αντώνη Σαμαρά, άλλοτε για τους «λαϊκιστές» και άλλοτε για την «κυβέρνηση που την ρίξανε», τα οποία στο σωστό timing θα γίνουν τρυπάνια.

Έχω ένα όραμα από το μέλλον: Τον Μάρτιο του 2053 ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, διανύοντας πλέον στα 135 του έτη την πέμπτη ηλικία, προβαίνει σε μπαράζ συνεντεύξεων για την υποστήριξη των υποψηφιοτήτων των διδύμων θυγατέρων του υιού του Κώστα Μπακογιάννη στα αξιώματα της δημοτικού συμβούλου Κάτω και Άνω Ραχούλας αντίστοιχα…

Και μη χειρότερα…

Α.Κ.