Με την λιτότητα κερδίζει μόνο το κεφάλαιο

08:45 3/5/2012 - Πηγή: Antinews

Τα προβλήματα της ευρωζώνης θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Το ίδιο και η ύφεση η οποία την σκεπάζει.

Τα δυσμενή οικονομικά αποτελέσματα ήταν στην ουσία επιλογή της ίδιας της Ευρώπης. Η ίδια τα προκάλεσε, εξαιτίας της φτωχής της  κρίσης, και των λάθος αποφάσεων που πήρε στην προσπάθεια καταπολέμησης της επερχόμενης ύφεσης. Όλοι έπρεπε να γνωρίζουν πως οι πολιτικές δημοσιονομικής συστολής, θα οδηγούσαν σε οικονομική συστολή. Όταν εφαρμόζονται πολιτικές σχεδιασμένες να περιστείλουν την οικονομία, η οικονομία θα περισταλθεί.

Τον τελευταίο μήνα, όλα τα μάτια έχουν πέσει επάνω στην

Ισπανία, που όπως όλα δείχνουν, πιθανώς να χρειαστεί μια διάσωση. Η λιτότητα και οι περικοπές δαπανών την έχουν γονατίσει.

Τα προβλήματα όμως της ΕΕ δεν περιορίζονται στην Ισπανία, ούτε στα κράτη της περιφέρειας. Η Γαλλία γνωρίζει φάση οικονομικής επιβράδυνσης. Η κατανάλωση πέφτει, ενώ η ανεργία αυξάνεται. Η φτώχεια έχει αγγίξει το 13.5% του πληθυσμού της Γαλλίας και όλοι οι τομείς της οικονομίας της επιβραδύνονται. Παρόλα αυτά, οι αρμόδιοι των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης, δεν λένε να αλλάξουν στάση. Παραμένουν πιστοί στην ανελέητη λιτότητα. Μάλιστα, ο Mario Draghi, σε συνέντευξή του στην Wall Street Journal επιμένει στην αναγκαιότητα της λιτότητας, λέγοντας πως μακροπρόθεσμα θα φέρει την απαραίτητη εμπιστοσύνη.

Βέβαια, δεν επικαλείται κάποιον οικονομολόγο, ή κάποια οικονομική θεωρία, αλλά βασίζει την αισιοδοξία του στη πίστη και μόνο.

Όπως λέει, η λιτότητα, και οι περικοπές δαπανών είναι καλό, και η αύξηση της φορολόγησης είναι κακό. Αυτή όμως δεν είναι η δεξιά ρητορική που ακούμε χρόνια τώρα; Η λιτότητα απειλεί την ευρωπαϊκή κοινωνική συνοχή και το κοινωνικό μοντέλο που κερδήθηκε μετά από έναν σχεδόν αιώνα.

Όλοι πλέον συμφωνούν ότι το σφίξιμο του ζωναριού δεν φέρνει την ανάκαμψη, απλά χειροτερεύει την κατάσταση. Η προσπάθεια συγκράτησης των ελλειμμάτων εν μέσω ύφεσης, αποτελεί μια σίγουρη μέθοδο στραγγαλισμού της οικονομίας και πρόκλησης κοινωνικής αναταραχής.

Παράλληλα, η λιτότητα τροφοδοτεί τις ακροδεξιές και ακροαριστερές δυνάμεις, αλλάζοντας το πολιτικό τοπίο της Ευρώπης. Δυνάμεις που ζητάνε την διάλυση της ευρωζώνης, και την επιστροφή της «εθνικής δημοσιονομικής κυριαρχίας».

Αυτά όλα δεν φαίνεται να αγγίζουν τους πολιτικούς, οι οποίοι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να αναδιανείμουν τον πλούτο προς τα πάνω. Αυτό το κάνουν δημαγωγώντας για την κρίση χρέους, περικόπτοντας τα πάντα και ιδιωτικοποιώντας όλο και περισσότερους τομείς της κρατικής δραστηριότητας. Το μικρό κράτος όμως σημαίνει και μεγάλα προβλήματα για τον απλό λαό. Με άλλα λόγια, η λιτότητα πετυχαίνει αυτό που στοχεύει και που δεν είναι άλλο από την αύξηση των κερδών για το 1% του πληθυσμού και την μιζέρια για το υπόλοιπο 99%.

Οι πολιτικοί και οι αξιωματούχοι της ΕΕ τα ήξεραν όλα αυτά. Δεν είναι ηλίθιοι. Ο Draghi μάλιστα είναι έγκυρος οικονομολόγος. Απλά, αποδεικνύεται ότι είχαν κάποιο άλλο σκοπό, να εξυπηρετήσουν δηλαδή τα συμφέροντα των τραπε