Μήπως ο Ερντογάν είναι … υπερτιμημένος;

Πριν από δυο εβδομάδες, ο Τούρκος πρωθυπουργός ταξίδεψε στην Αίγυπτο, τη Τυνησία, και τη Λιβύη, στα πλαίσια αυτού που αποκλήθηκε «περιοδεία της αραβικής άνοιξης».Με μια αναπτυσσόμενη οικονομία, ένα ισχυρό στρατό, και τρεις συνεχόμενες εκλογικές νίκες, ο Erdogan απολαμβάνει μιας μεγαλύτερης νομιμοποίησης από οποιονδήποτε
άλλον ηγέτη της Μέσης Ανατολής. Μάλιστα, σχεδίασε έτσι την περιοδεία του, ώστε να φανεί πως στοχεύει στο να ηγηθεί της ευρύτερης περιοχής. Παράλληλα όμως προσπάθησε να καλύψει τις πρόσφατες αποτυχίες του,  τις οποίες και θα πρέπει να ξεπεράσει.Προς τα έξω, η περιοδεία φάνηκε να σημειώνει επιτυχία. Στα αεροδρόμια τον υποδέχτηκαν ως άλλον «ροκ σταρ», και μάλιστα εκφώνησε λόγο στον Αραβικό Σύνδεσμο, κάτι που  συνέβη για πρώτη φορά από έναν μη Άραβα.Οι ακτιβιστές της αραβικής άνοιξης, ανήσυχοι πως οι στρατιωτικοί μπορεί να εκτροχιάσουν τις προσδοκίες της επανάστασής τους, θαύμασαν τον τρόπο με τον οποίο ο  Erdogan προσπαθεί να ξαναφέρει τον Ισλαμισμό στο προσκήνιο, και επίσης θαύμασαν τις πρόσφατες νίκες του εναντίον των κοσμικών στρατηγών της χώρας του.Η μεγαλύτερη όμως απήχηση του Τούρκου ηγέτη, πηγάζει από τις σκληρές επιθέσεις του εναντίον του Ισραήλ, το οποίο απείλησε με ναυτικό πόλεμο, καθώς και με τις κριτικές του εναντίον της Δύσης, την οποία κατηγορεί ότι θέλει απλά να εκμεταλλευτεί τον πλούτο της Λιβύης. Τόνισε μάλιστα τον ρόλο της χώρας του, ως μια σταθερή και αφιλοκερδή φίλη τους. Ιδού λοιπόν ένας ηγέτης, που θέλει να τα βάλει με το Ισραήλ όπως ο Νάσερ, και να ηγηθεί της περιοχής, όπως ένας Οθωμανός.Όλα αυτά είναι εντυπωσιακά, αλλά στην πραγματικότητα, η εξωτερική πολιτική του Erdogan έχει τα χάλια της. Η αραβική άνοιξη, που συχνά επικροτεί το τουρκικό μοντέλο ως ιδανικό, έχει φέρει τον Τούρκο πρωθυπουργό αντιμέτωπο με τις πρώτες σοβαρές δοκιμασίες του. Και τα πήγε άσχημα.Όλα ξεκίνησαν στη Λιβύη, όπου ο Erdogan απηύθυνε αυστηρή προειδοποίηση εναντίον της παρέμβασης του ΝΑΤΟ, η οποία όμως είχε σκοπό τη προστασία των Μουσουλμάνων αμάχων. Το ΝΑΤΟ τον αγνόησε επιδεικτικά, και ο Erdogan αμέσως συμμορφώθηκε, προσπαθώντας μάλιστα να πιστωθεί την επέμβαση!Στο ζήτημα όμως της Συρίας, υπέστη τη μεγαλύτερη ήττα του. Κάποτε διαφήμιζε πομπωδώς την πολιτική «μηδενικών προβλημάτων» με τους γείτονές του. Δημιούργησε μάλιστα μια ζώνη ελεύθερου εμπορίου και ταξιδιών μεταξύ της Τουρκίας, της Συρίας, του Ιράκ, και του Ιράν. Στήριξε το καθεστώς της Συρίας και αυτό του Ιράν εναντίον της Δύσης, και μάλιστα προσπάθησε να υπερασπιστεί το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης.Σήμερα όμως, η Τουρκία βασανίζεται από τα προβλήματα με τη Συρία, το Ιράν, και το Ιράκ. Ο Erdogan δείχνει αναποτελεσματικός. Και μπορεί η Συρία να φαίνεται ως το βασικό του πρόβλημα, τα πράγματα όμως έχουν μια βαθύτερη αιτία.Ο Erdogan ανέβασε τον πήχη των γεγονότων της Συρίας, λέγοντας πως πρόκειται για κρίσιμη εξέλιξη που αφορά στα εσωτερικά της χώρας του. Άλλωστε, η βία εκεί, πλημμυρίζει τη Τουρκία με Κούρδους της Συρίας. Ας μη ξεχνάμε τον διαρκή πόλεμο της Άγκυρας με τους Κούρδο
Keywords
Τυχαία Θέματα