Ο Μίκης και τα… τσουτσέκια!

20:27 17/7/2018 - Πηγή: Antinews

Ένα ακόμα προπαγανδιστικό φιάσκο του ΣΥΡΙΖΑ!

Που σημαίνει, όμως πολύ περισσότερα, απ’ όσα φαίνονται εκ πρώτης όψεως και «δια γυμνού οφθαλμού».

Υπάρχει παραδοσιακά στην Ελλάδα η γνωστή φάμπρικα της «προοδευτικίλας»: Συλλογές υπογραφών από «διανοούμενους και καλλιτέχνες» που διαμαρτύρονται ή καταγγέλλουν εκείνο ή το άλλο (για θέματα στα οποία συνήθως, οι περισσότεροι, δεν έχουν ιδέα).

Παλαιότερα μάζευαν υπογραφές για να διαφωνήσουν

με τις «κακές» πολιτικές των «αστικών κυβερνήσεων».

Οι μαζικές υπογραφές είχαν, συνηθέστατα, καταγγελτικό χαρακτήρα.

«Ενάντια στις βάσεις», «ενάντια στο ΝΑΤΟ», ενάντια στους πολέμους όπου πρωταγωνιστούσαν οι δυτικοί (ποτέ ενάντια στις εισβολές του Συμφώνου της Βαρσοβίας), ενάντια σε εκείνη ή την άλλη πολιτική του εκάστοτε Αμερικανού Προέδρου.

Όμως, υπάρχει κι ένα αντί-παράδειγμα: όταν ο στρατηγός Γιαρουζέλσκι της κομμουνιστικής Πολωνίας, έκανε πραξικόπημα, το Δεκέμβριο του 1981 και συνέλαβε τα στελέχη του Εργατικού Συνδικάτου «Αλληλεγγύη»…

Βρέθηκαν εκείνη τη μέρα μερικές εκατοντάδες διανοούμενοι στην Ελλάδα – στη συντριπτική πλειονότητά τους προερχόμενοι από την τότε αριστερά - που υπέγραψαν ένα κείμενο καταγγελίας κατά του «κομμουνιστή δικτάτορα» Γιαρουζέλσκι με τίτλο: «Είμαστε όλοι Πολωνοί»!

Και οργάνωσαν μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας τότε, στα Προπύλαια.

Οι «κεκράκτες» της Αριστεράς (και της Κεντροαριστεράς τότε, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ – η κυβέρνηση του οποίου στήριζε τον Γιαρουζέλσκι), τους κατήγγειλαν ως «προβοκάτορες» και «αθύρματα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού».

Σήμερα κανείς δεν θυμάται το Γιαρουζέλσκι. Αντίθετα, η «Αλληλεγγύη» της Πολωνίας θεωρείται πρωτοπόρος της φιλελεύθερης αλλαγής που έγινε στις ανατολικοευρωπαϊκές κοινωνίες 9 χρόνια αργότερα…

Η Αριστερά πάντα ήθελε τους αριστερούς διανοούμενους για την υπογραφή τους. Όχι για τη γνώμη τους!

Εδώ και τρία χρόνια, όμως, η Αριστερά κυβερνά πια! Αυτοπροσώπως πλέον, όχι πλαγίως (μέσω ΠΑΣΟΚ κλπ.).

Και θα περίμενε κανείς να είχαμε αντίστοιχες μαζικές υπογραφές καλλιτεχνών-διανοούμένων υπέρ της κυβέρνησης.

Μέχρι προχθές δεν είχαμε! Πώς να έχουμε; Εδώ υπάρχει γενικευμένη απαξία και κατακραυγή από ολόκληρη την κοινωνία προς το ΣΥΡΙΖΑ.

Κι έτσι μεμονωμένα βγαίνουν διάφοροι ηθοποιοί, διάφοροι «κομφερασιέ» της κοινωνικές μιζέριας και κάνουν την… αυτοκριτική τους που ψήφισαν ή στήριξαν ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος να βγει να υπογράψει υπέρ του Τσίπρα;

Μέχρι που βρέθηκε το θέμα και η αφορμή: Η συμφωνία των Πρεσπών για τα Σκόπια.

Και είδαμε (με ένα μήνα καθυστέρηση) κείμενο υπογραφών όπου 320 άτομα (αρκετοί επώνυμοι - άλλοι όχι και τόσο) δηλώνουν ότι συμφωνούν με την (τραγική) Συμφωνία των Πρεσπών και καταγγέλλουν όσους διαφωνούν (δηλαδή εκατομμύρια συν-Ελλήνων!).

Πλην, δεν πρόλαβαν να το χαρούν.

Γιατί από τις επόμενες ώρες βγήκαν τρείς τουλάχιστον και όχι απλώς απέσυραν τις υπογραφές τους, αλλά ΔΙΕΨΕΥΣΑΝ ότι είχαν υπογράψει.

Τους έστειλαν, λέει, το κείμενο με emails.

Και χωρίς να απαντήσουν ότι το αποδέχονται, έβαλαν τις υπογραφές τους!

Δηλαδή θεώρησαν ότι η απλή ενημέρωσή τους αρκεί.

Δεν χρειάζεται να το εγκρίνουν κιόλας!

Τέτοια «δημοκρατική ευαισθησία», τρομάρα τους…

Η Αριστερά νομίζω ότι έχει την «ιδιοκτησία» των ανθρώπων της.

Μπορεί να διαχειρίζεται την υπογραφή τους. Και το φρόνημά τους.

Χωρίς να ζητάνε έγκριση από τους ενδιαφερομένους.

Χωρίς να περιμένουν καν οποιαδήποτε «απόκριση».

Φαιός Ολοκληρωτισμός, σε όλο το… μεγαλείο του!

Μόνο που την πάτησαν!

Γιατί μια φορά, ως κυβέρνηση, προσπάθησαν να βάλουν μπροστά τη «φάμπρικα των υπογραφών» και βγήκαν τρείς να τους κράξουν!

Λέγεται ότι είναι πολύ περισσότεροι που δεν ρωτήθηκαν, αλλά φοβούνται να το πουν.

Αυτό δεν είχε ξανασυμβεί ποτέ!

Ποτέ κανείς δεν βγήκε να διαψεύσει ότι υπέγραψε!

Είτε γιατί ως αντιπολίτευση η Αριστερά ήταν λίγο πιο «τυπική» – περίμενε τουλάχιστον, να πουν το ΟΚ οι «υπογράφοντες»...

Είτε διότι παλαιότερα, ακόμα κι αν κάποιοι έβλεπαν το όνομά τους σε μια τέτοια λίστα υπογραφών δεν έμπαινε στον κόπο να το αποκηρύξει δημόσια.

Στο κάτω-κάτω ποιος ενδιαφέρεται τώρα για μια καταγγελία κατά της Αμερικανικής πολιτικής στον… Παναμά;

Ενώ τώρα οι υπογραφές καταγγέλλουν τη συντριπτική πλειονότητα του Ελληνικού λαού…

Με αυτά δεν παίζει κανείς. Ούτε τα αφήνει να περάσουν έτσι…

Υπάρχει όμως, και μια άλλη διάσταση, πιο ενδιαφέρουσα!

Σε άλλες χώρες τέτοια «φάμπρικα» υπογραφών δεν υπάρχει ή εμφανίζεται πολύ σπάνια. Γιατί αποτελεί γελοιοποίηση και εξευτελισμό όσων υπογράφουν.

--Πρώτον, γελοιοποίηση, γιατί ένα ηθοποιός ή ένας τραγουδιστής, ακόμα κι ένας πανεπιστημιακός σε άσχετο αντικείμενο, δεν είναι υποχρεωτικό να έχουν πιο βαρύνουσα γνώμη από ένα απλό πολίτη. Γιατί πρέπει να μας την προβάλουν τόσο βαρύγδουπα;

Είναι σαν να ισχυρίζονται αυτοί πως ξέρουν καλύτερα, ή ότι εκφράζουν καλύτερα την κοινωνία, ή ότι δικαιούνται να ακουστεί η γνώμη τους με ξεχωριστό ειδικό βάρος γιατί «αντιπροσωπεύουν» κάτι ιδιαίτερο…

Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν συμβαίνει!

Απλώς επιτρέπουν στα προπαγανδιστικά κυκλώματα της Αριστεράς, να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη, λέγοντας: αφού όλοι αυτοί οι «επώνυμοι» έχουν τέτοιαν άποψη, φροντίστε κι εσείς να ευθυγραμμιστείτε μαζί τους. Για να είστε in…

Και όσοι αφήνουν να χρησιμοποιείτε το ονοματάκι τους για τέτοια προπαγανδιστική χειραγώγηση, είναι συνυπεύθυνοι.

Αν το «αριστερό ιερατείο» τους μεταχειρίζεται σαν να είναι τσουτσέκια, τότε και η κοινωνία έτσι θα τους βλέπει: Ως τσουτσέκια!

--Υπάρχουν άλλοι που θέλουν να γίνουν «επώνυμοι», υπογράφοντας στην ίδια λίστα με άλλους πολύ πιο γνωστούς.

--Κι υπάρχουν τέλος αυτοί που απλώς φοβούνται να πουν ΌΧΙ!

Γιατί το «καλλιτεχνικό κύκλωμα» στην Ελλάδα, όπως και μεγάλο μέρος του Πανεπιστημιακού κυκλώματος, ελέγχονταν από την ευρύτερη Αριστερά. Κι αν τους πεις ΟΧΙ σε τέτοια «ρουσφέτια» (συλλογής δημόσιων υπογραφών) μπορούν να σε κόψουν.

Κι αν σε κόψουν, δεν θα χτυπάει το τηλέφωνό σου για δουλειές.

Ένας αληθινά εμβληματικός Έλληνας καλλιτέχνης και διανοούμενος, ο Διονύσης Σαββόπουλος, έκανε τη συναρπαστική προσωπική διαδρομή του με αφετηρία (όπως και τόσοι άλλοι) την Αριστερά.

Αλλά χωρίς να τον «καταπιεί» η Αριστερά!

Χωρίς να ταυτιστεί μαζί της…

Το έργο του τραγουδήθηκε απ’ όλους, άγγιξε όλους, έσπασε ιδεολογικά στεγανά και απολιθωμένα στερεότυπα. Είναι από τα πιο καλά και αυθεντικά πράγματα που σημάδεψαν τη γενιά μας. Ή μάλλον δύο-τρείς γενιές…

Γι’ αυτό και ο «Νιόνιος» μπορούσε να «αυθαδιάζει» κάποιες φορές κατά του «πολιτιστικού κατεστημένου» της Αριστεράς.

Ένιωθε ισχυρός, Ήταν ισχυρός. Κυρίως ήταν αυθύπαρκτος.

Κάποια στιγμή, όμως, πήγε εντελώς κόντρα: Το 1989, με τη συλλογή τραγουδιών του: «Πάμε για Κούρεμα»! Χτύπησε την «προοδευτικίλα» κατακέφαλα! Και έπεσαν να τον φάνε. Ακόμα και αυτός, ο «μέγας Διονύσης», λοιπόν, ο περιβεβλημένος με το «φωτοστέφανο» του αληθινού καλλιτέχνη και του αληθινού αγωνιστή, αναγκάστηκε να κάνει πίσω.

Κι έκτοτε εκείνα τα συγκλονιστικά τραγούδια του ΔΕΝ τα λέει πια, στις δημόσιες εμφανίσεις του.

Είναι σαν σχισμένη φωτογραφία από τα σοβιετικά μουσεία, όπου οι φάτσες των «ανεπιθύμητων» εξαφανίζονταν! Το πρόσωπο του Τρότσκι δίπλα στον Λένιν σβήστηκε. Το ίδιο και τα πρόσωπα του Πλεχάνοφ, του Ζηνόβιεφ, αργότερα και του Τουχατσέφκι.

Μόνο που εδώ δεν υπάρχουν «σβησμένα πρόσωπα». Έχουμε θαμμένα τραγούδια! Από έναν μεγάλο βάρδο μας. Γιατί δεν άρεσαν στο Αριστερό ιερατείο που ελέγχει τον καλλιτεχνικό κύκλωμα.

Αντίστοιχα πέρασε κι ένας άλλος μεγάλος Έλληνας καλλιτέχνης και δημιουργός.

Ο Μίκης.

Μόνο που αυτός πρόλαβε να ζήσει πολλά και να κάνει διεθνή καριέρα. Οπότε δεν μπορούσαν να τον ελέγξουν. Ενίοτε τον εκδικήθηκαν πολεμώντας την προβολή του έργου του.

Αλλά δεν μπόρεσαν να τον αγγίξουν.

Μια κουβέντα του και τους ισοπεδώνει.

Έτσι στις 320 υπογραφές που εμφάνισε η κυβερνητική προπαγάνδα, μείον τις τρείς που δημόσια τους αποκήρυξαν, μείον καμιά 80αριά ακόμα που δηλώνουν έντρομοι, από δω και από εκεί, ότι τους έβαλαν την υπογραφή χωρίς να τους ρωτήσουν, εγώ θα «απαντήσω» με μία δήλωση μόνο:

Τη δήλωση του Μίκη Θεοδωράκη στο Μεγάλο Συλλαλητήριο της 4ης Φεβρουαρίου για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας! Μπροστά σε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που ήταν εκεί, κι ενώ τον έβλεπαν από τις οθόνες τους εκατομμύρια Έλληνες παντού στον κόσμο, διακήρυξε μόνος του στους πρώην συντρόφους του:

--Είστε εθνομηδενιστές!

Και είστε του χειρότερου είδους: αριστερόστροφοι εθνομηδενιστές!

Απέναντι στο βροντερή φωνή του Μίκη, πού να «φτουρήσουν» οι τρεμάμενες ακούσιες υπογραφές από διάφορα κρατικοδίαιτα τσουτσέκια;

ΥΓ. Αλήθεια, έκαναν τέτοια «καμπάνια» και βρήκαν μόνο 320 κι αυτοί ήδη … «την κάνουν με πλάγια πηδηματάκια»;

Τότε τα πράγματα είναι πολύ πιο άσχημα απ’ όσο νομίζαμε ως τώρα…

Διαβάστε περισσότερα