Ποια Νέα Νέα Δημοκρατία θέλουν;

13:38 16/3/2019 - Πηγή: Antinews

Θυμάμαι, νεαρός, στο πρώτο συνέδριο της Ν.Δ. στη Χαλκιδική όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής οριοθετούσε το κοινό στο οποίο απευθυνόταν, από τις παρυφές της άκρας δεξιάς, έως την αριστερά. Μάλλον ενοχλημένος, ρώτησα τον αείμνηστο Τάκη Λαμπρία: «μα εμείς δεν είμαστε δεξιό κόμμα;» Σχεδόν θυμωμένα, που τολμούσα να αμφισβητήσω τον Εθνάρχη, μου απάντησε: «όταν πηγαίνεις στη μάχη, είναι ευπρόσδεκτοι εκείνοι που θέλουν ν’ αγωνιστούν δίπλα σου και μαζί σου για τον ίδιο σκοπό!»

Τον τελευταίο καιρό ακούω και βλέπω αρκετούς νεοδημοκράτες να γκρινιάζουν με τις επιλογές του κόμματος. Δεν είναι καινούργιο.

Η ΝΔ είναι ένα κόμμα στο οποίο πάντα ευδοκιμούσαν οι γκρινιάρηδες. Οι προσωπικές στρατηγικές έρχονταν σε πρώτη θέση και πάνω από το καλώς εννοούμενο κομματικό συμφέρον. Παραδείγματα πολλά, θα κουράσουμε, αν αρχίσουμε να τα απαριθμούμε.

Θυμίζω ότι πολλοί νεοδημοκράτες το 2015 επέλεξαν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ για να γλυτώσουν τον ΕΝΦΙΑ! Παρά τις προειδοποιήσεις Σαμαρά. Ούτε από τον ΕΝΦΙΑ τους γλύτωσε ο Τσίπρας και μ’ ένα αχρείαστο μνημόνιο μας φόρτωσε όλους. Αυτό θα έπρεπε να ήταν αρκετό για να προβληματίσει αρκετούς.

Όμως, τελευταία και ενώ μπαίνουμε στην ευθεία γραμμή των εκλογών, η εσωκομματική γκρίνια συνεχίζεται. Και δεν αναφέρομαι σε κάτι γραφικούς τύπους, που αναζητούν στέγη και φωνασκούν για να τους προσέξουν, αλλά σε ανιδιοτελείς ψηφοφόρους, χωρίς κακή πρόθεση .

Στον έναν δεν αρέσουν κάποιες θέσεις του Μητσοτάκη (λές και με τους προηγούμενους αρχηγούς συμφωνούσαμε σε όλα), τον άλλον τον ενοχλεί η διεύρυνση προς το κέντρο, κάποιος άλλος διαφωνεί με υποψηφίους από άλλους χώρους που έρχονται να εκτεθούν με τη ΝΔ και πάει λέγοντας. Διυλίζουν τον κώνωπα, ασκούνται σε δίκη προθέσεων.

Και εγώ διαφωνώ σε πολλά με τον Κυριάκο. Και εμένα μ΄ενοχλούν αρκετοί υποψήφιοι νεοδημοκράτες και νεοφερμένοι. Όμως, κανένας δεν μ’ αναγκάζει να ψηφίσω πολιτικούς που δεν εκτιμώ. Και δεν έχω καμιά, μα καμιά αμφιβολία ότι μια κυβέρνηση Κυριάκου θα είναι απείρως καλύτερη από τον σημερινό θίασο. Δεν θα είναι τέλεια, αλλά σίγουρα θα είναι καλύτερη. Για να σταματήσουμε το παραμύθι.

Και στο τέλος-τέλος, ο Κυριάκος εξελέγη από τη βάση του κόμματος, το ανέλαβε μετά από τρείς συνεχόμενες εκλογικές ήττες και εδώ και δυο τουλάχιστον χρόνια έχει καταφέρει να προηγείται σ’ όλες τις δημοσκοπήσεις και να δημιουργήσει μια καθαρή αίσθηση ότι θα είναι ο νικητής των εκλογών. Λίγα είναι όλα αυτά; Δεν δικαιούται μιας ευκαιρίας;

Οι «ανησυχούντες» μπορούν να επιλέξουν εκείνους τους υποψηφίους που είναι πλησιέστερα προς τις απόψεις και τα πιστεύω τους. Η ΝΔ είναι μεγάλο κόμμα, όλοι οι καλοί, χωράνε.

Αντί, λοιπόν, να μεμψιμοιρούμε και να πετροβολούμε, ας ενισχύουμε την τιτάνια προσπάθεια του κόμματος να κερδίσει τις εκλογές, ψηφίζοντας τους καλύτερους.

Aς αποφασίσουμε, επί τέλους, τι κόμμα θέλουμε; Θέλουμε ένα κόμμα ανοιχτό, σύγχρονο, το οποίο καλωσορίζει τη διαφορετική άποψη, χωρίς να παραβαίνει τις αρχές και την ιστορία του ή ένα μονολιθικό και συρρικνωμένο κόμμα, περιχαρακωμένο στον μικρόκοσμό του;

Θέλουμε ένα κόμμα που θα συνδιαλέγεται με την κοινωνία ή ένα κόμμα που θα ομφαλοσκοπεί;

Θέλουμε ένα κόμμα που θα επιδιώκει και θα στοχεύει σε ευρύτερες συναινέσεις για το καλό της χώρας ή ένα κόμμα που θα αναμηρυκάζει στερεότυπα του παρελθόντος.

Κόμμα που δεν ανανεώνεται με ιδέες και στελέχη, δεν έχει μέλλον.

Η ΝΔ κέρδισε με μεγάλες πλειοψηφίες (1974, 1990, 2004) όταν υπερέβη τον εαυτό της, όταν άνοιξε τις πόρτες της, όταν τόλμησε.

Η επόμενη εκλογική αναμέτρηση, ίσως είναι η κρισιμότερη της μεταπολίτευσης. Καμιά ψήφος δεν περισσεύει. Προέχει η στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και αυτό είναι το ζητούμενο. Και αυτό μπορεί να το επιτύχει μόνον μια ισχυρή ΝΔ.

Ο Αβραάμ Λίνκολν είπε ότι «η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου.»

Ας το έχουμε υπόψιν…

Διαβάστε περισσότερα