Πολ Κρούγκμαν: «Ελληνικές τύψεις» για το σχέδιο διάσωσης του ΔΝΤ

08:35 8/6/2013 - Πηγή: Antinews

Τα σημαντικά λάθη στη διαχείριση του προγράμματος διάσωσης της Ελλάδας κατά τα τελευταία τρία χρόνια, τα οποία παραδέχθηκε το ΔΝΤ, αναφέρεται σε σχόλιό του ο Πολ Κρούγκμαν. Ιδού τι γράφει:

Το ΔΝΤ έχει κυκλοφορήσει ένα αρκετά αξιόλογο κομμάτι αυτοκριτικής σχετικά με την πολιτική στην Ελλάδα.

Σε πρώτη ανάγνωση, η έκθεση φαίνεται να προτείνει δύο βασικές αποτυχίες από την πλευρά του ΔΝΤ: απέτυχε να αναγνωρίσει από νωρίς ότι η Ελλάδα απλά δεν μπορεί να αποπληρώσει το χρέος της στο ακέραιο και υποτίμησε την οικονομική ζημία που θα προκαλούσε η λιτότητα.

Και τα δύο λάθη ήταν, αν μπορώ να το πω, προφανή εκείνη τη χρονική στιγμή. Όλοι εμείς οι κεϋνσιανοί οικονομολόγοι προειδοποιούσαμε φωναχτά ότι οι πολλαπλασιαστές, οι οποίοι είχαν υπολογιστεί σε κανονικές περιόδους, ήταν σε μεγάλο βαθμό απροσανατολιστικοί για την οικονομική πολιτική υπό τις παρούσες συνθήκες. Το μόνο που μπορεί να πει κανείς είναι ότι το ΔΝΤ ήταν καλύτερο από ό,τι η υπόλοιπη τρόικα, με την ΕΚΤ ιδίως που πράγματι πίστεψε τη φαντασίωση της επεκτατικής λιτότητας.

Τι θα μπορούσε/θα έπρεπε να είχε γίνει διαφορετικά; Η έκθεση, λίγο-πολύ, αναγνωρίζει ότι ο πόνος θα ήταν λιγότερος με κάποια σημαντική εκ των προτέρων διαγραφή του χρέους, αλλά απορρίπτει την ιδέα μιας πιο σταδιακής προσαρμογής, με το σκεπτικό ότι η χρηματοδότηση δεν θα ήταν διαθέσιμη. Αλλά κοιτάξτε: αν είμαστε διατεθειμένοι να φανταστούμε έναν κόσμο στον οποίο η τρόικα θα ήταν πρόθυμη να παραδεχτεί το 2010 ότι η μεγάλη διαγραφή χρεών ήταν αναγκαία, γιατί να μην φανταστούμε ότι σε αυτόν τον κόσμο η ΕΚΤ θα ήταν διατεθειμένη από την αρχή να διασφαλίσει το δημόσιο χρέος με τον τρόπο που τελικά άρχισε να το κάνει χρόνια αργότερα; Νομίζω ότι μπορούμε να οραματιστούμε ένα ελληνικό πρόγραμμα που θα ξεκινούσε με μια μεγάλη διαγραφή του χρέους, προβλέποντας την επιβολή δυσάρεστων μεν, αλλά όχι εξοντωτικών μέτρων λιτότητας με αντάλλαγμα την παροχή δανείων από την ΕΚΤ, μέσω του οποίου η Ελλάδα θα επέστρεφε στις αγορές περί το 2012».
Εντάξει, δεν επρόκειτο να συμβεί σε πολιτικό επίπεδο, και ίσως ακόμη και αν συνέβαινε αυτό το τίμημα θα ήταν κοινωνικά καταστροφικό. Αλλά σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν άξιζε τελικά τον κόπο η προσπάθεια να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ. Το “Grexit” θα ήταν άσχημο και εξακολουθεί να είναι άσχημο αν κάποτε συμβεί. Αλλά σε σύγκριση με αυτό που έγινε;

http://krugman.blogs.nytimes.com/