Πώς μπορεί να βγει η Αίγυπτος από την κρίση;

08:40 2/8/2013 - Πηγή: Antinews

Η Αίγυπτος πρέπει να είναι προετοιμασμένη για μία μακρά περίοδο πολιτικής αναταραχής, εκτιμά ο αναλυτής του βρετανικού BBC σε θέματα Μέσης Ανατολής, Gerald Butt. «Οι Αιγύπτιοι ανακαλύπτουν με έναν πιο δημόσιο και επώδυνο τρόπο, σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη της Αραβικής Άνοιξης, ότι η απομάκρυνση μίας αυταρχικής κυβέρνησης είναι πολύ πιο εύκολη υπόθεση από την αντικατάστασή της με ένα άλλο σύστημα διακυβέρνησης. Η προτεραιότητα των λαϊκών εξεγέρσεων

ήταν η ανατροπή των δικτατοριών και λίγη σκέψη αφιερώθηκε στο τι θα ακολουθήσει» γράφει χαρακτηριστικά ο βρετανός αναλυτής.

Η γενική εικασία, όπως υποστηρίζει, ήταν ότι οι αραβικές χώρες θα απαλλασσόντουσαν από τα αυταρχικά καθεστώτα τους και αυτόματα θα υιοθετούσαν τη δημοκρατία. «Όμως σε αυτό το σημείο, η αραβική άνοιξη απέτυχε. Διότι προϋπόθεση της δημοκρατίας είναι η πολιτική. Για να έχει αποτέλεσμα η πολιτική χρειάζεται διάλογος. Ωστόσο, ο ανοιχτός διάλογος δεν είναι εύκολος να επιτευχθεί σε μία χώρα όπως η Αίγυπτος, όπου δεν υπάρχει παράδοση, από το σχολείο και έπειτα, με τη μορφή της ειλικρινούς ανάλυσης ιδεών, ούτε η ελεύθερη και ειρηνική ανταλλαγή απόψεων» αναφέρει.

Η πολιτική στην Αίγυπτο είναι τώρα πολωμένη και δεν υπάρχει καμία διάθεση συμβιβασμού για να βγει η χώρα από τον κύκλο της βίας. Αντίθετα, η πολιτική διαδικασία μετά την πτώση του Χόσνι Μουμπάρακ υπογραμμίζει τις βαθιές διαιρέσεις της αιγυπτιακής κοινωνίας. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα μπορεί να κέρδισε τις εκλογές αλλά απέτυχε να πείσει τους Αιγύπτιους ότι η πολιτική της απευθύνεται σε όλους τους πολίτες. «Ο στρατός απάντησε στην λαϊκή δυσαρέσκεια προς τον πρόεδρο Μοχάμεντ Μόρσι ανατρέποντας τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και αποξενώνοντας μεγάλο μέρος του πληθυσμού» σχολιάζει ο Butt.

Και συνεχίζει: «Η μεγαλύτερη πρόκληση για την Αίγυπτο σήμερα είναι να βγάλει την πολιτική από τον δρόμο ως ένα πρώτο βήμα προς την εθνική συμφιλίωση. Το πρόβλημα είναι να βρει τα μέσα προκειμένου να το επιτύχει αυτό. Ο στρατός δεν δείχνει διάθεση να υποχωρήσει. Αντίθετα, εντείνει την πίεση προς τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και τους υποστηρικτές της, συλλαμβάνοντας τους ηγέτες της και απειλώντας τους διαδηλωτές. Η Αδελφότητα από την πλευρά της επιμένει ότι οι διαδηλώσεις θα συνεχίσουν μέχρι να υποχωρήσει ο στρατός και να επιστρέψει στην εξουσία η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Οι δολοφονίες δεκάδων ισλαμιστών στις συγκρούσεις με τον στρατό έχουν μόνο σκληρύνει τη στάση τους». Πιστεύει επίσης ότι μία αραβική διαμεσολάβηση για την επίλυση του προβλήματος στην Αίγυπτο είναι απίθανη, καθώς πολλά αραβικά κράτη πολύ θα ήθελαν να δουν τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και το πολιτικό Ισλάμ να εξευτελίζεται. Επιπλέον, η παρέμβαση ενός κράτους εκτός της περιφέρειας θεωρείται ανεπιθύμητη και από τις δύο πλευρές.

Ωστόσο, εκτιμά ο Butt, ένας γενικευμένος εμφύλιος πόλεμος όπως στην περίπτωση της Συρίας, δεν είναι πολύ πιθανός, καθώς οι ισλαμιστές δεν διαθέτουν τα μέσα να αντιμετωπίσουν τον στρατό. Ένας ακόμη λόγος είναι ότι οι περιφερειακές δυνάμεις δεν έχουν ιδιοτελή συμφέροντα προκειμένου να πυροδοτήσουν μία τέτοια σύγκρουση. «Η υψηλή ανεργία και η φτώχεια μπορεί στο τέλος να υποχρεώσουν τους Αιγυπτίους να βάλουν στην άκρη τις διαφορές τους και να απαιτήσουν από τους ηγέτες τους να κάνουν το ίδιο προκειμένου να σώσουν τη χώρα από την κοινωνική και οικονομική κατάρρευση. Σε εκείνο το σημείο, η Αίγυπτος ακόμη θα χρειάζεται γενναίους άνδρες και γυναίκες που θα ενθαρρύνουν την ελεύθερη συζήτηση μεταξύ όλων, και επομένως θα θέσουν τα θεμέλια της πολιτικής και της δημοκρατίας που η χώρα και όλες οι χώρες της αραβικής άνοιξης απεγνωσμένα χρειάζονται» καταλήγει το άρθρο.

bbc