Ψάχνει αντικαταστάτη της Άγκυρας η Ουάσινγκτον;

09:28 25/2/2014 - Πηγή: Antinews

Η αλλοπρόσαλλη πολιτική που ακολουθεί εδώ και αρκετό καιρό ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, στην εξωτερική πολιτική σε συνδυασμό με την ένταση που επικρατεί στο εσωτερικό της χώρας λόγω των αυταρχικών πολιτικών που εφαρμόζει, έχουν οδηγήσει την Ουάσινγκτον να αναζητεί εναλλακτικές λύσεις στην περιοχή μετά από δεκαετίες προνομιακής σχέσης με την Άγκυρα.

Στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής η Ουάσινγκτον επιδιώκει συμμάχους οι οποίοι θα μπορέσουν να αποδεχθούν την παραδοσιακά στενή σχέση που έχει με το Ισραήλ, έτσι ώστε

να μπορέσει να απεμπλακεί από την έντονη ανάμειξη στην περιοχή.

Στα πλαίσια αυτής της στρατηγικής η αμερικανική εξωτερική πολιτική με τον ίδιο τον Μπαράκ Ομπάμα στην πρώτη γραμμή, κατέβαλλε σθεναρές προσπάθειες να επουλώσει τη βαθιά πληγωμένη σχέση της Άγκυρας με το Τέλ Αβίβ. Μέχρι και το σκληρό ισραηλινό πρωθυπουργό, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, πίεσε ο αμερικανός πρόεδρος να ζητήσει συγγνώμη από τον Ερντογάν, αλλά ακόμη και με αυτό ο τούρκος πρωθυπουργός δεν έπαψε να λειτουργεί εχθρικά έναντι του Ισραήλ και να στηρίζει εχθρικές για το Τέλ Αβίβ και την Ουάσινγκτον πολιτικές.

Αποτέλεσμα αυτής της απογοήτευσης από την πλευρά της Ουάσινγκτον, ήταν να παίξει το χαρτί της αποκατάστασης των σχέσεων με το Ιράν. Τα μηνύματα από την Τεχεράνη αναδύουν μια διάθεση να εξελιχθεί η χώρα αυτή σε μια μετριοπαθή ισλαμική δημοκρατία. Αυτό η Ουάσινγκτον δείχνει να το εξετάζει σοβαρά, έχοντας χάσει τις ελπίδες της για το ρόλο αυτό στις περιπτώσεις της Τουρκίας και της Αιγύπτου. Το εάν αυτή η ζαριά της Ουάσινγκτον θα πετύχει, μένει να το δούμε και σίγουρα δεν είναι καθόλου βέβαιο.

Στα πλαίσια της αναθέρμανσης με το Ιράν, όσο και να ακούγεται παράξενο, το Ισραήλ είναι έτοιμο να ξεκινήσει ένα κοινό με την Τεχεράνη έργο αφαλάτωσης νερού (το Ισραήλ είναι πρωτοπόρο στην τεχνολογία αφαλάτωσης) για να το προμηθεύσει με φρέσκο νερό, κάτι το οποίο είναι κρίσιμο για το Ιράν.

Άλλωστε το θέμα της προμήθειας πόσιμου νερού θα εξελιχθεί σε θέμα πιο σημαντικό και από το πετρέλαιο τα επόμενα χρόνια, στην περιοχή του Περσικού Κόλπου.

Τη στιγμή λοιπόν που η Τεχεράνη μπαίνει σε κοινά προγράμματα με το Ισραήλ, αναβαθμίζει τις σχέσεις της με την Ουάσινγκτον και εκπέμπει ένα μετριοπαθές προφίλ στον υπόλοιπο κόσμο, η Τουρκία με τις πολιτικές του Ερντογάν παραμένει στην εφαρμογή ακραίων πολιτικών.

Στα πλαίσια αυτής της στρατηγικής η Ουάσινγκτον επεκτείνει και τη δραστηριότητα της στην Αρμενία, και σύμφωνα με κάποιες ενδείξεις όπως η αύξηση των δραστηριοτήτων και του μεγέθους της αμερικανικής πρεσβείας στο Ερεβάν. Σύμφωνα με σοβαρούς αναλυτές τέτοιων θεμάτων υπάρχουν σχεδιασμοί στην αμερικανική πρωτεύουσα για αναγωγή της πρωτεύουσας της Αρμενίας σε κέντρο πληροφοριών των ΗΠΑ για την ευρύτερη περιοχή.

Αυτό αποτελεί μια ακόμη σοβαρή ένδειξη ότι οι ΗΠΑ έχουν χάσει τις ελπίδες τους στην Τουρκία η οποία έπαιζε παραδοσιακά αυτό τον ρόλο και βρίσκεται σε σοβαρή αναζήτηση νέων επιλογών.

Με δεδομένο βέβαια ότι η αμερικανική εξωτερική πολιτική στην στρατηγική της λειτουργεί πάντα με εναλλακτικά σενάρια, δεν αποκλείεται υπό μια άλλη ηγεσία (εκτός Ερντογάν) οι συνθήκες να αλλάξουν και οι σχέσεις να επανέλθουν στο προηγούμενο καθεστώς.

Κάποιες αναλύσεις προερχόμενες από το Ισραήλ εστιάζουν την προσοχή τους σε κάτι που ανέφερε ο πρόεδρος της Κύπρου, Νίκος Αναστασιάδης, και επιβεβαιώνει ότι η Ουάσινγκτον πάντα παίζει σε πολλά μέτωπα ταυτόχρονα.

Στα πλαίσια της νέας διαδικασίας για το Κυπριακό, ο κ. Αναστασιάδης δήλωσε ότι μια επίλυση του Κυπριακού θα μπορούσε να συνεισφέρει στην βελτίωση το σχέσεων μεταξύ του Τέλ Αβίβ και της Άγκυρας, αφού μια συμφωνία στην Κύπρο θα επέτρεπε στην Τουρκία να μεταφέρει φυσικό αέριο από την περιοχή σε άλλες χώρες, επισημαίνοντας ότι η κατασκευή αγωγού προς την Τουρκία, αποτελεί τη φθηνότερη επιλογή.

Προφανώς αναφέρονταν στην τεράστια πηγή της Ανατολικής Μεσογείου, Λεβιάθαν, για την οποία εκτός του Ισραήλ που βρίσκεται σε ηγετική θέση διαγωνίζονται όλες οι μεγάλες δυνάμεις. Η Ουάσινγκτον και το Τέλ Αβίβ ήδη παίρνουν μέτρα για να ελέγξουν αυτή την τεράστια ενεργειακή πηγή και όπως έχω ήδη αναφέρει σε προηγούμενα άρθρα η αναζωογονημένη διαδικασία του Κυπριακού εντάσσεται σε αυτούς τους σχεδιασμούς.

Το ερώτημα είναι εάν ο κ. Αναστασιάδης μπορεί να διαχειριστεί τη διαδικασία αυτή προς το συμφέρον της Κύπρου, με δεδομένη την βιασύνη του να προσδεθεί στο άρμα αυτών των σχεδιασμών.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες στα πλαίσια της εξωτερικής πολιτικής πολλαπλών σεναρίων, διατηρεί μια ελπίδα ότι η Τουρκία θα επανέλθει στο ρεαλισμό του παρελθόντος, σκεπτόμενη τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντά της, για αυτό το λόγο παίζει έντονα το τρίγωνο Τέλ Αβίβ – Λευκωσία – Άγκυρα με στόχο στο βάθος τα τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου.

Τα κρίσιμα ερωτήματα σε αυτό το σκηνικό είναι δυο. Το πρώτο εάν θα παίξει μπάλα η Τουρκία. Το δεύτερο εάν το παιχνίδι αυτό θα κοστίσει αρνητικά και πόσο στο εθνικό θέμα της Κύπρου.

Διαβάστε περισσότερα