Στη ρωγμή του χρόνου...

Υπέροχα τα νέα των δημοσκοπήσεων. Ο Μητσοτάκης είναι κοντά στην αυτοδυναμία κι αν είναι λίγο σοβαροί οι Έλληνες δεν θα μπούμε σε περιπέτειες με νέες εκλογές, απλή αναλογική και λοιπά. Όμως, μια σειρά από ερωτήματα που βγαίνουν θα πρέπει να μας κάνουν να απορούμε τόσο για το πώς σκέφτεται ο ελληνικός λαός ή όπως θα το έλεγε κάποιος τι σκ…ά έχει μέσα στο κεφάλι του, όσο και για το που θα πάει η χώρα τα επόμενα χρόνια. Αν δηλαδή υπάρχει καμιά περίπτωση να

γίνει ποτέ κανονική μπας και μείνουν τα παιδιά μας εδώ και δεν σηκωθούν να φύγουν.

Το πρώτο ερώτημα είναι ποιοι είναι αυτοί που ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ. Πώς μπορεί να κρατά ένα 26% - 27% το οποίο πιθανότατα να αυξήσει αν σκεφτούμε ότι οι συσπειρώσεις είναι στο 50% - 60% ενώ όλο και κάποια ανοησία θα κάνει η ΝΔ για να τους δώσει αβάντες. Έπειτα από τέσσερα χρόνια ξεφτίλας, που η χώρα έχασε ένα μεγάλο μέρος από οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό και αξιακό κεφάλαιο, υπάρχουν άνθρωποι που ψηφίζουν Τσίπρα; Και αυτό το λέμε εμείς κανονικότητα;

Εντάξει, είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι που τους κανακεύει. Είναι οι μετακλητοί και τα κομματόσκυλα που τους διορίζει, είναι και οι πρώην Πασόκοι που ακούνε Μητσοτάκης και τρέχουν. Αλλά μήπως δεν υπήρχαν και παλιά τέτοιοι; Και πώς δηλαδή θα πρέπει να σκέφτονται όλοι αυτοί που στην πλειοψηφία τους ΠΑΣΟΚ ψήφιζαν και μετά το εγκατέλειψαν; Ότι τους δίνει ένα κομμάτι ψωμί ο Τσίπρας και θα τους το πάρει ο Μητσοτάκης, άρα να ψηφίσουν τον πρώτο; Την Ελλάδα δεν την σκέφτονται; Τη χώρα που βουλιάζει καθημερινά στην ανυποληψία δεν την βλέπουν;

Τα παιδιά τους δηλαδή πώς τα σκέφτονται οι δημόσιοι υπάλληλοι; «Θα μπούνε στο Πανεπιστήμιο, θα κάνουμε εμείς το σκατό παξιμάδι, θα το πάρουν το πτυχίο κάποια στιγμή μέσα σε μια σχολή μπάχαλο, χωρίς μαθήματα, με καταλήψεις, με ναρκωτικά και παρεμπόριο απ’ έξω. Και αφού μάθουν τι είναι ελληνική εκπαίδευση θα βγουν στην αγορά εργασίας για να πάρουν 500 ευρώ που τους υπόσχεται ο Τσίπρας και η Αχτσιόγλου ή θα τους διορίσουν κι αυτούς για να συνεχιστεί η πελατεία». Κι όλο αυτό είναι κανονικό για τους γονείς; Αυτό θέλουν για τα παιδιά τους; Να τα κάνουν κι αυτά πελατάκια του κάθε Τσίπρα; Ε τότε ας ψηφίζουν Τσίπρα, είναι άξιοι της μοίρας τους.

Όμως, το να παίρνει ένα κόμμα 27% την ίδια στιγμή που όλοι βλέπουν τα χάλια της χώρας μας σε όλα τα επίπεδα, δεν θα έπρεπε να μας κάνει να αναφωνήσουμε «Πάτα το Κιμ το κουμπί να τελειώνουμε»;

Κατά δεύτερον έχουμε μια Νέα Δημοκρατία που παλεύει να πάρει, λένε οι δημοσκοπήσεις, αυτοδυναμία. Αντί να αναρωτιόμαστε γιατί δεν είναι ακόμη στο 45% κοιτάμε να δούμε αν θα πιάσει το 36%, βαριά 37%. Αν θα έχει 151 βουλευτές, αν θα μπορεί να κάνει αλλαγή του εκλογικού νόμου. Γιατί εδώ είναι όλο το ζουμί. Ακόμη κι αν κυβερνήσει τώρα ο Μητσοτάκης και αποφύγουμε νέες εκλογές τον Ιανουάριο του 2020, ποιος μας λέει τι θα γίνει αργότερα; Με μια οικονομία που ο Τσίπρας ναρκοθετεί συνεχώς, με μια Νέα Δημοκρατία που έχει χίλια δύο προβλήματα, με μια κοινωνία που δεν ξέρει τι θέλει και τι της γίνεται δεν αποκλείεται να πάμε ξανά σε κάλπες σύντομα. Και με απλή αναλογική που η ΝΔ δεν θα μπορεί να αλλάξει γιατί κανείς δεν θα θέλει να στηρίξει ένα εκλογικό σύστημα που θα φέρει ο Μητσοτάκης.

Το τρίτο είναι τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής. Εντάξει, θα τσαντίσουμε πολλά χρυσαυγιτόπουλα εδώ μέσα, αλλά πώς να το κάνουμε, πρέπει να είσαι και βλαμμένος για να πας να στηρίξεις ξανά το ναζιστικό κόμμα. Όχι μόνο γιατί είναι πατενταρισμένοι ναζί, ή γιατί ακόμη (;) δικάζονται για εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου, αλλά και γιατί είναι και ψεύτες. Πουλάνε εθνικισμό και πατριωτισμό αλλά σιγά τα κλούβια αυγά. Μια χαρά τη βγάζουν με τις μισθάρες τους, τα προνόμιά τους, τα γκομενάκια τους και τις τζάμπα μαγκιές τους. Εδώ μέχρι και παιδάκια 15 ετών τα βάζουν να κάνουν καταλήψεις για τη Μακεδονία, όταν ακόμη δεν έχουν μάθει στο σχολείο ποιος είναι ο Παύλος Μελάς. Ή δεν τους το έχει μάθει ο πατέρας τους που μπορεί να σκούζει για την ελληνικότητα της Μακεδονίας, αλλά δεν έμαθε ποτέ ελληνική ιστορία για να έχει δικαίωμα να φωνάζει.

Και πάμε στη ΝΔ. Οκ, μια χαρά το ώριμο φρούτο κάποια στιγμή θα πέσει, νόμος της φύσης είναι. Εκείνο το πρόγραμμα βρε παιδιά θα το πείτε στον κόσμο. Όχι με φωνές, αφορισμούς, τσιτάτα και συγκεντρώσεις για τα μάτια του κόσμου. Αλλά με αποδείξεις ότι μπορείτε να κάνετε αυτό που λέτε.

Π.χ. ναι, να καταργηθεί το άσυλο στα Πανεπιστήμια. Έχει γίνει καμιά προεργασία γι’ αυτό; Έχετε μιλήσει με τις νεολαίες, με τους καθηγητές, με τις Πρυτανείες για το πώς θα γίνει αυτό; Η Αστυνομία μπορεί να το υποστηρίξει; Τα Εξάρχεια μπορούν να γίνουν κανονική συνοικία; Κι άλλοι είπαν ότι θα βγάλουν τις κουκούλες των μπαχαλάκηδων αλλά οι κουκουλοφόροι αυξήθηκαν.

Στην οικονομία επίσης, στη δημόσια ασφάλεια, στα εθνικά θέματα. Είναι καλές οι προθέσεις, είναι καλά τα συνθήματα, όμως, έχει σκεφτεί ο Κυριάκος με ποιους θα τα εφαρμόσει. Εδώ μαθαίνουμε ότι ψάχνει για «τσάρο» και δεν βρίσκει. Δεν έχει… πάγκο όπως θα έλεγε κι ο Αλέφαντος. Δεν έχει κι 11άδα όπως θα συμπληρώναμε εμείς.

Και στη ΝΔ δεν είναι όλα ρόδινα. Όσοι ξέρουν από το κόμμα και πώς λειτουργεί γνωρίζουν και το χαμό που επικρατεί. Φατρίες, οικογένειες που πλακώνονται, προσωπικές φιλοδοξίες αχαλίνωτες, επικοινωνιακή πολιτική για μπάζα, γκάφες καθημερινές, ο Τσίπρας καθορίζει την ατζέντα και η Πειραιώς ακολουθεί, έλλειψη οράματος και υπέρμετρη αναμονή για τα κοστούμια της εξουσίας. Αμφιβάλλει κανείς ότι θα δούμε μία από τα ίδια και με τη ΝΔ στην εξουσία;

Πρέπει να καταλάβουν κάτι μερικοί. Η χώρα βρίσκεται στη ρωγμή του χρόνου. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με το ποιος θα γίνει πρωθυπουργός και ποιος πρόεδρος. Τα διακυβεύματα είναι μεγαλύτερα και οι στόχοι για να επιτευχθούν χρειάζονται τόσο την ύπαρξη σοβαρών πολιτικών με όραμα όσο και σοβαρών ψηφοφόρων. Υπάρχουν;

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα