ΣΥΡΙΖΑ: Οι συνιστώσες «ξαναπαίρνουν τα όπλα τους»!

16:13 16/6/2014 - Πηγή: Antinews

Όλα τα περιμέναμε, αλλά ότι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ θα υπήρχαν ομάδες που θα κατηγορούσαν τον Τσίπρα ως... δεξιό και θα του ζητούσαν να κάνει αριστερή στροφή, ομολογουμένως δεν το περιμέναμε.

Όσο και αν προσπαθούν επικοινωνιακά να διαχειριστούν υπέρ τους την πρόσφατη εκλογική νίκη με 4 μονάδες διαφορά, στην Κουμουνδούρου έχουν πολύ σοβαρό πρόβλημα. Οι τελευταίες πιερουέτες του Τσίπρα,

με τη στροφή στον ρεαλισμό δεν αρέσουν ούτε στην Αριστερή Πλατφόρμα, ούτε στις λοιπές ριζοσπαστικές συνιστώσες αλλά ούτε και σε πολλούς από τους λεγόμενους «προεδρικούς».

Αν καθίσει κανείς να διαβάσει τι γράφεται σε ιστοσελίδες που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ θα καταλάβει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σοβαρό πρόβλημα και κρίση ταυτότητας.

Από τη μια υπάρχει μια μεγάλη ομάδα που ζητά εδώ και τώρα ανατροπές, ρήξη με την τρόικα, με τις Βρυξέλλες και γενικά με όλο το ευρωπαϊκό σύστημα. Κι από την άλλη, ο Τσίπρας επιχειρεί να επαναφέρει το... Τέξας, δηλαδή να διαβεβαιώσει τους πάντες στο εξωτερικό ότι δεν είναι ο «Τσε Γκεβάρα» της Ελλάδας που θα διαλύσει τα πάντα. Η συνάντησή του με τον Μ. Ντράγκι και οι διαρροές ότι ο κεντρικός τραπεζίτης κατάλαβε ότι ο Τσίπρας είναι ρεαλιστής και δεν θα κάνει την Ελλάδα «Κούβα της Ευρώπης» δείχνουν ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θέλει να γίνει πιο συστημικός. Θέλει να σταματήσει να είναι το κόμμα φόβητρο για όσους λαμβάνουν αποφάσεις. Θέλει να γίνει πιο... δεξιός αλλά δεν το ομολογεί. Ποιος άλλωστε ηγέτης της Αριστεράς που ηγήθηκε και του ευρωψηφοδελτίου θα ομολογούσε την αποτυχία και τις αυταπάτες της Αριστεράς; Ο κ. Τσίπρας δείχνει ξεκάθαρα ότι προκειμένου να διεκδικήσει την εξουσία με αξιώσεις πρέπει να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα.

Κι εκεί έρχονται οι φωνές αμφισβήτησης. Δεν είναι μόνο ο Λαφαζάνης που αντιδρά, άλλωστε αυτός τα έβλεπε και τα έλεγε εδώ και καιρό αλλά ποιος τον άκουγε;

Με επιστολή τους 53 στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που κατά κύριο λόγο ανήκουν στη συνιστώσα του ίδιου του Τσίπρα, και την οποία υπογράφουν μεταξύ άλλων οι Ευκλείδης Τσακαλώτος, Ηρώ Διώτη, Ράνια Σβίγγου, Τάσος Κορωνάκης, Χάρης Κωνσταντάτος, Θεόδωρος Δρίτσας και Χριστόφορος Παπαδόπουλος, καθώς και άλλα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ ζητούν από τον πρόεδρο αλλαγή γραμμή. Τον μέμφονται εμμέσως για την πολιτική των συμμαχιών και τη λήψη αποφάσεων με εξωθεσμική ομάδα συμβούλων.

«Στο διάστημα της προεκλογικής περιόδου παροξύνθηκαν φαινόμενα που υπονομεύουν τη συλλογικότητα και τραυματίζουν την «ψυχή» της Αριστεράς. Τόσο η αδρανοποίηση των εκλεγμένων οργάνων κι η ενίσχυση εξωθεσμικών κέντρων αποφάσεων, όσο και η αποχαλίνωση του παραγοντισμού και της διγλωσσίας, έπληξαν τη δημοκρατία κι έφθειραν την αποτελεσματικότητα», αναφέρεται μεταξύ άλλων στο υπό κατάθεση κείμενο.

Ανάμεσα στη σημεία της κριτικής αναμένεται να καταγράφεται και η δυσαρέσκεια για το σύνθημα της «Νέας Ελλάδας», ενώ θα επισημαίνεται, ότι προέχει η κατάρτιση ενός αριστερού ριζοσπαστικού προγράμματος, η «στροφή» στις κινηματικές διεργασίες και η λήψη αποστάσεων από μια ρητορική εστιασμένη σε «σκάνδαλα».

Αν διαβάσει ωστόσο κανείς το άρθρο του Ακη Μπαδογιάννη, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ θα καταλάβει ότι στην Κουμουνδούρου γίνεται χαμός. Γράφει μεταξύ άλλων:

«Πως είναι δυνατόν να πάει η Αριστερά σε κυβέρνηση (και αν πάει με τη λογική της εκλογικής ανάθεσης, τι μπορεί να πετύχει) με τους εργαζόμενους και τον λαό στον καναπέ; Η μόνη, σχεδόν, «παραφωνία» σε αυτήν την περίοδο της κοινωνικής χειμέριας νάρκης είναι ο ηρωικός αγώνας μιας χούφτας απολυμένων καθαριστριών, οι οποίες καθημερινά σπάνε την παγερή κοινωνική «σιωπή των αμνών». Και όμως, ενώ οι καθαρίστριες, που σακατεύονται καθημερινά από τα ΜΑΤ, κάνουν αλλεπάλληλες εκκλήσεις για συμπαράσταση, η ανταπόκριση που βρίσκουν, ακόμα και από τα οργανωμένα μέλη των κομμάτων της Αριστεράς, είναι μικρή, ενώ ορισμένες δυνάμεις της Αριστεράς είναι πλήρως εξαφανισμένες από το κίνημα αλληλεγγύης». Και συνεχίζει: «Αν θέλουμε τώρα εκλογές και κυβέρνηση της Αριστεράς, στροφή τώρα, μεγάλη στροφή, στους αγώνες, στο κίνημα και στη νέα γενιά».

Ουσιαστικά ο κ. Μπαδογιάννης κάνει λόγο για μια αριστερά του καναπέ που να δε βγει στους δρόμους να κινήσει τις λαϊκές μάζες θα χαθεί.

Αλλά και ο Αντώνης Νταβανέλος, άλλη συνιστώσα κι αυτός αναφέρει σε άρθρο του:

«Το τελευταίο διάστημα, στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζονται επικίνδυνες παλινωδίες στην κατεύθυνση αυτή: Οι συχνές αναφορές σε μια κάποια «πατριωτική συμμαχία», η έκκληση στον ΣΕΒ (!) για μια κάποια «κοινωνική συμφωνία», οι εύκολες υποσχέσεις στους «αποπάνω» (είτε πρόκειται για το φτηνό ρεύμα στις βιομηχανίες είτε για τα γήπεδα των «τίγρεων» της διαπλοκής...) την ώρα που παρουσιάζεται μια τάση εξαέρωσης των δεσμεύσεων απέναντι στους «αποκάτω» (με μοναδική εξαίρεση την αναφορά στον κατώτατο μισθό...). Μια τέτοια στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς το κοινωνικό και πολιτικό «κέντρο» όχι μόνο δεν ξεμπλοκάρει το πολιτικό σκηνικό, όχι μόνο δεν οδηγεί σε εγγυημένη εκλογική νίκη, αλλά θα έχει αποσυσπειρωτικές συνέπειες και πιθανότατα με ραγδαίο ρυθμό. Στις συνθήκες κρίσης σαν τις σημερινές, μόνο η άμεση και ισχυρή σχέση με τις εργατικές και λαϊκές δυνάμεις μπορεί να οδηγήσει σε μια βιώσιμη κυβέρνηση της Αριστεράς και όχι σε μια αριστερή «παρένθεση» προς όφελος –μακροπρόθεσμα– των αντιπάλων μας».

Τον πόλεμο που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ σχολίασε και η ΝΔ. Αναλυτικά η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αποφύγει τελικά το πικρό ποτήρι. Το πράσινο φως για την αμφισβήτηση της ηγετικής ομάδας έχει ανάψει, με τη διαδικασία αποτίμησης του εκλογικού αποτελέσματος να εξελίσσεται σε μια αργή και επώδυνη διαδικασία.

Το περιεχόμενο του κειμένου το οποίο φέρει τις υπογραφές 53 βουλευτών και στελεχών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και αποκαλύπτεται σήμερα από τον Τύπο, μιλά από μόνο του.

Όπως και η (χωρίς καμιά από τις γνωστές λαλίστατες ανακοινώσεις) αναβολή της προγραμματισμένης για το περασμένο Σαββατοκύριακο συνεδρίασης της Κ.Ε. και αντικατάστασή της από μια εξωθεσμική και εν κρυπτώ συνάντηση.

Μια συνάντηση που, όπως προκύπτει από σημερινά δημοσιεύματα, πραγματοποιήθηκε εκτός Κουμουνδούρου, σε “στενό οικογενειακό κύκλο”, σε “συνθήκες μυστικότητας” και με τη συμμετοχή των συνιστωσών “Αραρέν”, “Ανάσα” και “Ρόζα”.

Δυστυχώς για τον ΣΥΡΙΖΑ, η διαδικασία εσωτερικής αμφισβήτησης μόλις ξεκίνησε και το “Κείμενο των 53” αποτελεί μόνο την αρχή.

Ένα χρόνο μετά την υποτιθέμενη “αυτοδιάλυση” των συνιστωσών, αυτές ζουν και βασιλεύουν και εξακολουθούν να αναζητούν τη συνισταμένη τους, την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να αναζητά τις 150.000 χαμένες ψήφους του.

Για κάποιους έχει έλθει η ώρα της αυτοκριτικής, που, ως γνωστόν, ακολουθείται από “πειθαρχικές κυρώσεις”…».

Διαβάστε περισσότερα