ΣΥΡΙΖΑ: Πατώντας μεταξύ Βουλής και Βίλας Αμαλία..χάνει την Πλατεία

15:31 9/1/2013 - Πηγή: Antinews

Όπως λέει και ο Ποιητής έρχεται η στιγμή να αποφασίσεις με «….ποιον θα πας και ποιον θα αφήσεις…».Στο παραπάνω σταυροδρόμι των επιλογών έχουν βρεθεί ουκ ολίγοι πολιτικοί άνδρες με οδυνηρά πολλές φορές αποτελέσματα.

Σε αυτή τη συγκυρία ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να κουβαλάει πάνω του, όλα τα στοιχεία ενός κλασσικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος.

Ενός κινήματος καλύτερα που προσπαθεί να συγκεράσει εντελώς διαφορετικές και ετερόκλητες θέσεις, να ομαδοποιήσει αντιφατικές γραμμές των συνιστωσών, πάνω στα

βασικά θέματα της υψηλής πολιτικής, και τέλος να πείσει πως αποτελεί κάτι καινούργιο με τα ίδια όμως παλιά συστατικά.

Η μη αναφορά στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την λίστα Λαγκάρντ του επικεφαλής της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου, της κυβέρνησης που μας οδήγησε ως εδώ, στην προανακριτική για τη λίστα, δείχνει ακριβώς αυτό το τελευταίο. Ο “νέος” ΣΥΡΙΖΑ συγκροτείται στα συστατικά του παλαιού ΠΑΣΟΚ.

Όπως έχει αναφερθεί στην Κουμουνδούρου θέλουν να γίνουν ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ. Θα συντηρήσουν τη συζήτηση γύρω από τον Βενιζέλο και σε κάθε περίπτωση θα αποφύγουν και την παραμικρή έστω αναφορά στον ΓΑΠ. Γνωρίζουν ότι οι Παπανδρεϊκοί θα θυμηθούν στην κάλπη τη συμπεριφορά τους έναντι στην οικογένεια του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.

Ως γνωστόν όμως ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να πατάει σε δύο (και περισσότερες) βάρκες και να ισορροπήσει ανάμεσα στο μετριοπαθές και «εν δυνάμει» κυβερνητικό ύφος του από τη μία, και στην καλή σχέση του με τους αντι-εξουσιαστές από την άλλη (τους κάλυπτε ως γνωστόν πάντα στις συγκρούσεις ακόμα και με το ΠΑΜΕ).

Σα να πατάει μεταξύ Βουλής και …βίλα Αμαλία, με λίγα λόγια!!

Σε αυτό το σημείο το ρεπορτάζ δείχνει πως με αυτήν του την τακτική ο ΣΥΡΙΖΑ, χάνει μεγάλο μέρος της «Πλατείας».

Όχι των Εξαρχείων και του Συντάγματος.

Όπως φαίνεται και από τις μετρήσεις που έχουν στην Κουμουνδούρου δεν καταφέρνει να κερδίσει το μέρος των αγανακτισμένων που πήρε στις εκλογές, εξαιτίας ακριβώς αυτού του πολιτικού εγκλωβισμού του.

Όσοι πίστεψαν τώρα βλέπουν ένα ΣΥΡΙΖΑ, να εξελίσσεται σε έναν ακόμα διαχειριστή του συστήματος με όρους δεκαετίας του 80, όμως.

Και όλοι αυτοί οι αγανακτισμένοι, που πήγαν στα αριστερά (γιατί ακριβώς δεν ήταν σε κάποια κατεύθυνση), έγιναν από αγανακτισμένοι…απογοητευμένοι.

Για να επιστρέψουμε στην αρχική μας ποιητική ρήση φαίνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ, εξαιτίας της πολυμορφίας του, χωρίς να μπορεί να απολέσει τον οπορτουνιστικό του χαρακτήρα, χαράσσει πολιτική στρατηγική μάλλον με το απόφθεγμα ενός Λατινογενή Αριστερού διανοούμενου: Διαβάτη δρόμος δεν υπάρχει…τον δρόμο τον βρίσκεις προχωρώντας

Θ.