Θα εισβάλει η Ρωσία στην Ουκρανία;

Ενώ η Ρωσία και ο Βλαντιμίρ Πούτιν προχωρούν ακάθεκτοι στον πλήρη έλεγχο της Κριμαίας και εκφράζονται φόβοι ότι μπορεί να υπάρξει εισβολή στην Ανατολική Ουκρανία, ο Λευκός Οίκος και η Ευρωπαϊκή Ένωση σε μια προσπάθεια τιμωρίας της Μόσχας, ανακοίνωσαν μια δεύτερη δέσμη οικονομικών κυρώσεων μετά την πρώτη η οποία αντιμετωπίστηκε από το Κρεμλίνο με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς.

Στις δημόσιες δηλώσεις τους αμερικανοί και ευρωπαίοι αξιωματούχοι αναφέρουν ότι οι κυρώσεις έχουν ως στόχο να επιστραφεί

η Κριμαία στην Ουκρανία. Στο παρασκήνιο, γνωρίζουν πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να συμβεί, με δεδομένο ότι ο ρώσος Πρόεδρος έχει επενδύσει πάρα πολύ πολιτικά στην προσάρτηση της Κριμαίας για να αλλάξει γνώμη από οικονομική τιμωρία.

Εκείνο που πραγματικά επιδιώκουν οι κυρώσεις είναι πολύ πιο ρεαλιστικοί στόχοι. Πρώτον, είναι η επιδίωξη να φρενάρουν τον Πούτιν στην Κριμαία και να μην επιδιώξει περαιτέρω επέκταση σε ουκρανικό έδαφος. Την ίδια στιγμή δίνεται το μήνυμα σε άλλες πρωτεύουσες ότι κινήσεις τέτοιου είδους έχουν κόστος και καλό θα είναι να μην ακολουθήσουν το παράδειγμα Πούτιν, σε άλλες περιοχές.

Στην ουσία όμως οι οικονομικές κυρώσεις έχουν δόντια όταν όλες οι σοβαρές οικονομικές δυνάμεις συμμετέχουν σε αυτές. Χωρίς συμπαραστάτες η χώρα στόχος, σε αυτή την περίπτωση η Ρωσία, θα επιδιώξει να βρει προϊόντα και επενδύσεις αλλού.

Είναι γεγονός ότι ακόμη και σήμερα το μέτωπο της Ουάσινγκτον με πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν είναι αρραγές. Για παράδειγμα Παρίσι και Λονδίνο γκρινιάζουν για το κατά πόσο η Γαλλία θα πρέπει να σταματήσει τις πωλήσεις όπλων στη Μόσχα και η Μεγάλη Βρετανία για το κατά πόσο θα πρέπει να χάσει τα τεράστια κέρδη που έχει από τις οικονομικές διευκολύνσεις σε ρώσους ολιγάρχες.

Η γεφύρωση των διαφορών θα είναι στο κέντρο της ατζέντας του Μπαράκ Ομπάμα κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του σε Χάγη, Βρυξέλλες και Ρώμη μέσα στην εβδομάδα. Η Ουάσινγκτον γνωρίζει πολύ καλά ότι μόνο στην Ευρώπη μπορεί αν βρει συμμάχους, και ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί με τις αναδυόμενες οικονομίες όπως η Κίνα, η Βραζιλία και η Ινδία. Παρά το γεγονός ότι στο παρελθόν ήταν σαφώς κατά οποιασδήποτε αλλαγής συνόρων, σήμερα παραμένουν επιδεικτικά εκτός της κόντρας της Δύσης με το Κρεμλίνο, γύρω από την Κριμαία.

Ο Μπαράκ Ομπάμα έχει μια πολύ δύσκολη αποστολή κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στην Ευρώπη

Οι κυρώσεις λειτουργούν καλύτερα όταν η προς τιμωρία χώρα δεν μπορεί να απαντήσει με αντίποινα. Δυστυχώς για τον Αμερικανό Πρόεδρο, η Ρωσία μπορεί να απαντήσει εναντίον της Ουάσινγκτον και των συμμάχων της. Μπορεί να φρενάρει την προσπάθεια για ανάσχεση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, το οποίο αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα στην εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Ομπάμα. Μια άλλη αντίδραση θα ήταν το Κρεμλίνο να σταματήσει να επιτρέπει των εφοδιασμό των αμερικανικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν μέσω ρωσικού εδάφους, δημιουργώντας σοβαρό πρόβλημα και αναγκάζοντας την Ουάσινγκτον να βρεθεί ευάλωτη σε πιέσεις από το Πακιστάν, που αποτελεί την μοναδική άλλη επιλογή για τον ανεφοδιασμό των αμερικανικών δυνάμεων. Και βέβαια, να μην ξεχνάει κανείς ότι δώδεκα ευρωπαϊκές χώρες βασίζονται στη Ρωσία για περισσότερο από τις μισές ανάγκες τους σε εισαγωγές φυσικού αερίου.

Δυστυχώς για τον κ. Ομπάμα θα πρέπει να δημιουργήσει στο οικονομικό πεδίο κάτι αντίστοιχο της πυρηνικής επιλογής στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου, έναντι της Ρωσίας, κλείνοντας το οικονομικό σύστημα των ΗΠΑ, σε οποιαδήποτε εταιρία αμερικανική ή άλλης χώρας, που συναλλάσσεται με ρωσικές εταιρίες και επιχειρηματίες. Αυτή τη στιγμή, όλα δείχνουν, ότι κάτι τέτοιο θα αποξενώσει ακόμη και τους πλέον στενούς συμμάχους των ΗΠΑ.

Ακόμη πιο πολύ, σύμφωνα με έγκυρες αναλύσεις, θα μπορούσε να προκαλέσει αυτό που η Ουάσινγκτον απεύχεται, μια εισβολή της Ρωσίας στην Ανατολική Ουκρανία. Στην περίπτωση που το Κρεμλίνο δει ότι πληρώνει βαρύ τίμημα για την κίνησή του στην Κριμαία, γιατί να μην επιδιώξει το μεγαλύτερο κέρδος; Αυτός είναι και ο λόγος που η αμερικανική πλευρά προχωρά σταδιακά στην αύξηση της έντασης των κυρώσεων, διότι παρακολουθεί με προσοχή τις εξελίξεις και τις κινήσεις της Ρωσίας, στο έδαφος της Ουκρανίας.

Οι οικονομικές κυρώσεις δεν γίνονται αισθητές μέσα σε μια νύχτα. Μια χώρα που τις υφίσταται και ειδικά εάν πρόκειται για χώρα που διαθέτει οικονομικά αποθέματα, όπως η Ρωσία, μπορεί να αντέξει για αρκετό διάστημα. Η ιστορία το αποδεικνύει με την περίπτωση του Ιράν. Οι πρώτες κυρώσεις των Ηνωμένων Εθνών υποβλήθηκαν το 2006 και πέρασαν επτά ολόκληρα χρόνια για να αρχίσει η Τεχεράνη να διαπραγματεύεται σοβαρά. Στην περίπτωση της Ρωσίας ίσως χρειαστούν χρόνια για να αρχίσει πραγματικά να υφίσταται το κόστος των κυρώσεων. Και ας μην ξεχνάει κανείς το γεγονός ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν δείχνει αποφασισμένος να πληρώσει βαρύ τίμημα για να διορθώσει το ιστορικό, για εκείνον, λάθος της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης.

Ακόμη λοιπόν και εάν ο Μπαράκ Ομπάμα καταφέρει να πετύχει όλα τα παραπάνω δεν θα μπορέσει να ικανοποιήσει τους επικριτές του που αναζητούν αποτελέσματα στην κρίση της Κριμαίας χθες. Παρόλα αυτά οι κυρώσεις μακροπρόθεσμα, και το σύνολο των αναλύσεων συμφωνεί σε αυτό, θα επιφέρουν μεγάλη ζημιά στη Ρωσία. Και όταν επιβληθούν δύσκολα αίρονται διότι το πολιτικό κόστος θα είναι πολύ βαρύ, ακόμη και εάν υπάρχει επιθυμία άρσης τους.

Το άσχημο για τη Μόσχα είναι ότι οι ξένες εταιρίες απεχθάνονται το ρίσκο και την αβεβαιότητα και θα αναζητήσουν να επενδύσουν κάπου αλλού, το ίδιο θα συμβεί και με χώρες της Ευρώπης, οι οποίες θα αναζητήσουν πολύ πιο άμεσα από ότι στο παρελθόν στην απεξάρτησή τους από τη Ρωσία.

Γενικά, σε όλες τις περιπτώσεις τα νέα δεν είναι καλά για την προβληματική ρωσική οικονομία η οποία βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις πωλήσεις και εξαγωγές ενέργειας. Οπότε μεσοπρόθεσμα ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα καταλάβει ότι αυτό που σήμερα διακωμωδεί θα αρχίσει να πονάει.

Πάντως και για τον Μπαράκ Ομπάμα τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα και το επερχόμενο ταξίδι του στην Ευρώπη, αποτελεί μια πολύ δύσκολη εξίσωση.

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα