Το πρόβλημα των ανήμπορων ιεραρχών δίνει την ευκαιρία στον αρχιεπίσκοπο και στην ιεραρχία να λάβουν γενναίες αποφάσεις

09:00 22/7/2019 - Πηγή: Fimotro

Μπορεί να νομίζω ότι γίνομαι κουραστικός και εμμονικός, κάθε φορά που γράφω για το θέμα των ανήμπορων Ιεραρχών αλλά με την υποδοχή που επιφυλάττεται στα κείμενα που διαπραγματεύονται τέτοια θέματα,θεωρώ ότι βρίσκομαι στο σωστό δρόμο.

Του Σωτήρη Τζούμα

Δεν πρόλαβε να αναρτηθεί το τελευταίο κείμενο περί ανήμπορων Ιεραρχών και για το πώς θα αντιμετωπίσει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος την προσεχή σύνθεση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, στην οποία συμμετέχουν όχι απλώς Γέροντες αλλά και ανήμποροι Ιεράρχες και τα μηνύματά

σας ήταν ενθαρρυντικά για την αρθρογραφία μας.
Μάλιστα εσείς κάνετε ένα βήμα παραπάνω: μου καταγγέλετε συγκεκριμένα πράγματα για τον βίο και την πολιτεία κάποιων Ιεραρχών οι οποίοι ενώ είναι εν ενεργεία και έχουν τυπικά την ευθύνη των Μητροπόλεων στην ουσία δεν συμμετέχουν στην διοίκηση με τον ίδιο ζήλο και με τη ζωντάνια που απαιτούν τα πολύπλευρα αρχιερατικά τους καθήκοντα και η αποστολή τους. Αντιθέτως έχουν παραδώσει την εξουσία τους σε πρόθυμους αντ´αυτού, είτε από το περιβάλλον των κληρικών που τους πλαισιώνουν, είτε σε πρόσωπα του οικογενειακού τους περιβάλλοντος.
Και τα μηνύματά σας είναι από πολλές περιοχές της Ελλάδας. Ακόμη και από Μητροπόλεις που οι Αρχιερείς τους δεν είναι και τόσο προχωρημένης ηλικίας. Δεν θα παίξουμε εδώ τώρα το παιχνίδι των ονομάτων και δεν θα αντιμετωπίσουμε το θέμα περιπτωσιολογικά, εξετάζοντας το πώς και το γιατί της κάθε περίπτωσης.
Έχω κουραστεί να γράφω χρόνια τώρα για την Μητρόπολη Παραμυθίας, για την Μητρόπολη Λήμνου, για την Μητρόπολη Μηθύμνης και για μερικές ακόμη!
Προ ολίγου καιρού παρουσιάσαμε το πλήρη χάρτη ηλικιών των Ιεραρχών μας. Θέσαμε το θέμα θεσμικά και προς αυτή την κατεύθυνση προσπαθήσαμε να ευαισθητοποιήσουμε και να κατευθύνουμε και όλους εκείνους που έχουν τον θεσμικό ρόλο για να αλλάξουν την κατάσταση και να σταματήσει ο διασυρμός της Εκκλησίας εκ του θέματος αυτού.
Δεν βλέπουμε να γίνεται τίποτα και οι ημερομηνίες που θα αναλάβει η νέα Σύνοδος πλησιάζει! Πρέπει να γίνει κάτι ριζοσπαστικό που θα αντιμετωπίσει το θέμα στην πραγματική του διάσταση.

Μία είναι η λύση.

Να επανέλθουμε σε μερικά θέματα στη διοίκηση της Εκκλησίας, στα χρόνια του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου του Α ´, αυτού του μεγάλου οραματιστή που έφυγε παρεξηγημένος.
Πρέπει να καθιερωθεί με νόμο το όριο ηλικίας των Ιεραρχών. Το ποιό θα είναι αυτό; Θα το βρουν οι σοφοί σύμβουλοι της διοίκησης της Εκκλησίας.
Και όχι μόνο αυτό.
Θα πρέπει να θεσπιστεί με νόμο η πρόσληψη στα γραφεία της Ιεράς Συνόδου να είναι αποτέλεσμα ενός αδιάβλητου διαγωνισμού όσων επιθυμούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σ´αυτά και όχι να αποτελεί προϊόν ρουσφετολογίας και βολέματος των ημετέρων. Υπάρχουν δεκάδες ικανοί και άξιοι κληρικοί μας οι οποίοι επειδή δεν έχουν μπάρμπα στην Ιεραρχία, μένουν στα αζήτητα και περνούν τα χρόνια και δεν προάγονται γιατί κανείς δεν ενδιαφέρθηκε γιαυτούς.
Αυτό πρέπει να αλλάξει αν δεν θέλουμε να συνεχιστούν οι αδικίες που γίνονται μέχρι σήμερα!
Παράλληλα πρέπει να υπάρξει προγραμματισμός για υποχρεωτική διακονία για τους Αρχιμανδριτες σε παραμεθόριες και ορεινές περιοχές.
Τουλάχιστον για τρία 3 χρόνια.
Ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος που κάποιοι ατάλαντοι της εποχής του μέσα από την Ιεραρχία τον κατηγόρησαν ότι υπηρέτησε την διοίκηση της Εκκλησίας επί των ημερών του χουντικού Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου του Α μετά από εκτάσεις εισήλθε στα γραφεία της Συνόδου και μάλιστα βγήκε πρώτος. Λίγο πριν σύμφωνα με το ισχύον την εποχή εκείνη μέτρο, υπηρετούσε ως Ιεροκήρυξ στην Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου. Δηλαδή ο πολυτάλαντος αυτός κληρικός είχε περάσει από όλα τα στάδια που επέβαλε η τότε διοίκηση της Εκκλησίας και αυτό εκτιμήθηκε δεόντως και εξελέγη Μητροπολίτης Δημητριάδος στην ηλικία των 35 ετών.
Και δεν είναι η μοναδική περίπτωση!
Πολλοί κληρικοί μας ακολούθησαν τον δρόμο αυτό και επιβραβεύθηκαν.
Και ποιόν δεν συγκινεί ακόμη και μέχρι σήμερα η περίπτωση εκλογής του πολυσέβαστου Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου Ιωάννη;
Και μην πείτε ότι τότε είχαμε τον Ιερώνυμο τον Α που έκανε μόνο οργανωσιακούς.
Φαντάζομαι θα γνωρίζετε το πώς εξελέγη, ο Άγιος αυτός Ιεράρχης.
Για λόγους ιστορικούς αλλά και εις μνημόσυνο αιώνιο στην Αγία μορφή του ας το υπενθυμίσουμε.
Υπηρετούσε ως Ιεροκήρυξ της Μητροπόλεως Σάμου και Ικαρίας και περιόδευε εκείνες τις μέρες στην Ικαρία. Ήταν Ιούνιος του 1967.
Την εποχή εκείνη μετακινούνταν με τα πόδια ως επι το πλείστον από το ένα χωριό στο άλλο οι κληρικοί μας. Αληθινοί ήρωες.
Τον είδε ένας χωρικός που κάθονταν για ξεκούραση στην αυλή του σπιτιού του και άκουγε ραδιόφωνο( μοναδικό μέσον ψυχαγωγίας τα δύσκολα αυτά χρόνια) και του λέει:
-Πάτερ Ιωάννη, συγχαρητήρια και έσπευσε να ασπαστεί το χέρι του.
Απόρησε ο π. Ιωάννης και τον ρώτησε:
-Για ποιο πράγμα παιδάκι μου ;
-Μα γίνατε Δεσπότης.
-Όχι παιδί μου, κάποιο λάθος θα κάνεις.
– Μα πάτερ μου,εσείς δεν είστε ο αρχιμανδρίτης Ιωάννης Παπάλης;
– Εγώ είμαι, αλλά δεν έγινα Δεσπότης. – -Μα τώρα το είπε ο εκφωνητής στο ραδιόφωνο, στις ειδήσεις ότι Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου εξελέγη ο Ιεροκήρυξ Σάμου Αρχιμ. Ιωάννης Παπάλης.
Τον έψαχναν απ ´την Μητρόπολη Σάμου ( Μητροπολίτης τότε ήταν ο Παντελεήμων ο Α ´ ο Χρυσοφάκης), να του ανακοινώσουν την εκλογή του, για να μεταβεί στην Αθήνα για το Μικρό και το Μεγάλο Μήνυμα και εκείνος ήταν σε ιεραποστολή στην Ικαρία.Στις 7 Ιουνίου 1967, χειροτονήθηκε Επίσκοπος και Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου.
Σήμερα δυστυχώς τα πράγματα έχουν ξεφύγει. Κάποιοι εκ των υποψηφίων έχουν έτοιμη τη στολή πολλά χρόνια πριν έλθει η ώρα τους να προαχθούν! Και όχι μία στολή, αλλά πολλές στολές ! Το βλέπετε άλλωστε από το πώς τις αλλάζουν ευθύς ως εκλεγούν! Καρνταρόμπα ολόκληρη έχουν έτοιμη.
Αλλά ο Θεός είναι μακρόθυμος και μας ανέχεται!
Ναί μας ανέχεται, επειδή υπάρχουν και κάποιοι κληρικοί που ξεχωρίζουν ( ωσάν τον π. Παύλο Κίτσο, λ.χ. στην Καβάλα και κάποιους άλλους σαν κι αυτόν) που δεν έχουν έτοιμες στολές!
Ναί γιαυτό μας ανέχεται αλλιώς θα είχε ξεκαθαρίσει ο ίδιος το τοπίο.
Και δεν θα άφηνε τους Γέροντες Ιεράρχες να ρεζιλεύονται!