Intense "defensive" basketball..

13:12 18/6/2013 - Πηγή: Basket Blog

Παρακολουθώντας τις "τάσεις" του αθλήματος σε ευρωπαϊκό (κυρίως) αλλά και παγκόσμιο επίπεδο και ως (θέλω να πιστεύω, δεν είναι και σίγουρο..) μελετητής αυτών, σταδιακά καταλήγω στην κατεύθυνση που παίρνει το μπάσκετ τα επόμενα χρόνια. Τι θα δούμε, τι θα παιχτεί, τι κερδίζει..;

Θεωρώ ότι στη δική μας Ήπειρο, σε ανώτατο επίπεδο, είναι φανερό ότι -παρά την προσπάθεια ορισμένων χωρών να ακολουθήσουν σαν αγωνιστική κουλτούρα το ΝΒΑ- ότι πηγαίνουμε, όσον αφορά αγωνιστικό στυλ,

προς την "πηγή" του NCAA. Ιδιαίτερα τιμητικό στα μάτια μου, με ορθότητα σαν κατεύθυνση από τη στιγμή που τα τοπ-Ευρωπαϊκά κλαμπς δίνουν όλο και μεγαλύτερη βάση στη δημιουργία καλοπροπονημένων συνόλων με συγκεκριμένο επίπεδο athleticism, παντρεύοντας το με τα χαρακτηριστικά - μπετόν του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Και εδώ πλέον έρχεται η εξέλιξη..

Οι δύο ελληνικές ομάδες, ο δίς πρωταθλητής Ευρώπης Ολυμπιακός και ο νταμπλούχος Ελλάδας Παναθηναϊκός, αποτελούν πρωτοπόρους στη χάραξη νέας κατεύθυνσης προς την ημέρα που ξημερώνει. Λάνσαραν κάτι διαφορετικό την τελευταία διετία, το οποίο (αυτό σας το λέω εγγυημένα) συζητιέται πολύ στην Ευρώπη. Έχτισαν (έστω και αν έφτασαν σε τελική μορφή στο β’ μισό της σεζόν με αλλαγές) πάνω σε δύο combo-top level "δημιουργούς" στη θέση του off guard (Σπανούλη, Διαμαντίδη), προσθέτοντας στο ζωγραφιστό δύο undersized βόμβες (Χάινς - Ντόρσεϊ, Λάσμε - Γκιστ) που μπορούν να αμυνθούν απέναντι σε οποιονδήποτε, σε οποιοδήποτε σημείο του γηπέδου, ακόμα και χωρίς βοήθεια.

Ο κόουτς Πεδουλάκης "στάμπαρε" τα πλεονεκτήματα του περσινού Ολυμπιακού και θέλησε να τα εξελίξει, βλέποντας την πληθώρα αμυντικών κυρίως επιλογών που του δινόταν, καταλήγοντας μάλιστα σε καθαρές man to man καταστάσεις ανεβάζοντας τον Γκίστ ψηλά πάνω σε γκαρντ, οι οποίες ανέβασαν τον πήχη. Τα switch που "επέλεγαν" στην άμυνα τους και οι δύο ομάδες διατηρούσαν την ένταση στο αμυντικό κομμάτι σε υψηλό επίπεδο για 24’’. Αυτό ήταν και το σήμα κατατεθέν των δύο ελληνικών ομάδων. Η "ένταση".

Ειδικά ο τρόπος που εκδήλωνε ο Ολυμπιακός το τρανζίσιον στην επίθεση πέρυσι (καλύτερα και από ισπανική ομάδα) και έπαιζε ο Παναθηναϊκός άμυνα στο μισό γήπεδο φέτος, καθρέπτιζε τη συγκεκριμένη έννοια. Καλοπροπονημένα σύνολα, με υψηλό επίπεδο αθλητικής ικανότητας σε όλες τις γραμμές, δυνατά κορμιά και πόδια, εξαιρετικό επίπεδο συνεργασιών, με την κάθε μια να αφομοιώνει, να δουλεύει και να χτίζει την επιθετική της φιλοσοφία πάνω στο καλό κομμάτι του leader της (Σπανούλης transition, Διαμαντίδης half court offense).

Και όλα αυτά σε αντίθεση με τον "καθηγητή" της φετινής διοργάνωσης, Ετόρε Μεσίνα, ο οποίος ακολούθησε νόρμες ΝΒΑ, παίζοντας αρκετά με πολύ ψηλά σχήματα (Κρίστιτς δίπλα στον Κάουν, Κριάπα - Μίτσοβ wings..) αλλά στο τέλος έμαθε ότι "αυτό που μετράει δεν είναι το μέγεθος του σκύλου σε μια μάχη, αλλά το μέγεθος της μαχητικότητας του.." Με όπλο την ένταση, οι ομάδες μας έχουν τον τρόπο να κερδίζουν παραπάνω κατοχές και κυρίως να επιβάλλουν τον ρυθμό τους (χαρακτηριστικό παράδειγμα οι ερυθρόλευκοι στο Λονδίνο, ο Παναθηναϊκός στους ελληνικούς τελικούς) απέναντι στον αντίπαλο. Από εκεί και μετά, μετρά η σκέψη και η εξειδίκευση..

Παγκοσμίως το μπάσκετ "κονταίνει" και κερδίζει σε ταχύτητα σε μικρό ή μεγάλο χώρο. Η αμυντική συνοχή των ομάδων κυμαίνεται σε υψηλότερο επίπεδο. Ακόμα και στο ΝΒΑ (όπου ο κολεγιακός χαρακτήρας δεν "ακουμπά" γιατί πολύ απλά το περιτύλιγμα είναι διαφορετικό και το εμπορικό κομμάτι δεν το επιτρέπει αγγίζοντας σοβαρά το αγωνιστικό στυλ των ομάδων) δύο πολύ δυνατές αμυντικές ομάδες με ζυγισμένες επιθέσεις (Μέμφις, Ιντιάνα) έφτασαν στους τελικούς των περιφερειών τους. Οι Νικς έπαιξαν όλη τη σεζόν με δύο πόιντ γκαρντ, κατεβάζοντας τον Καρμέλο στο "4" (με πολύ καλό αμυντικό αποτέλεσμα), ενώ οι Σπέρς παρουσιάζονται με δίδυμο φόργουορντς τους Τζινόμπιλι - Λέοναρντ για να ματσάρουν το smallball του Σπόελστρα.. Είναι απλό. Κάθε τι undersized βγάζει ένταση, στην προσπάθεια του να ματσάρει το oversized..

Κάποτε στα 90’s, ο μεγάλος -τρελός επιστήμονας- Μπόγκνταν Τάνιεβιτς έβγαζε "διάγγελμα" στην Ευρώπη, ισχυριζόμενος ότι έχει οραματιστεί την επόμενη ημέρα του αθλήματος με μια πεντάδα που θα ξεκινά με πόιντ γκαρντ ύψους 2.05μ. θα περιέχει "πλάγιους" 2.10μ. και θα καταλήγει σε ψηλούς-δέντρα.. Άλλα δεδομένα τότε, άλλοι κανονισμοί. 20 χρόνια μετά, το μπάσκετ είναι σχεδόν "άλλο" άθλημα.. Και η πεντάδα του μέλλοντος θα περιέχει 5 αθλητές με ύψος 1.95μ…