Ηλίας Παπαθεοδώρου: Ο άνθρωπος-«συνώνυμο» της Νέας Κηφισιάς μιλάει για… όλα στο Basketblog.gr!!

08:31 29/8/2014 - Πηγή: Basket Blog

Το όνομά του έχει πλέον ταυτιστεί με αυτό μίας από τις πιο επιτυχημένες ομάδες τα τελευταία 10 χρόνια στο ελληνικό μπάσκετ. Ιδρυθείσα το 1996, η Νέα Κηφισιά έχει καταφέρει να προκαλέσει αίσθηση στο ελληνικό μπάσκετ, φτάνοντας με… ταχύτητες φωτός στην κορυφαία κατηγορία, και καταφέρνοντας να καταλάβει πέρυσι την πέμπτη θέση. Έτσι, άφησε και πολλές υποσχέσεις για το μέλλον. Ο «συγγραφέας» του… υπέροχου παραμυθιού του συλλόγου των Βορείων Προαστίων, Ηλίας Παπαθεοδώρου, θυμάται όλα αυτά τα οκτώ

χρόνια που βρίσκεται στις τάξεις του, ενώ μιλά και για το μέλλον του. Δε διστάζει να αναφερθεί στην εμπειρία της Εθνικής Εφήβων, αλλά να δώσει και τη δική του άποψη πάνω στην νέα προσπάθεια της Ανδρών. Έτοιμος για το νέο μεγάλο κεφάλαιο με την ομάδα της Κηφισιάς, ο τεχνικός των επιτυχιών μιλάει για… όλα στο Basketblog.gr

Συνέντευξη στον Ραφαήλ Αλαγά

Κόουτς, άλλη μία σεζόν σε βρίσκει στον πάγκο της Νέας Κηφισιάς. Ουσιαστικά μιλάμε για το δεύτερο σπίτι σου, μετά από τόσα χρόνια.

Βέβαια. Φέτος συμπληρώθηκαν οκτώ χρόνια από τη στιγμή που ξεκίνησα εδώ και σίγουρα η ομάδα αυτή αποτελεί τη δεύτερη οικογένειά μου. Έχω περάσει πολλές στιγμές χαράς και λύπης, με αυτές τις χαράς ασφαλώς να είναι περισσότερες και θεωρώ ότι η σχέση μου με τους ανθρώπους της ομάδας έχει ξεφύγει από το επαγγελματικό πλαίσιο.

Μπορείς να μας περιγράψεις συνοπτικά τα χρόνια αυτά, δηλαδή από τότε που αγωνιζόσασταν στις μικρές κατηγορίες, στην κατάκτηση της πέμπτης θέσης στην κορυφαία κατηγορία, καθώς και του θαυμασμού όλων;

Μιλάμε για ένα μεγάλο ταξίδι οκτώ χρόνων, χάρη κυρίως στη συμβολή του σημερινού επίτιμου προέδρου της ομάδας, του κυρίου Λατσούδα, στην αρχή του οποίου δεν πιστεύαμε ότι θα φτάναμε έως εδώ. Όμως, χάρη στη θέληση, το όραμα και την οικονομική δυνατότητα που είχε ο κύριος Λατσούδας, ο οποίος είναι ίσως ο πρώτος άνθρωπος χάρη στον οποίο η ομάδα βρίσκεται εδώ, τη δουλειά που κάναμε εμείς με πάθος όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και την πολύτιμη βοήθεια παικτών και συνεργατών, καταφέραμε με πολύ κόπο και ιδρώτα να οδηγήσουμε την ομάδα στο σημείο που βρίσκεται τώρα. Σίγουρα περάσαμε περισσότερο ωραίες παρά άσχημες στιγμές, όμως υπήρξαν εμπόδια στο δρόμο μας. Δεν είναι εύκολο, άλλωστε, να κάνεις πρωταθλητισμό 6-7 χρόνια συνεχόμενα, καθώς και οι μικρότερες κατηγορίες είναι πολύ ανταγωνιστικές. Υπάρχουν ομάδες που εκπροσωπούν ολόκληρους Δήμους και πόλεις, μαζί με μία μεγάλη ιστορία και κόσμο πίσω τους, ενώ εμείς ήμασταν μία ομάδα χωρίς όνομα, φανέλα και ιστορία, αλλά χάρη στη θέληση για κάτι μεγάλο και το μεράκι που είχαμε, από τον πρώτο άνθρωπο της τελευταίας, μέχρι και τον τελευταίο, καταφέραμε να υλοποιήσουμε τους στόχους μας και να βρεθούμε εδώ.

Με δεδομένο ότι η ομάδα είναι σχετικά καινούργια, περιμένατε τόσο πολλές επιτυχίες σε τόσο λίγα έτη, και ειδικά μία σαν την περσινή;

Όπως σου είπα νωρίτερα, μπορεί να είχαμε όνειρα, αλλά το ότι θα κάναμε όλη αυτήν την πορεία και μέσα σε 6 χρόνια θα βρισκόμασταν από τις μικρές κατηγορίες μέχρι την Α1, ενώ στην πρώτη χρονιά μας εκεί θα κατακτούσαμε και την πέμπτη θέση, δεν το είχαμε φανταστεί ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα! Αυτό που πετύχαμε είναι κάτι που μας κάνει ιδιαίτερα υπερήφανους, όμως παράλληλα αυξάνονται οι προσδοκίες, κάτι που μας αρέσει γιατί η ομάδα έχει μάθει να πρωταγωνιστεί!

Έχοντας δείξει και στα δύο ματς των play-offsαπέναντι στον ΠΑΟΚ ότι μπορούσατε να διεκδικήσετε κάποια νίκη, αν όχι και την πρόκριση βάσει εμφανίσεων, σας αφήνει μία μικρή «πίκρα» το γεγονός ότι δεν καταλήξατε ψηλότερα, ενώ ίσως μπορούσατε;

Όντως, επειδή η ομάδα έχει μάθει να κερδίζει και συνεχώς να ανεβαίνει, σίγουρα μας πίκρανε αρχικά το γεγονός ότι δεν καταφέραμε να κερδίσουμε και να φτάσουμε στην τετράδα, μιας και παίξαμε πολύ καλά και στα δύο ματς. Αμέσως μετά, όμως, συνειδητοποιήσαμε ότι και αυτό που είχαμε καταφέρει ήταν πολύ μεγάλο. Είχαμε κατορθώσει να είμαστε ανταγωνιστικοί απέναντι σε μία ομάδα ανώτερή μας εκείνη τη στιγμή, και πολύ ποιοτική επίσης, κάτι που απέδειξε στον επόμενο γύρο δυσκολεύοντας τον πρωταθλητή Ελλάδος Παναθηναϊκό. Δεν μπορούμε να κερδίζουμε πάντα, άλλωστε.

Φαντάζομαι ότι όλα αυτά σας τα κατορθώματα σας έχουν κάνει να κοιτάτε ακόμη πιο ψηλά. Μέχρι και λόγος για Κύπελλο έχει γίνει, και πολλοί πλέον πιστεύουν σε κάτι μεγάλο από εσάς φέτος, βάσει και των κινήσεων που έχετε ήδη κάνει στο μεταγραφικό παζάρι.

Κοίταξε, ό, τι μεταγραφές κι αν γίνονται το καλοκαίρι, οι ομάδες φαίνονται τον χειμώνα. Η δουλειά που έχει κάνει μία ομάδα, και με βάση το υλικό που διαθέτει φυσικά, φαίνεται τότε. Εμείς έχουμε βέβαια τη δυνατότητα, χάρης τη διάθεση που δείχνει η διοίκηση, να αποκτήσουμε καλούς παίκτες και να έχουμε αξιόλογο υλικό, μιας και η ομάδα είναι πάντοτε φιλόδοξη. Το ζήτημα, ωστόσο, για όλους μας, είναι να καθιερωθούμε στις θέσεις που βρεθήκαμε πέρυσι, δηλαδή τουλάχιστον μέσα στην οκτάδα και να βελτιώσουμε την εικόνα μας αγωνιστικά. Στόχοι, σαν αυτόν του Κυπέλλου ή της θέσης παραπάνω δεν έχουν τεθεί από την ομάδα, όμως επειδή έχουμε πάντοτε φιλοδοξίες και μεγάλο κίνητρο, αν κάποιος στόχος παραπάνω βρεθεί μπροστά μας, οπωσδήποτε θα τον κυνηγήσουμε. Δε θέλουμε να λέμε μεγάλα λόγια, αν και έχουμε καταφέρει αυτές τις επιτυχίες. Οι αλλαγές στο ρόστερ είναι πολλές και πριν κυνηγήσουμε οποιονδήποτε στόχο πρέπει να αποκτήσουμε συγκεκριμένη ταυτότητα.

Στο να δημιουργήσετε αυτό το κύρος που έχετε σήμερα και θέλετε να διατηρήσετε έχει βοηθήσει και η προσθήκη παικτών με σημαντικό όνομα στο ελληνικό μπάσκετ, όπως ο Κακιούζης, ο Τσαλδάρης, π Μαυροειδής και ο Βασιλόπουλος. Οι δύο τελευταίοι αποτελούν ίσως, αν υπογράψει και ο Βασιλόπουλος, ένα στοίχημα για τους ίδιους και εσάς, δεδομένης της απουσίας εδώ και πολύ καιρό από τα παρκέ;

Η ομάδα όλα αυτά τα χρόνια είχε τη δυνατότητα να προσελκύει καλούς και δημοφιλείς παίκτες, χάρη στη σοβαρότητα και τον τρόπο λειτουργίας της. Όπως είπες, σημαντικό ρόλο έπαιξε εκτός από την περσινή πορεία και η απόκτηση παικτών με προσωπικότητα και καλό «βιογραφικό», στο να γνωρίσει καλύτερα ο κόσμος της Α1 την Κηφισιά. Πλέον, πιστεύω ότι αποτελούμε ιδανικός επαγγελματικός προορισμός για κάθε αθλητή ή προπονητή. Όσον αφορά τους δύο παίκτες που ανάφερες κυρίως, ο Δημήτρης Μαυροειδής είναι ένας παίκτης που έχει ταλαιπωρηθεί από πολλά προβλήματα στα πόδια του εδώ και ενάμιση χρόνο, και συμφωνήσαμε ότι εδώ θα βρει το ιδανικό περιβάλλον για να κάνει μία μεγάλη προσπάθεια, ώστε να επανέλθει. Ταυτόχρονα για εμάς, αν καταφέρει να αποδώσει στα επίπεδα που ήταν πριν, θα είναι πολυτέλεια. Ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος είναι εντελώς διαφορετική ιστορία, γιατί κι αυτός έχει σταθεί πολύ άτυχος τα τελευταία 3-4 χρόνια, γι’ αυτό και δεν έχουμε κάνει κάποια ουσιαστική συζήτηση. Προς το παρόν θα προπονηθεί μαζί μας για να επανέλθει, όπως και πέρυσι πριν καταλήξει στην Ισπανία, και το ιδανικό θα είναι να μπορεί να επανέλθει δυνατός στο επίπεδο που βρισκόταν πριν. Αυτό, όμως, δεν είναι κάτι δεσμευτικό με εμάς, παρότι τον σεβόμαστε πολύ. Πρέπει να θαυμάζουμε και να δελεαζόμαστε από ανθρώπους που, παρότι είναι συνεχώς άτυχοι, δεν τα παρατούν ποτέ και έχουν το ίδιο κίνητρο να αγωνιστούν.

Στην ομάδα σας έχετε κυρίως έμπειρους παίκτες, αλλά και μερικούς νεότερους σε ηλικία που «διψούν» για διάκριση. Ποιο είναι το σύνολο που θέλετε να δημιουργήσετε, εν όψει της προσεχούς σεζόν; Τι θέλετε να παρουσιάσετε στο ελληνικό κοινό; Θα υπάρχουν διαφορές σε σχέση με αυτό που είδαμε πέρυσι;

Πρώτα απ’ όλα θέλουμε να παίξουμε σωστό μπάσκετ. Άλλωστε, το τι είναι καλό μπάσκετ αφορά τα γούστα καθενός. Πιο σημαντικό βέβαια, πριν το αγωνιστικό κομμάτι είναι να δημιουργήσουμε μία ομάδα, όπου όλοι οι παίκτες θα σέβονται τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί, καθώς και τους συμπαίκτες τους. Με αυτόν τον τρόπο πειθαρχίας θέλουμε να λειτουργούμε και αγωνιστικά, επομένως. Στην επίθεση πρέπει να υπάρχει σωστή δημιουργία πριν την εκτέλεση, θα έχει ενέργεια και ρυθμό σε αυτήν, ενώ στην άμυνα θα παλεύει σε κάθε φάση. Αυτό μπορούμε να το καταφέρουμε μιας και διαθέτουμε πολλούς παίκτες με μεγάλη προσωπικότητα, την οποία πρέπει να δείξουν το παρκέ, ακολουθώντας όμως το πλάνο.

Πώς είναι πλέον η κατάσταση στις τάξεις της ομάδας, τώρα που οι προσδοκίες έχουν ανεβεί αρκετά;

Από την πρώτη στιγμή που θυμάμαι τον εαυτό μου εδώ, η ομάδα αυτή έχει μάθει να πρωταγωνιστεί. Κάθε χρονιά είχαμε ως στόχο να ανεβούμε κατηγορία νωρίτερα. Είναι καθαρά θέμα νοοτροπίας, με το άγχος και την πίεση να είναι απλώς αυτό που λέμε δημιουργικά. Όταν νιώσουμε, βέβαια, ότι δεν μπορούμε να φτάσουμε παραπάνω έτσι όπως είμαστε, θα πρέπει να γίνουν αλλαγές. Ούτε έχουμε πανικοβληθεί, ούτε πιστεύουμε ότι είμαστε ο σύλλογος που θα αλλάξει το μπάσκετ στην Ελλάδα. Εμείς θέλουμε, απλώς, να επιβεβαιώσουμε αυτό που κάναμε πέρυσι.

Είναι ίσως νωρίς για να συζητήσουμε κάτι τέτοιο, αλλά πού θα θέτατε τον πήχη για την αγωνιστική περίοδο που θα μας έρθει;

Προς το παρόν αυτό που επιθυμούμε είναι να παίξουμε καλύτερο μπάσκετ σε μεγαλύτερη διάρκεια. Πέρυσι δεν ξεκινήσαμε, καθώς είχαμε αρκετούς τραυματισμούς και δεν είχαμε καταφέρει ακόμη να βρούμε τους ρόλους κάθε παίκτη μέσα στο σύνολο. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να προσπαθήσουμε να μην επαναληφθεί φέτος και να γίνουμε η ομάδα που θέλουμε πιο σύντομα, και τότε ίσως ξεπεράσουμε τις αρχικές προσδοκίες μας. Επειδή, όμως, βλέπω ξανά φέτος ένα πρωτάθλημα δυνατό και ανταγωνιστικό, με πολλές ομάδες να ισχυροποιούνται, όπως ο ΠΑΟΚ, ο Άρης, το Ρέθυμνο, ο Απόλλων Πατρών και ο Πανελευσινιακός, μαζί με την ΑΕΚ και τον Πανιώνιο που, μπορεί να μην είναι σε καλή κατάσταση αλλά έχουν μεγάλο όνομα. Σε ένα τέτοιο πρωτάθλημα θέλουμε να καταφέρουμε τους στόχους μας πιο εύκολα από πέρυσι, με τον τρόπο που σου ανέφερα νωρίτερα.

Εκτός από την Νέα Κηφισιά, είσαι και προπονητής στην Εθνική Εφήβων, με την οποία επίσης σημειώθηκε μία μεγάλη επιτυχία. Θα ήθελες να μας μιλήσεις για την πορεία αυτήν που κατέληξε στην τέταρτη θέση;

Ήταν μία πολύ ωραία προσπάθεια που ξεκίνησε στις 15 Ιουνίου και ολοκληρώθηκε στις 5 Αυγούστου. Θεωρώ σημαντικό το γεγονός πως σε αυτήν την προσπάθεια βοήθησαν παιδιά που έχουν τη δυνατότητα να μας απασχολήσουν στο μέλλον, και για μένα επίσης τιμητικό που προπόνησα μία Εθνική ομάδα. Θα συμφωνήσω μαζί σου στο ότι η πορεία μας ήταν πολύ ικανοποιητική, καθώς φτάσαμε στις καλύτερες τέσσερις ομάδες της Ευρώπης. Όπως ανάφερα, όμως, το πιο σημαντικό είναι πως πρόκειται για μία ομάδα, όπου υπήρξαν πολλά παιδιά που μπορεί να μας απασχολήσουν μελλοντικά, ενώ θα έχουν και την ευκαιρία σε επόμενες τέτοιες διοργανώσεις να πετύχουν τον χαμένο στόχο του μεταλλίου. Δεν πρέπει, ωστόσο, να δημιουργήσουμε από τώρα τόσο υψηλές προσδοκίες για τα παιδιά αυτά κι ούτε να βάζουμε τον πήχη υψηλότερα απ’ όσο πρέπει. Δεν είμαστε μόνοι μας στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, υπάρχουν κι άλλες χώρες με πολύ μεγάλα ταλέντα, κι εμείς θα πρέπει να κρατάμε χαμηλούς τόνους και να μην ταυτίζουμε κάθε νεαρό παίκτη με ένα μεγάλο «αστέρα», «χτίζοντάς» τον.

Ποιους παίκτες θα ξεχώριζες από αυτήν την ομάδα, ως ανερχόμενους «αστέρες», όχι μόνο του ελληνικού, αλλά και του ευρωπαϊκού μπάσκετ;

Υπάρχουν πολλά παιδιά από αυτήν την ομάδα με δυνατότητες, όπως ο Παπαγιάννης, ο Χαραλαμπόπουλος, ο Κόνιαρης, ο Μουράτος, ο Τσαλμπούρης, ο Σταμάτης, ο Μήτογλου, ο Οικονομόπουλος και όλοι οι υπόλοιποι. Άλλωστε, η γενιά ’96-’97 πιστεύω ότι είναι πολύ καλή και μπορεί να μας απασχολήσει ιδιαίτερα στο μέλλον. Επαναλαμβάνω, όμως, ότι κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί τίποτα για το μέλλον. Αυτό εξαρτάται από αυτούς, αν δείξουν υπομονή, επιμονή και θέληση να αντιμετωπίσουν τους αντιπάλους τους, με κυριότερο να είναι ο εαυτός τους. Αν ξεπεράσουν το θέμα που δημιουργείται με τη δημοσιότητά τους και την ταύτιση με μεγάλους αθλητές, ώστε να μην επηρεαστούν, τότε θα έχουν κάνει ένα μεγάλο βήμα προς ένα πολύ καλύτερο μέλλον.

Με το μετάλλιο να μην έρχεται, μήπως αισθανθήκατε κάτι να σας λείπει, παρότι δώσατε τον καλύτερο εαυτό σας;

Σίγουρα, όταν τελείωσε το τουρνουά, υπήρχε σε όλους μας μία «γλυκόπικρη» γεύση, κυρίως γιατί χάσαμε και τα δύο ματς που έκριναν μετάλλιο στις λεπτομέρειες, και ειδικά τον ημιτελικό με τους Σέρβους. Όμως, τα παιδιά σε ένα πολύ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, ενώ στο τέλος ξέραμε ότι κάναμε ό, τι περνούσε από το χέρι μας για το μετάλλιο.

Πόσο διαφορετική είναι η εμπειρία μία συλλογικής από αυτήν μίας Εθνικής ομάδας, έστω κι αν αυτή είναι σε μικρότερες ηλικίες;

Είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Από τη μία πλευρά έχεις να κάνεις με 12 παιδιά που προσπαθούν να δημιουργήσουν σε μία τρυφερή ηλικία την προσωπικότητά τους ως άνθρωποι και ως παίκτες, ενώ από την άλλη έχεις επαγγελματίες αθλητές με πολλές παραστάσεις και πολλές διακρίσεις. Για έναν προπονητή πιστεύω ότι είναι πιο ευχάριστη μία Εθνική ομάδα, καθώς καλείται να δημιουργήσει κάτι από το μηδέν μέσα σε πολύ μικρό διάστημα, ενώ στις ομάδες συλλογικού επιπέδου ξεκινάς από ένα αρχικό στάδιο και βλέπεις πώς εξελίσσονται τα πράγματα χρόνο με τον χρόνο.

Πιστεύεις ότι θα μπορούσες ποτέ να προπονήσεις τους Άνδρες;

Τον Λιμνιάτη ρώτα (γέλια - για πολύ λίγα δευτερόλεπτα ο βοηθός του κόουτς Παπαθεοδώρου, και πρώην του Αντρέα Τρινκιέρι στην Εθνική, ήταν στο δωμάτιο της συνέντευξης)! Είναι κάτι που δεν περνά από το μυαλό μου. Είμαι πολύ ευχαριστημένος από την Νέα Κηφισιά και την Εθνική Εφήβων και αυτό είναι κάτι για το οποίο δεν μπορούμε ακόμη να συζητήσουμε ουσιαστικά.

Μιας και αρχίζει η κουβέντα για τη μεγάλη Εθνική ομάδα, η αποστολή της χθες έφτασε στην Ισπανία για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ισπανίας. Φαίνεται να ξεκινά αρκετά ταπεινά σε σχέση με προηγούμενα έτη. Πιστεύεις ότι αυτό είναι ένα έξτρα θετικό σημείο;

Το πιο θετικό σημείο, για μένα, είναι ότι αυτήν τη στιγμή υπάρχει στις τάξεις της ομάδας ένα υγιές και ευχάριστο περιβάλλον. Η ομάδα αυτή δείχνει πως υπάρχει μεταξύ όλων ένα πολύ ωραίο κλίμα και θέληση για κάτι καλό στο Μουντομπάσκετ, κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε μία Εθνική ομάδα, από τη στιγμή που πρέπει να υπάρξει αποτέλεσμα σε ένα μήνα. Είναι πολύ μικρό το διάστημα που συνεργάζεται ο κόουτς με τους παίκτες και οι πολύ καλές σχέσεις μεταξύ όλων είναι το πιο σημαντικό. Υπάρχει στην ομάδα ηρεμία και μία πολύ ευχάριστη ατμόσφαιρα, και, σε συνδυασμό με αυτό που ανέφερες πριν, πιστεύω ότι μπορεί να καταφέρει κάτι καλό στην Ισπανία. Ο τρόπος με τον οποίο πάει να παίξει η Εθνική μου θυμίζει το 2009, όταν με πολλές απουσίες και χωρίς μεγάλες προσδοκίες, πήραμε το χάλκινο μετάλλιο στην Πολωνία. Αυτή η ομάδα μπορεί να κάνει μία επανεκκίνηση και να επανέλθει σε δρόμο επιτυχιών.

Ο κόουτς Κατσικάρης επιθυμεί να εντάξει στο κομμάτι της τακτικής στοιχεία στα οποία υστερούσε σχετικά παλιότερα η Εθνική. Πιστεύεις ότι μπορεί να δούμε κάποια άμεσα αποτελέσματα της δουλειάς του τώρα ή πρέπει να κάνουμε υπομονή, ώστε να «χτίσει» αυτό που θέλει, με μακροπρόθεσμα αποτελέσματα ίσως στο Ευρωμπάσκετ του 2015 και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016;

Νομίζω ότι τα πράγματα που θέλει να βγάλει ο κύριος Κατσικάρης ήδη έχουν βγει μέχρις ενός βαθμού σε κάποια φιλικά. Σίγουρα, επειδή δεν έχει πολύ χρόνο, μπορεί αρχικά να παρουσιάσει καινούργια πρόσωπα. Η παρουσία Αντετοκούνμπο και Καλάθη, παικτών με στοιχεία που απαιτεί το σύγχρονο μπάσκετ, αλλάζει επίπεδο την Εθνική, την αναζωογονεί, της δίνει άλλη εικόνα και να την κάνει πιο ελκυστική. Επίσης, παίκτες ο Μπουρούσης που είναι σε πολύ καλή κατάσταση, ή ο Ζήσης που πάντα είναι παρών, μαζί με τα υπόλοιπα, αξιόλογα, παιδιά, μπορούν να δημιουργήσουν ήδη ένα καλό σύνολο. Μπορεί αυτό να μην φανεί από αγωνιστικής πλευράς στην ποιότητα που θα βγάζει η ομάδα στο παιχνίδι της, αλλά και μόνο το γεγονός ότι βλέπεις καινούργια πρόσωπα είναι κάτι πολύ θετικό. Το να μπορέσουμε, επίσης, να παίξουμε ήδη καλύτερο μπάσκετ και ίσως να περάσουμε μερικούς γύρους, θα σηματοδοτεί ένα βήμα παραπάνω.

Μέχρι πού πιστεύεις ότι φτάνει η φετινή ομάδα;

Πολλά μπορούν να παίξουν ρόλο. Αν μας ευνοήσει η συγκυρία, με τα χιαστί ματς, αν δεν αλλάξουν οι ισορροπίες από κάποιο δυσάρεστο γεγονός, όπως οι τραυματισμοί για άλλες χώρες, και αν δείξουμε τη διάθεση που μέχρι τώρα δείχνουμε στα παιχνίδια μας, τότε μπορούμε να καταφέρουμε κάτι καλό. Μπορεί να μην παίξουμε τρομερό μπάσκετ, αλλά αυτό που μπορεί να μας στείλει πιο ψηλά είναι η διάθεση να παίξουμε.

Ποιες ομάδες θα έθετες ως φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου από την ευρωπαϊκή ήπειρο;

Οι Ισπανοί παίρνουν πιθανότητες πολλές μιας και είναι οι διοργανωτές. Οι Σέρβοι, επίσης πιστεύω, θα δείξουν ένα καλό πρόσωπο, παρά τις απουσίες τους, όπως και οι Λιθουανοί που δεν ξέρουμε πώς θα αντιδράσουν στην απουσία του Καλνιέτις, ενώ πέρα από την Ευρώπη και η Βραζιλία έχει ένα καλό σύνολο. Η Γαλλία είναι πάντα υπολογίσιμη και η Αργεντινή, παρά τις απουσίες της, μία σημαντική δύναμη. Δεν πρέπει να λησμονούμε, ωστόσο, και τις άλλες ομάδες, καθώς οι αποστάσεις μεταξύ ισχυρών και λιγότερο ισχυρών ομάδων έχουν μειωθεί.

Ποιοι είναι οι προσωπικοί σου στόχοι για το μέλλον;

Πάνω απ’ όλα να έχουμε υγεία και να απολαμβάνουμε αυτό που κάνουμε, όπως γίνεται εδώ τόσα χρόνια. Από εκεί και πέρα φιλοδοξίες έχουμε, και κάθε μέρα θέλουμε να γινόμαστε καλύτεροι και να μαθαίνουμε κάτι παραπάνω. Αν γίνεται αυτό, τότε κάθε χρονιά θα είναι και καλύτερη.