Και τώρα Σερβία Και μετά ποιος;

09:05 5/9/2014 - Πηγή: Basket Blog

Πρώτη και αήττητη φεύγει από την Σεβίλλη η Εθνική ομάδα. Η ικανοποίηση δεν είναι λέξη αρκετή για να περιγράψει το συναίσθημα. Όχι, δεν ήρθε ακόμη η ...ευτυχία, αλλά σίγουρα υπάρχει τόση πίστη πλέον που να είμαστε σίγουροι ότι τα καλύτερα έρχονται!

Η Εθνική θριάμβευσε στον Β΄ όμιλο, έκανε ακόμη και τους αντιπάλους τα να την χειροκροτήσουν, ανάγκασε την άλλοτε χρυσή ολυμπιονίκη και παγκόσμια πρωταθλήτρια Αργεντινή να της υποκλιθεί στον τελευταίο αγώνα, έκανε τους Έλληνες φιλάθλους περήφανους να σκέφτονται πόσο έχουν «αδικήσει» το «καμάρι» τους, την επονομαζόμενη και «επίσημη αγαπημένη»,

έκανε όλους τους άλλους συμμετέχοντες στους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου να σκέφτονται … «ω, ρε τι είναι αυτό το πράγμα»;

Και η αλήθεια είναι ότι αυτή η ομάδα που πήρε άριστα στην πρώτη φάση της διοργάνωσης, είναι το «κάτι άλλο», σε σχέση με την περσινή εθνική. Δεν είναι απλώς μία ομάδα με όλη την σημασία της λέξης, είναι μία ομάδα αλλαγμένη ολοσχερώς στην φιλοσοφία και στον τρόπο που αντιμετωπίζει και διαχειρίζεται τις καταστάσεις, είναι μία ομάδα που παίζει καλό μπάσκετ και που όπως αρέσκεται ο Φώτης Κατσικάρης να λέει είναι «παντός καιρού»! Κι αποδείχθηκε αυτό και με την Αργεντινή, όταν το +19 έγινε με την αναμενόμενη πίεση των αντιπάλων +2, για να ξαναγίνει +8, την στιγμή που οι διεθνείς αποθεώνονταν από όσους Έλληνες βρίσκονταν, εδώ στο Σαν Πάμπλο αλλά και όλους όσους την έβλεπαν από την τηλεόραση. Αυτή η εθνική ομάδα έχει αναμφίβολα την σφραγίδα του προπονητή της, αλλά και έχει και παικταράδες που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από τους αντιπάλους τους. Αντιθέτως, οι αντίπαλοι πρέπει να έχουν πλέον σαν παράδειγμα τους Έλληνες διεθνείς που ξεχείλιζαν από καρδιά, πάθος και ψυχικά αποθέματα.

Από τον «Μπουρούσαρο» μέχρι τον «Ζήσαρο», από τον Σούπερ Πρίντεζη μέχρι τον εκπληκτικό – ώρα του ήταν – Καλάθη, από τον Καϊμακόγλου και τον Βασιλειάδη, μέχρι τον Μάντζαρη, από τον Παπανικολάου και τον Αντετοκούνμπο μέχρι τον Σλούκα, τον Γλυνιαδάκη και τον Βουγιούκα, είναι όλοι σπουδαίοι και , όλοι «διψασμένοι» για να πετύχουν με την εθνική ομάδα ότι «στερήθηκαν» τα προηγούμενα χρόνια. Και αυτό μετουσιώνεται στο παρκέ, με εξαιρετικές συνεργασίες και τις καλύτερες δυνατές επιλογές. Κι ας γίνονται και λάθη και ας χάνονται και προσπάθειες. Κι αυτό γιατί έγιναν «γρανάζια» της «μηχανής» που σχεδίασε ο Κατσικάρης.

Τώρα αυτή η «μηχανή» καλείται στη Μαδρίτη την Κυριακή να … «αλέσει» και την Σερβία. Δυσκολοχώνευτη ήταν πάντα, αν την «διαλύσει» και αυτήν, θα ανοίξει την «όρεξη» για περισσότερα. Και μετά; Πάλι Αργεντινή; Ή μήπως Βραζιλία. Τους έχουμε πάντως όλους!