Ο Μπρούκνερ συναντά τον Παζολίνι στο Γκάζι

17:05 22/10/2016 - Πηγή: Protagon

«Μη χαίρεστε που σκοτώσατε το θηρίο. Η σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό». Το θηρίο είναι ο ναζισμός, ο φασισμός που ξεσκίζει αξίες και ζωές. Η φράση του Μπρεχτ, καθώς παρατηρούσε σκεπτικός τα πλήθη να πανηγυρίζουν στις πλατείες για το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, επιβεβαιώνεται σήμερα με τις διαστάσεις που έχει πάρει η ακροδεξιά, τον τρόπο που σαρώνει τη κοινωνία.

Κάπως έτσι, μονορούφι και με την γροθιά του φασισμού στο στομάχι προσέρχεται ο θεατής στην παράσταση «Η αρρώστια της Νιότης».

Το περίφημο έργο που έγραψε το 1926 ο Φέρντιναντ Μπρούκνερ με ήρωες μια ομάδα φοιτητών ιατρικής, κυνικών, εθισμένων στα παιχνίδια εξουσίας, αλαζονικών, έτοιμων να πειραματιστούν, ανεβαίνει στο θέατρο Tempus Verum Εν Αθήναις στο Γκάζι σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Λάλου ο οποίος έκανε και τη μετάφραση του έργου.

Ο ίδιος λέει στο Protagon ότι έκανε τέσσερις σχεδιασμούς σκηνοθεσίας πριν φτάσει στην τελική προσέγγιση. «Από άκρως ρεαλιστικά μέχρι πιο αποδομημένα. Τελικά όμως κατέληξα στον πιο απλό τρόπο, επικέντρωσα στην ουσία του έργου που είναι οι σχέσεις των χαρακτήρων. Αλλωστε και στη μετάφραση το ίδιο έκανα. Εμεινα όσο το δυνατόν πιο πιστός στο κείμενο του Μπρούκνερ που έχει μια λιτότητα στον λόγο του.

Διάβασε για πρώτη φορά το έργο πριν από έξι χρόνια, και λέει γελώντας πως το έργο ανακάλυψε τον ίδιο «σαν να ταξίδεψε μέσα στο χρόνο για να με βρει… Ακαριαία αποφάσισα να το μεταφράσω, ήδη από την πρώτη πράξη. Πριν καν ολοκληρώσω την ανάγνωσή του. Ενιωθα ότι μου φώναζε “μετάφρασέ με, μετάφρασέ με”». Επέλεξε να στήσει μια ατμόσφαιρα παζολινική, όπως λέει ο Δημήτρης Λάλος. «Εχει ενδιαφέρον πως ο συγκεκαλυμμένος φασισμός διακρίνεται στις ταινίες του Παζολίνι. Τον βλέπεις να έρχεται ακόμα και μέσα από μια ευγένεια από μια απλή προσέγγιση. Από κάτω κρύβεται όμως όλο το αδηφάγο που υπάρχει σε μια ανθρώπινη ψυχή».

Ο Μπρούκνερ στην «Αρρώστια της Νιότης» παρακολουθεί μια ομάδα νέων φοιτητών ιατρικής, που μέσα στην υπεροψία και στην απόγνωσή τους, προετοιμάζουν άθελά τους το έδαφος για τα κηρύγματα της εθνικοσοσιαλιστικής ναζιστικής ιδέας. Οι χαρακτήρες, ακροβατώντας ανάμεσα στην ιδιοφυΐα και στην παράνοια, στις σπουδές και στα πειράματα, ανακαλύπτουν τα όρια τους, φωτίζοντας σκοτεινές πτυχές του υποσυνείδητου που θα θέλαμε να ξεχάσουμε. «Σε αυτό το έργο το δύσκολο σκηνοθετικά είναι να μπορέσω να κρατήσω τον λόγο σε πολύ υψηλή ταχύτητα και ταυτόχρονα να μπορούν να τον κατανοούν οι θεατές. Το έργο τρέχει με έναν ρυθμό συναρπαστικό, έχει φοβερή δράση, είναι ένα έργο δράσης και όχι λόγου ή συναισθηματισμού. Είναι σαν ένα βιβλίο που δεν θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου μέχρι να διαβάσεις την τελευταία σελίδα –έτσι ήθελα να το σκηνοθετήσω».

Δεν έχει κάποια… οδηγία να δώσει στους θεατές. Πιστεύει ότι η εμπειρία της παράστασης αρχίζει πριν καν ο θεατής μπει στο θέατρο. «Πρέπει να έχω φτιάξει μια μουσική που θα ακούγεται ως να αρχίσει η παράσταση, ο τρόπος που θα γίνει η ταξιθεσία είναι σχεδιασμένο. Αυτά είναι τα κλειδιά για εμένα, η παράσταση ξεκινά πριν το τρίτο κουδούνι. Επίσης πιστεύω ότι υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν είναι για τα αυτιά των ανθρώπων…

Aν τον ρωτήσεις ποιο ρίσκο έχει πάρει για την παράσταση, απαντά πως είναι το γεγονός ότι δεν στηρίχθηκε στην επωνυμία κάποιου γνωστού ηθοποιού που θα λειτουργούσε και ως «διαφήμιση» αλλά στηρίχθηκε στους φοιτητές του. Παίζουν οι: Ξένια Αλεξίου, Τάσος Δέδες, Νατάσα Εξηνταβελώνη, Κρίστελ Καπερώνη, Χριστίνα Μαριάνου, Γιώργος Τριανταφυλλίδης, Ουσίκ Χανικιάν.

The post Ο Μπρούκνερ συναντά τον Παζολίνι στο Γκάζι appeared first on Protagon.gr.