Όχι άλλα σίκουελ

10:15 15/7/2024 - Πηγή: Marketing Week

Από τις 20 εμπορικότερες κινηματογραφικές ταινίες στον κόσμο το 2023, οι 12 ήταν sequels ή prequels άλλων ταινιών. Ο κόσμος απόλαυσε, μεταξύ άλλων, το έβδομο Mission Impossible, το πέμπτο Indiana Jones, το τέταρτο John Wick και το δέκατο (!) Fast & Furious. Παράλληλα, δύο ταινίες ήταν remakes άλλων ταινιών, ενώ τρεις άλλες ήταν βασισμένες σε βιβλία ή videogames. Η δημοφιλέστερη από όλες, δε, ήταν βασισμένη σε ένα από τα διασημότερα brands του κόσμου: την κούκλα Barbie.

Μόνο δύο από τις είκοσι ήταν πρωτότυπες ιστορίες που γράφτηκαν ειδικά για τη μεγάλη οθόνη: οι ταινίες κινουμένων σχεδίων «Elemental» και «Migration». Αυτό δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο.

To 2022 οι πρωτότυπες ταινίες στο τοπ-20 ήταν τρεις. Το 2019 ήταν δύο -και οι δύο κινέζικες. Δεν ήταν πάντα έτσι. Το 2003 οι 7 από τις 20 εμπορικότερες ταινίες ήταν πρωτότυπες ιστορίες. Το 1993 ήταν οι 11 -και μάλιστα, τότε μόνο ένα sequel εμφανιζόταν στη λίστα. Το φαινόμενο έχει να κάνει με τα κίνητρα της βιομηχανίας του θεάματος. Τα στούντιο έχουν πάθει μια συλλογική αλλεργία στο ρίσκο, επενδύοντας πια σχεδόν αποκλειστικά σε σίγουρες, δοκιμασμένες συνταγές. Ταινίες βασισμένες σε ιστορίες που όλοι ξέρουν ήδη, ή σε άλλες ταινίες που έχουν όλοι δει ήδη.
Έχουμε δει 33 ταινίες βασισμένες στα κόμιξ της Marvel. Έχουν κυκλοφορήσει 23 ταινίες και σειρές με τον Μπάτμαν. Συνεχίζουν να βγαίνουν σειρές για τον κόσμο του Game of Thrones ή του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Η Disney ξαναγυρίζει τις διάσημες ταινίες κινουμένων σχεδίων της με ηθοποιούς. Στο HBO ξαναγυρίζονται οι ιστορίες του Χάρι Πότερ. Είναι σαν ο κόσμος κάποια στιγμή να σταμάτησε να παράγει καινούργιες ιστορίες, και να αποφάσισε να ανακυκλώνει τις ίδιες και τις ίδιες.

Αυτό δεν οδηγεί μόνο στην αναπόφευκτη κρίση του κινηματογράφου -που επιβαρύνεται κι από τον ανταγωνισμό του streaming και του TikTok- αλλά και σε κάτι πιο σημαντικό. Η ανθρωπότητα μαθαίνει να καταλαβαίνει τον εαυτό της χάρη στη μυθοπλασία. Η λογοτεχνία, ο κινηματογράφος, είναι οχήματα για να καταναλώνουμε ιστορίες και να καταλαβαίνουμε καλύτερα την ανθρώπινη φύση. Τι γίνεται όταν γίνονται ανακυκλωμένες, βαρετές και ίδιες; Πώς θα πάμε παρακάτω, ως είδος, χωρίς καινούργιες;