Αυτοκαταστροφικός, ηττοπαθής, άψυχος, άνευρος και πάει λέγοντας. Οι άνωθεν χαρακτηρισμοί ταιριάζουν γάντι στην φετινή ομάδα βόλεϊ του Παναθηναϊκού

16:14 3/4/2011 - Πηγή: Sport.gr

Αυτοκαταστροφικός, ηττοπαθής, άψυχος, άνευρος και πάει λέγοντας. Οι άνωθεν χαρακτηρισμοί ταιριάζουν γάντι στην φετινή ομάδα βόλεϊ του Παναθηναϊκού. Ενός Παναθηναϊκού που παρά τις αλλαγές σε έμψυχο δυναμικό, τεχνική ηγεσία, αλλά και διοίκηση από τον πρώτο αγώνα της χρονιάς, τον Οκτώβρη στη Σαντορίνη, εξακολουθεί να παρουσιάζει σημάδια ηττοπάθειας, όταν βλέπει...

κόκκινο. Το φαινόμενο "Παναθηναϊκός" είναι πραγματικά άξιο μελέτης τη φετινή χρονιά, τη στιγμή μάλιστα που ούτε μεγαθήρια έχει απέναντί του στο πρωτάθλημα της Volleyleague, ούτε άπειρους και ατάλαντους παίκτες, ούτε ανίκανους προπονητές.Είναι ξεκάθαρο λοιπόν πως στα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό μιλάμε για παιχνίδια ψυχολογίας. Δεν είναι δυνατόν όταν προηγείσαι 2-0 και 24-22 στο τρίτο σετ, να βάζεις τα χέρια σου και να βγάζεις τα μάτια σου, με τρόπο μάλιστα εξοργιστικό για όσους σε πιστεύουν και σε στηρίζουν. Χωρίς προσπάθεια, χωρίς ψυχικό σθένος, χωρίς θέληση να αποδείξεις ότι μπορείς να το κάνεις, έχοντας φτάσει τόσο κοντά.Το ντέρμπι στο Ρέντη μπορεί να ήταν ένα παιχνίδι που απλά θα καθόριζε την τελική κατάταξη και το πλεονέκτημα για τα πλέι οφ, η εξέλιξή του όμως φανερώνει πολύ περισσότερα πράγματα, τόσο σε αγωνιστικό, όσο και διοικητικό επίπεδο.Αγωνιστικά...
μπορεί να πει κανείς ότι ο Γιάννης Λάιος όντως έχει αλλάξει αρκετά το στυλ παιχνιδιού, δίνοντας ταχύτητα, επιλογές και αρκετές... μπλόφες στην επίθεση, αλλά και σταθερότητα στην άμυνα, σωστές αλλαγές παικτών όταν χρειάζεται και γενικά ένα ωραίο κοουτσάρισμα.Κάτι τέτοιο όμως δεν αρκεί, τη στιγμή που ο παράγοντας "αυτοπεποίθηση" πάει περίπατο. Από τη μία στιγμή στην άλλη οι πράσινοι παρουσιάζουν τρομερές μεταπτώσεις στην απόδοσή τους, χάνουν κάθε έλεγχο, αδυνατούν όχι μόνο να τελειώσουν τις μπάλες, αλλά ακόμη και το αυτονόητο... να περάσουν την μπάλα στο αντίπαλο τερέν από την θέση του σερβίς.Η απώλεια του Λάππα στο τέταρτο σετ, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί δικαιολογία, αφού ούτως ή άλλως μέχρι τότε ο Παναθηναϊκός είχε ήδη χάσει τον έλεγχο, χαρίζοντας με μεγάλη δόση... αλτρουισμού το ψυχολογικό αβαντάζ στους αντιπάλους του.Το ίδιο έργο μάλιστα παίχτηκε και στις τρεις προηγούμενες αναμετρήσεις των δύο ομάδων, στις οποίες ο Ολυμπιακός με τον ένα, ή με τον άλλο τρόπο έβρισκε τον τρόπο να στήνει στον τοίχο τους πράσινους και σιγά σιγά να χτίζει το προφίλ του, αλλά και την σιγουριά ότι δεν χάνει κόντρα στον Παναθηναϊκό. Διοικητικά...
πολύς λόγος έχει γίνει για την επιστροφή του Κώστα Χριστοφιδέλη στην δράση. Πολλοί θα πουν ότι ο Παναθηναϊκός βρίσκει δικαιολογία για τις ήττες το γεγονός ότι δεν έχει στη διάθεσή του τον έλληνα ακραίο, η υπόθεση του οποίου μοιάζει λιγάκι με το γιοφύρι της Αρτας.Κι όμως όταν τόσα παιχνίδια κρίνονται στο τάι μπρέικ, ένας έμπειρος και από τους πλέον ταλαντούχους έλληνες παίκτες, μπορεί να κάνει τη διαφορά και σίγουρα η στάση της διοίκησης δείχνει για ακόμα μία φορά αδυναμία.Τώρα βέβαια θα πει κανείς ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα αφού πρέπει το ΑΣΕΑΔ να αποφασίσει. Οταν όμως το θέμα περνούσε από την