Η τραγωδία της σύγχρονης ελληνικής αριστεράς.....

00:47 9/4/2012 - Πηγή: Ksipnistere

Με κάθε σεβασμό στην πράξη του συμπατριώτη μας αυτόχειρα αλλά και με τον σεβασμό που αρμόζει στις θρησκευτικές και πολιτικές του πεποιθήσεις θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας φίλοι αναγνώστες, λίγες σκέψεις....

Με λύπη παρακολούθησα στιγμιότυπα από την κηδεία του άτυχου ηλικιωμένου που η αριστερά προσπάθησε να....
αναγάγει σε ήρωα....

Ναι ήταν μια πολιτική πράξη.
Ναι ήταν μια πράξη απελπισίας.
Ναί ήταν μια πράξη για την οποία φέρουν ευθύνη οι προδότες πολιτικοί που κατέστρεψαν την πατρίδα μας.
Κατά

μία έννοια ήταν και μια πράξη αξιοπρέπειας....

Αλλά μέχρι εκεί.

Η συνέχεια δείχνει την τραγική κατάσταση που έχει περιέλθει η αριστερά στην πατρίδα μας....

Ο αυτόχειρας πήγε ..... αδιάβαστος.
Ηταν άθεος!!!!
Κατά δική του απαίτηση που έγινε δικαιολογημένα σεβαστή, ζήτησε στο φέρετρό του να μπεί η σημαία της Συρίας!!!!!

Αυτή είναι η παράνοια που έχει οδηγήσει η αριστερά τον σύγχρονο οπαδό της...

Προσπαθεί να τον κάνει άθεο...
Σε σύγκρουση με την μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων της που σαφέστατα είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι... τα περισσότερα στελέχη της είναι δηλωμένοι άθεοι.
Ολοι γνωρίζουμε τις επιπτώσεις αυτής της κατάστασης....
Το κενό που δημιουργείται στην ψυχή, εύκολα γεμίζουν συναισθήματα που κάτω απο ορισμένες ακραίες συνθήκες μπορούν να οδηγήσουν στην αποφράδα πράξη της αυτοκτονίας...
Είναι κάτι φυσιολογικό για τον Χριστιανό να στραφεί την ώρα της απελπισίας, που όλοι μας κάποιες στιγμές νοιώθουμε, προς τον Θεό Πατέρα.

Ο άθεος που να στραφεί;
Σε τι να ελπίσει;
Κι έτσι επιλέγει στην στιγμή της απελπισίας του, το ... (κατά την γνώμη του) κενό και το περίστροφο.....
Ελα όμως που μετά τον θάνατο διαπιστώνει το μέγα και ολέθριο λάθος που τον έχει οδηγήσει στην αιώνια καταδίκη!!!!!

Μετά ακολουθούν κωμικοτραγικές καταστάσεις κατά τις οποίες κάποιοι εξίσου τραγικοί τύποι, κατά την τελετή της λεγόμενης "πολιτικής κηδείας", βγάζουν λόγους για την αξιοπρέπεια και την ανδρεία του αυτόχειρα για τους οποίους ο ίδιος ο αυτόχειρας αισθάνεται πλέον όχι απλά αδιαφορία αλλά (μπροστά στην τρομακτική αλήθεια Του Θεού που αρνήθηκε εν ζωή) πλήρη απέχθεια....
Η ψυχή του εκλιπαρεί για μια προσευχή που θα της απαλύνει τον πόνο αλλά οι παριστάμενοι το ίδιο άθεοι με αυτόν δεν καταλαβαίνουν τίποτα....
Συνεχίζουν ακάθεκτοι τους ρηχούς (για τον νεκρό) λόγους περί προδοτών και αξιοπρέπειας... περί αγώνος κλπ...

Ολα αυτά τα ωραία που απασχολούν εμάς τους ζωντανούς και δικαιολογημένα, αφού θέλουμε να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο για τα παιδιά μας... αλλά καθόλου τον νεκρό..... πλέον, ο οποίος ενδιαφέρεται ΜΟΝΟ για την σωτηρία της ψυχής του (που με φρίκη ανακαλύπτει ότι υπάρχει) και την αποφυγή της αιώνιας καταδίκης!!!!!

Οι τραγικές καταστάσεις που ζεί η ανήμπορη ψυχή του ανθρώπου κατά το μυστήριο του θανάτου δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για άλλες σκέψεις στον νεκρό.

Και η φύση της αυτοκτονίας που δείχν