Ο κόσμος μέσα από δύο παράθυρα...

07:09 6/5/2015 - Πηγή: Το Ποντικι

"Π" ARTΒΙΒΛΙΟΈντυπη Έκδοση

Ο συγγραφέας Γιάνης Δημολιάτης γράφει για το βιβλίο του «Η Μεγάλη Κραυγή», εκδόσεις Κοντύλι

Αυθεντικές μαρτυρίες («δεν έχω εξομολογηθεί παρά μία φορά στη ζωή μου · και τώρα η δεύτερη») προσώπων που ήρθαν αντιμέτωπα με τη χρόνια νόσο, παίζοντας τον ρόλο αποκλειστικής νοσοκόμας, χωρίς να έχουν ιδέα γι’ αυτό, η ιατρική να μπερδεύει το ζην με το ευ ζην, και ψυχοκοινωνική υποστήριξη να μην υπάρχει. Τι τελικά είναι ένα σύστημα υγείας; Πώς καλύπτει τις ανάγκες της οικογένειας; «Μόνο καταλαβαίνουν

αυτοί που το ζουν. Κανένας άλλος» (Θάλεια).

«Είμαι η δυστυχία που σπέρνει η Ιατρική· ακριβώς αυτό» (Μαρίνα). «Η ζωή μου ήτανε το πιο φτηνό πράγμα· δεν τη σεβόμουνα τη ζωή μου» (Μέλπω). «Όταν εκείνος βγήκε απ’ το νοσοκομείο, εγώ δεν είχα περίοδο» (Χαρίτη).

«Δεν είχα δικαίωμα να μην της δώσω τη δυνατότητα, αφού η επιστήμη την έδινε για μένα δεν θα το ήθελα ποτέ!» (Κική). «Στις φίλες μου δεν έλεγα ποτέ ότι έχω πέντε αδέρφια· έλεγα ότι έχω τέσσερα» (Φρύνη). «Θεέ μου, τι σού ‘φταιξα και μ’ έκανες να βλέπω τον κόσμο μες από δυο παράθυρα;» (Αγλαΐα). «Αν δεν πάρω τώρα ψυχοφάρμακα, δεν θα πάρω ποτέ» (Βαγγελίτσα). «Θεέ μου, ευχαριστώ που έφυγε πριν από μένα· γιατί θα τη φόρτωνα στο γιο μου πλέον» (Βιργινία). «Καθόλου σαν ζευγάρι ζωή δεν ζούμε» (Ήρα). «Έγινα γιατρός για να γλιτώσω την οικογένειά μου από αυτό το σύστημα» (Τερψιχόρη).

«Είπα και ξανατολέω, απάν’ στην εγχείρηση» (Αντριάνα). «Πρέπει οι καθηγηταί, κάποιος καθηγητής, να βγάλει ένα βιβλίο τέτοιο, ότι να...» (Λουκάς). Η «Μεγάλη Κραυγή» είναι αυτό το βιβλίο. Δεν είναι μύθος. Είναι ιστόρημα πέρα κι από μυθιστόρημα. Είναι πραγματικότητα.

ΒΙΒΛΙΟΓιάννης ΔημολιάτηςΗ μεγάλη κραυγήIssue: 1862Issue date: 30 Απριλίου 2015Has video: