Πολίτες και Αυτοδιοίκηση μπορούν να σώσουν την Αττική

Ο πύρινος όλεθρος που γονάτισε την Αττική άφησε πολλές και μεγάλες πληγές στην οικονομία της Περιφέρειας που παράγει το μισό ΑΕΠ της χώρας, κατέστρεψε και απαξίωσε δασικούς πνεύμονες και περιουσίες, διέλυσε ακόμη μια φορά το κύρος του κράτους, ανέδειξε πάλι μια σειρά από βαριές παθογένειες και τραυμάτισε πολύ σοβαρά την κυβέρνηση.

Από τη στιγμή που η πρώτη πυρκαγιά στον Βαρνάβα δεν αντιμετωπίστηκε το απόγευμα της Κυριακής, οι φλόγες – ελέω ζέστης, ξηρασίας και ανέμων – δημιουργούσαν το ένα μέτωπο μετά το άλλο και

από ένα σημείο και μετά ήταν ανεξέλεγκτες, καθώς οι δυνάμεις των 700 και πλέον πυροσβεστών και των δεκάδων εθελοντών είχαν αναγκαστικά διασπαρεί σε μέτωπα 40 χιλιομέτρων. Ακόμη χειρότερα, η εξάπλωση των πυρκαγιών σε κατοικημένες περιοχές δυσχέρανε τη δράση των εναέριων και των επίγειων μέσων.

Το γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις οι εθελοντές και οι κάτοικοι έσωσαν σπίτια σβήνοντας επιμέρους φωτιές ανέδειξε πόσο προβληματική είναι η πολιτική της αναγκαστικής γενικής εκκένωσης απειλούμενων περιοχών και το τραγικό έλλειμμα της οργάνωσης της αντιπυρικής άμυνας σε επίπεδο δήμων. Το έχουμε επισημάνει ξανά:

● Εφόσον οι άνθρωποι των πόλεων αποφάσισαν να εισβάλουν στα δάση για να τα κατοικήσουν, είναι αυτομάτως υποχρεωμένοι να υπερασπιστούν τα σπίτια τους.

● Εφόσον οι κάτοικοι ενός δασωμένου ή ημι-δασωμένου δήμου είναι οι μόνοι που ξέρουν κάθε πέτρα και γωνιά του, είναι οι ίδιοι που θα πρέπει – ακολουθώντας ένα προσεκτικά δομημένο δημοτικό σχέδιο, σε συνεργασία με την Περιφέρεια – να θωρακίζουν προληπτικά την περιοχή κατοικίας τους με καθαρισμό των οικοπέδων και των ακάλυπτων χώρων, να μεριμνούν για την απομάκρυνση αυτών που κινδυνεύουν και να στήνουν αντιπυρική άμυνα συνεργαζόμενοι με την Πυροσβεστική – και ίσως καθοδηγώντας την όπου χρειάζεται.

Οι εικόνες του δημάρχου που ρίχνει ολομόναχος νερό με το… λάστιχο σε φράχτες, των ανήμπορων που ταμπουρώνονται στα σπίτια τους και των αλλόφρονων πολιτών που προσπαθούν να κάνουν κάτι ασυντόνιστοι και σε κίνδυνο είναι απαράδεκτη. Από τη στιγμή που το κράτος – και το αποκαλούμενο επιτελικό – έχει αποδείξει ότι δεν έχει στρατηγική πρόληψης και αντιμετώπισης πυρκαγιών και, ακόμη κι αν είχε, πιθανότατα δεν θα ήταν επαρκής, η ευθύνη πέφτει και στο χαμηλότερο επίπεδο: αυτό της Αυτοδιοίκησης και των πολιτών.

Η αντίληψη ότι το κράτος μπορεί να είναι παντού και αποτελεσματικό δεν ισχύει – τουλάχιστον στην Ελλάδα. Τα αστικά, ημιαστικά και περιαστικά δάση απαιτούν διαχείριση, που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τη συνδρομή της Αυτοδιοίκησης, τη μερική αξιοποίησή τους και τη συμμετοχή των πολιτών. Αν αυτό δεν συμβεί, το Λεκανοπέδιο σύντομα δεν θα είναι βιώσιμο…

Διαβάστε επίσης

Πόσες καταστροφές αντέχει ακόμη η χώρα, πότε θα υπάρξει αφύπνιση των πολιτών;

«Πάμε κι όσο κάψει»… Η Αττική τραγωδία, η διάλυση του κράτους και οι εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης

Προσήχθησαν δύο ανήλικοι και οι γονείς τους για τη φωτιά στη Γλυφάδα

Keywords
Τυχαία Θέματα
Πολίτες, Αυτοδιοίκηση, Αττική,polites, aftodioikisi, attiki