Ήρθες και θα μείνεις - Γρηγόρης Βαλτινός: Κριτική θεάτρου

14:32 6/2/2015 - Πηγή: Culture Now

«Ήρθες και θα μείνεις», μας λένε αποφασισμένοι η Ζέτα Μακρυπούλια και ο Γρηγόρης Βαλτινός από το ξεκίνημα της καινούριας χρονιάς με ένα έργο γραμμένο από τη Ρενέ Τέιλορ και τον Τζόζεφ Μπολόνια και ανεβασμένο στη σκηνή του Μπρόντγουεϊ στις αρχές τη δεκαετίας του ’80.

Από την Σωτηρία Κακαγιά

Αποφασισμένοι να έρθουν και να περάσουν καλά φαίνονται και οι θεατές στο θέατρο Ιλίσια

κι αυτό γίνεται φανερό από την υποδοχή τους στην πρωταγωνίστρια από τα πρώτα κιόλας λεπτά του μονολόγου - εξιστόρησης του προσωπικού της «δράματος»: η Λώρα Μπλάου είναι μια νεαρή κι όμορφη ηθοποιός, πλην όμως παντελώς αποτυχημένη τόσο στην επαγγελματική όσο και στην προσωπική της ζωή. Είναι παραμονή Χριστουγέννων και την περνά μόνη της κάνοντας για πολλοστή φορά μια απελπισμένη προσπάθεια να κερδίσει σε μια ακρόαση για τηλεοπτικές διαφημίσεις. Φεύγοντας και λίγο πριν γευτεί ξανά την απόρριψη, εμφανίζεται ως εκ θαύματος μπροστά της ο γοητευτικός παραγωγός και σκηνοθέτης Βίτο Πινιόλι. Από εκείνη τη στιγμή αποφασίζει να τον παρασύρει στο σπίτι της όπου και θα τον κρατήσει σχεδόν αιχμάλωτο με οποιοδήποτε μέσον μπορεί να σκεφτεί και να βάλει σε εφαρμογή ένα γυναικείο μυαλό.

Αυτοί οι δυο ουσιαστικά άγνωστοι άνθρωποι σταδιακά ξετυλίγουν τα συναισθήματά τους σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, καταφέρνουν να έρθουν κοντά και να καταλάβουν ότι μέσα σε μια αχανή κι αφιλόξενη πόλη η ισχύς βρίσκεται εν τη ενώσει.

Ο Γρηγόρης Βαλτινός αποδίδει εύστοχα την αμηχανία του ελαφρώς άγαρμπου αλλά καλοπροαίρετου Πινιόλι που είναι ορατή καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου ενώ τονίζει τις ατάκες του με τους μορφασμούς του προσώπου του και τις διανθίζει με λεπτή ειρωνεία χαρίζοντάς μας αρκετά κωμικά στιγμιότυπα. Στο πρώτο μέρος είναι πιο συγκρατημένος δίνοντας την αίσθηση του κουρασμένου, στη συνέχεια όμως αποκτά περισσότερο νεύρο και ενέργεια. Οι πιο δραματικές στιγμές μοιάζουν να είναι το στοιχείο του, καταφέρνει ωστόσο να διατηρήσει την απαραίτητη ισορροπία και εσωτερικότητα χωρίς να πέφτει στην παγίδα του μελοδραματισμού.

Η Ζέτα Μακρυπούλια αιφνιδιάζει ευχάριστα στην αυθόρμητη επικοινωνία της με το κοινό - το οποίο μάλιστα ανταποκρίνεται πολύ θετικά - ερμηνεύοντας με κέφι όχι μόνο τη Λώρα Μπλάου αλλά και επιπλέον ρόλους (ρωσίδα καλόγρια, τσιγγάνα). Διαθέτει τη ζωντάνια και την αέρινη παρουσία που ζητά η ηρωίδα της και φαίνεται να απολαμβάνει την παρουσία της πάνω στη σκηνή όπου σαγηνεύει, θυμώνει, δακρύζει, αυτοσαρκάζεται.

Από την άλλη πλευρά, το σύμπαν μοιάζει να συνωμοτεί υπερβολικά εύκολα υπέρ της: ο αποκλεισμός από το χιόνι, ο Πινιόλι που στην προσπάθειά του να δραπετεύσει πέφτει από τη σκάλα κι αναγκάζεται να επιστρέψει, η αναπάντεχα συγκινητική αντίδραση του γιου του από τον οποίο έχει απομακρυνθεί χρόνια. Η σκηνή της μεταστροφής του Πινιόλι και η πολυπόθητη πρόταση γάμου έρχονται απροσδόκητα καταλήγοντας σε ένα υπέρ του δέοντος παραμυθένιο και μη ρεαλιστικό happy end.

Ο Γ. Βαλτινός βρίσκεται στο σκηνοθετικό τιμόνι μιας παράστασης που στήνεται απλά και χωρίς εκπλήξεις συνάδοντας έτσι με το ανάλαφρο κλίμα του έργου. Στον ίδιο ανήκουν επίσης και οι νοσταλγικές μουσικές επιλογές. Ευχάριστη ανάσα οι διακοπές της φυσικής ροής της ιστορίας και η διήγηση-αλληλεπίδραση με το κοινό αλλά και η έκδηλη χημεία ανάμεσα στο πρωταγωνιστικό δίδυμο. Τα σκηνικά του Διονύση Χριστοφιλογιάννη συμπληρώνουν την εικόνα του μικρού και συμπαθητικού διαμερίσματος στη Νέα Υόρκη μέσα στο οποίο εκτυλίσσονται τα γεγονότα.

Σε γενικές γραμμές, η συγκεκριμένη θεατρική επιλογή θα κάνει όσους αναζητούν δόσεις χιούμορ και ρομαντισμού να περάσουν δυο ευχάριστες ώρες μακριά από έγνοιες και προβληματισμούς. Βαθιά φιλοσοφικά νοήματα δεν υπάρχουν, κρατήστε όμως τις δυο συμβουλές του κειμένου: ο σημαντικότερος ρόλος της ζωής μας είναι να δίνουμε πάντα τον γνήσιο, αυθεντικό εαυτό μας και η διαπίστωση του ότι για να αποκτήσουμε οτιδήποτε δεν αρκεί μόνο να το θέλουμε πολύ, χρειάζεται να το διεκδικήσουμε με όλο μας το είναι. Και τότε, ακόμα κι ένα μικρό ή μεγάλο θαύμα μπορεί να συμβεί.

Ο Γρηγόρης Βαλτινός και η Ζέτα Μακρυπούλια παρουσιάζουν την κωμωδία «Ήρθες και θα μείνεις», των Ρενέ Τέιλορ καιΤζόζεφ Μπολόνια, στο Θέατρο Ιλίσια. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ