Κωμωδία μιας άλλης εποχής, του Αλεξέι Αρμπούζωφ, για 2η χρονιά στον Πολυχώρο Διέλευσις

16:25 29/9/2016 - Πηγή: Culture Now

Στον Πολυχώρο Πολιτισμού Διέλευσις παρουσιάζεται από την Κυριακή 9 Οκτωβρίου, για δεύτερη χρονιά λόγω επιτυχίας, η παράσταση «Κωμωδία μιας άλλης εποχής» του Αλεξέι Αρμπούζωφ σε μετάφραση απ’ ευθείας από τη ρωσική γλώσσα της Λούλας Γιαννακοπούλου και του Γιούρι Γιαννακόπουλου και σκηνοθεσία Χρυσάνθης Κορνηλίου.

Είναι η συνάντηση ενός άνδρα και μιας γυναίκας, ώριμης ηλικίας, που συναντιούνται σε ένα θεραπευτήριο στη Ρίγα της Λετονίας. Εκείνος είναι ο αρχίατρος του θεραπευτηρίου και εκείνη

έχει πάει ένα είδος διακοπών για ξεκούραση.

Έχοντας πίσω τους ένα διαφορετικό παρελθόν, που όμως έχει προξενήσει στον καθένα αρκετό πόνο, αρχίζουν την πρώτη γνωριμία τους με έκδηλα τα σημεία της διαφορετικότητάς τους. Το στοιχείο που κάνει το έργο ενδιαφέρον είναι ότι ο καθένας από αυτούς αντιμετωπίζει το παρελθόν του με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Αμύνεται στον πόνο του με μια εκ διαμέτρου αντίθετη νοοτροπία. Εκείνος με ένα είδος εργασιοθεραπείας, κλεισμένος στον εαυτό του, αυστηρός και φλεγματικός, έχει απορρίψει τις μικρές χαρές της ζωής προς χάριν των ασθενών του. Εκείνη υιοθετεί μια στάση ζωής που κρύβει τον πόνο πίσω από μία επιφανειακά χαρούμενη διάθεση, που με μια πρώτη ματιά φτάνει στα όρια της επιπολαιότητας ή της ασυνέπειας, αλλά που είναι η μόνη λύση για να μη βυθιστεί στην απελπισία που θα προκαλέσει η παραδοχή της αποτυχημένης ζωής της.

Όμως ο καθένας από τους δύο, όσο και αν φαίνονται διαφορετικοί, έχουν ένα στοιχείο που λείπει από τον άλλον και που είναι αυτό ακριβώς που τους χρειάζεται. Ο Ροντιόν Νικολάγιεβιτς βρίσκει στο πρόσωπο της Λύντια Βασίλιεβνα τη χαρά της ζωής που έχει ξεχάσει πια εδώ και πολλά χρόνια: την τρυφερότητα, τη γυναικεία ζεστασιά, το γνήσιο ενδιαφέρον. Εκείνη βρίσκει στο πρόσωπο του αρχίατρου τη σταθερότητα που της έλειψε, την πίστη, την προστασία, την υπευθυνότητα.

Με χιούμορ ο συγγραφέας περιγράφει τη συνάντησή τους από μέρα σε μέρα, που αρχίζει με ένα τρόπο επεισοδιακό, για να προχωρήσει μέχρι την αναγνώριση του ενός από τον άλλον, αναγνώριση που βαθμιαία εισχωρεί κάτω από την επιφάνεια του τρόπου που εκφράζονται για να τους φέρει κοντά σαν ζευγάρι που αλληλοσυμπληρώνεται, για να ζήσει το εδώ και το τώρα πέρα και έξω από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος. Δείχνει τη δυνατότητα του να μπορεί κανείς να ζει στο παρόν αφήνοντας να φανεί η ομορφιά αυτού που είναι βαθύτερα, ομορφιά που μπορεί να δώσει ευτυχία στον άλλον αλλά και στον ίδιο του τον εαυτό. Ένα αισιόδοξο μήνυμα ζωής, δοσμένο με το ιδιαίτερο χιούμορ του Αρμπούζωφ, που κάνει το θεατή να χαμογελάσει, να συγκινηθεί, να βρει κοινά στοιχεία του εαυτού του με τους πρωταγωνιστές του έργου και ίσως να διαχειρισθεί και ο ίδιος διαφορετικά το παρελθόν του. Οι εξαιρετικά λεπτές ψυχολογικές καταστάσεις που χρωματίζουν την γραφή του και το ιδιαίτερο ύφος του τον περνούν στο πάνθεον των κλασικών συγγραφέων του θεάτρου και δικαιολογούν απόλυτα την επιτυχία του θεατρικού αυτού έργου στην πρόσληψή του από το κοινό.

Το συγκεκριμένο θεατρικό έργο του Ρώσσου συγγραφέα Αλεξέι Αρμπούζωφ (1908-1986) πρωτοανέβηκε το 1975. Στην Ελλάδα έχει παιχθεί στο παρελθόν με τον τίτλο: «Φθινοπωρινή ιστορία». Άλλα αγαπημένα και κλασικά έργα του συγγραφέα είναι «Ο Μακρινός Δρόμος», «Μια Ιστορία του Ιρκούτσκ», «Τάνια», «Καημένε μου Μάρικ».

Συντελεστές:

Συγγραφέας: Αλεξέι Αρμπούζωφ
Μετάφραση: Λούλα Γιαννακοπούλου & Γιούρι Γιαννακόπουλος
Σκηνοθεσία: Χρυσάνθη Κορνηλίου
Σκηνικά & κοστούμια: Άγγελος Δελής
Μουσική επιμέλεια: Σωτήρης Οικονόμου
Φωτισμοί: Παναγιώτης Γκόλφης

Παίζουν: Σταύρος Καλός, Μαίρη Σιδέρη

Διάρκεια παράστασης: 120΄