Η ξενοφοβία αρχίζει να εξαπλώνεται

17:45 25/5/2011 - Πηγή: i-Reporter

Βασισμένο στα ξενοφοβικά αισθήματα, το εκλογικό βίντεο έφερε αποτελέσματα. Νέα κορίτσια περπατούν ανέμελα στους δρόμους της Καταλονίας. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, τα ίδια κορίτσια απεικονίζονται να φορούν μπούρκα. Πίσω από το κλιπ αυτό βρίσκεται η μοναδική επισήμως ρατσιστική οργάνωση της Ισπανίας, η Plataforma per Catalunya. Υπό την ηγεσία του Ζοζέπ Ανγκλάδα, η οργάνωση αυτή πενταπλασίασε στις δημοτικές εκλογές της περασμένης Κυριακής τη δύναμή της:

από 16 σε 67 συμβούλους. Σύνθημά της είναι η «καθαρή Καταλονία», όπου θα καταργηθεί κάθε επιδότηση προς τους ξένους, θα ακυρωθούν όλες οι υποτροφίες στα παιδιά των μεταναστών και θα κληθούν τα προξενεία του Μαρόκου και του Πακιστάν να πληρώσουν τα έξοδα των πολιτών τους…

Η Μπανταλόνα, τρίτη σε μέγεθος κοινότητα της Καταλονίας, αποτελεί ένα ανησυχητικό εργαστήρι. Σε αυτή την πόλη των 200.000 κατοίκων και των 70 εθνικοτήτων, η εθνικιστική Δεξιά έχει κερδίσει έδαφος τα τελευταία χρόνια, επισείοντας τον «μπαμπούλα» της μετανάστευσης. Αυτό συνέβαλε στο να πέσει την Κυριακή η Καταλονία, οχυρό των σοσιαλιστών τα τελευταία 30 χρόνια, στα χέρια της Δεξιάς. Ο νικητής, ο Χαβιέρ Γκαρσία Αλμπιόλ, είχε στηρίξει την εκστρατεία του στην ανασφάλεια και σ’ ένα «κοινωνικό συμβόλαιο που πρέπει να υπογράψουν όλοι οι ξένοι».

Σε ορισμένες συνοικίες, όπως το Αρτίγας-Σαν Ροκ, η Λα Σαλούτ ή η Λα Πάου, το ποσοστό των μεταναστών στον πληθυσμό φτάνει το 30%. Οι περισσότεροι είναι Μαροκινοί και Πακιστανοί. Οι άνδρες φορούν τα παραδοσιακά ρούχα της πατρίδας τους, οι γυναίκες είναι απούσες, στα καφέ πίνουν τσάι με γάλα. Οι συνοικίες αυτές αποτελούν τον ιδανικό τόπο δράσης της ακροδεξιάς. Οι περισσότεροι από τους «αυτόχθονες» είναι και οι ίδιοι μετανάστες, συχνά μεγάλης ηλικίας, που έφτασαν εδώ από τη νότια Ισπανία κατά τις δεκαετίες του ’50 και του ’60. Με την ανεργία να φτάνει το 17%, οι άνθρωποι αυτοί βλέπουν με κακό μάτι τους νεοαφιχθέντες. Πέντε χιλιάδες υπογραφές συγκεντρώθηκαν πρόσφατα με αίτημα να κλείσει το τζαμί, όπου συγκεντρώνονται καμιά εκατοστή Πακιστανοί. «Υπάρχει μεγάλη ένταση», λέει στον ανταποκριτή της Λιμπερασιόν ο Άνχελ Βεντρέλ, πρόεδρος μιας τοπικής οργάνωσης κατοίκων. «Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τους ξένους ως απειλή, ως ανταγωνιστές, ως πηγή αστάθειας».

Για να εκτονώσουν αυτή την ένταση, οι σοσιαλιστές συγκρότησαν «μονάδες ειρηνικής συνύπαρξης», τις λεγόμενες UCO. «Πέντε περίπολοι αυτών των μεσολαβητών εργάζονται χωρίς διακοπή», λέει ο απερχόμενος δήμαρχος Ζόρντι Σέρα. «Δεκάδες κτίρια παρουσιάζουν προβλήματα, αυτό είναι αλήθεια, αλλά πρόκειται για μια μειοψηφία. Η Δεξιά θέλει να αλώσει την περιοχή, κι έτσι δίνει κτυπήματα κάτω από τη μέση».

Ο Χαν, ένας Πακιστανός που έχει δύο καταστήματα στο Αρτιγκάς, είναι ανήσυχος: «Οι άνθρωποι εδώ είναι πιο λογικοί από εκείνους τους πυρομανείς ρατσιστές, άλλωστε η κοινότητά μας είναι πρότυπη. Φτάνουμε να εγκαθιστούμε με δικά μας έξοδα τις χριστουγεννιάτικες λάμπες! Ανησυχώ όμως με αυτούς τους μετανάστες που