Οι πρώτες σκέψεις

02:40 21/10/2013 - Πηγή: Jenny.gr

Ναι το ξέρω, είμαι απούσα αυτές τις μέρες… Έπρεπε να είχα γράψει κάτι εδώ για την απόφαση μου να κάνω πρωινό. Δεν πρόλαβα όμως γιατί όλα έγιναν τόσο γρήγορα… κάτι σαν έκτακτο χειρουργείο οξείας περιτονίτιδας.

Δευτέρα 14 Οκτωβρίου βγήκαμε και αποφασίστηκε μόλις την Πέμπτη 10/10. Πανικός, πρόβες, αϋπνία, άγχος για το πως θα οργανώνω το υπόλοιπο της ημέρας μου στο γραφείο. Ξύπνημα 6.00 αντί για 7.00. ύπνος 23.00 αντί για 24.00.

Ευτυχώς η διαδρομή από το σπίτι μέχρι το studio είναι μεγάλη και μπορώ να οργανώνω το μυαλό μου το

πρωί βάζοντας προτεραιότητες. Ερωτήματα από φίλους και από την αιώνια μαμά μου «Καλά, είναι δυνατόν να το μαθαίνουμε από τα έντυπα και να μην μας το λες εσύ;» Και φυσικά ακολούθησαν ερωτήσεις του τύπου «μα πως θα τα προλάβεις όλα;» «είσαι ήδη πολύ πιεσμένη, πρόσεχε!», «είσαι σίγουρη γι’ αυτό που κάνεις;’» που φυσικά δεν πρόλαβα να απαντήσω και να εξηγήσω. Δεν πρόλαβα καν να κάνω ρίζα…

Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 9.50. Το άγχος μου περισσότερο πάνω στον Πέτρο, αυτός έχει φάει πιο πολύ «ξύλο», αυτός πρέπει να οδηγήσει το τρένο σωστά για να μπούμε και οι υπόλοιποι. Έχω χαρά γιατί μετά από πολύ καιρό χαίρεται τόσο πολύ για κάτι που κάνει. Καλημέρα λοιπόν στις 10.15. και περνάω στην ιστορία της πρωινής ζώνης κι εγώ. Ουπς!… μια απόφαση είναι όλα στη ζωή. Η προσπάθεια να διαχειριστείς μία κατάσταση πριν την πράξη είναι ανούσια, μοιάζει με τις ενοχές. Ενώ η διαχείρισή της αφού έχει γίνει γεγονός είναι πιο εύκολη, όπως και οι τύψεις… Το έκανες; Πάει τελείωσε κάν” το δικό σου τώρα.

Τίτλοι τέλους στις 13.05, χειροκροτήματα ( μεταξύ μας στο πλατό, παραγωγή, τεχνικοί κτλ, μην σκεφτείτε ότι έχουμε και κερκίδα) και φυσικά πολλά συναισθήματα. Πέρασα πολύ ωραία, κάτι σαν τη γαλαρία πίσω στο σχολικό, δεν σκέφτηκα κανένα πρόβλημα για 3 ώρες, δεν χτύπησε καν το κινητό μου. Για 3 ώρες έλειπα και ήταν ωραία, και θα συνεχίσω να το κάνω κάθε μέρα γιατί ο Δημήτρης μου κάνει για συμμαθητής –αν και έχουμε μεγάλη διαφορά ηλικίας-, η Ελισάβετ είναι σαν την μικρή μου ανιψιά, ο Άρης είναι το αγόρι μου, ο Άκης θα είναι υπεύθυνος για τα παραπάνω κιλά που πιθανότατα θα πάρω φέτος, η Βίκυ είναι η νέα δασκάλα κοινωνικής αγωγής και ο κος Πέτρος κρατάει την θέση του.

Υ.Γ. Ζητώ συγγνώμη από την ομάδα μου που άργησα τόσο πολύ.

1 από 12 < ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΠΟΜΕΝΗ >

Το καμαρίνι μου!

< >