Η συνέντευξη του Αλέκου Αλαβάνου στο "ΒΗΜΑ"

20:51 8/4/2012 - Πηγή: Alfa Vita

Η Συνέντευξη του Αλέκου Αλαβάνου στον διευθυντή του «ΒΗΜΑτος» Αντώνη Καρακούση και το www.tovima.gr.
– Παλαιότερα οι κοµµουνιστές πίστευαν ότι για να γίνει επανάσταση πρέπει να έχουν ωριµάσει οι αντικειµενικές και υποκειµενικές συνθήκες. Πιστεύετε ότι σήµερα έχουµε τέτοιες συνθήκες ωρίµανσης, έχει ωριµάσει το περιβάλλον για κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που ως τώρα ζούµε στη χώρα;
«Να πω ότι κατά τη γνώµη µου από µια άποψη έχουν σαπίσει οι συνθήκες και µη δούµε την επανάσταση αν θέλετε κατ\' ανάγκην µε τις

εικόνες που έχουµε από τα ντοκυµαντέρ ή από τα κινηµατογραφικά έργα για το πώς έγινε η έφοδος στα χειµερινά ανάκτορα ή πώς έπεσε η Βαστίλλη, αλλά πιστεύω ότι όλοι το αναγνωρίζουν ότι χρειάζεται µια τοµή στην Ελλάδα, µια µεγάλη τοµή, ότι δεν µπορούµε να συνεχίσουµε µε τον ίδιο τρόπο που ήµασταν, ότι πάρα πολλά πρέπει να αλλάξουν και θα \'λεγα ότι το κακό είναι ότι δεν σαπίζουν µόνο οι συνθήκες, σαπίζουν και οι άνθρωποι. Εγώ φοβάµαι ότι έχουµε πια ένα µεγάλο µέρος της κοινωνίας που σαπίζει και ειδικά µια γενιά σαπίζει και, ενώ θα έπρεπε να είναι ανοιχτά τα φτερά της για να πετάξει, δεν έχει να κάνει τίποτε».
– Τι εννοείτε µε την έννοια «σαπίζουν»; ∆ηλαδή ότι είναι ακινητοποιηµένοι, είναι ανίσχυροι, ότι τις δυνατότητές τους δεν µπορούν να τις αναδείξουν;
«Φυσικά. Είναι σε άθλιες συνθήκες όλο και µεγαλύτερο τµήµα της κοινωνίας, Βλέπεις να βγαίνει η UNICEF και να λέει \"µισό εκατοµµύριο παιδιά στην Ελλάδα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας”, ή διαβάζω σήµερα στη \"Financial Times ότι υπάρχουν προβλήµατα για τη συµµετοχή της Ελλάδας στους Ολυµπιακούς του Λονδίνου επειδή δεν υπάρχει χρηµατοδότηση όπως κατήγγειλε ο ΣΕΓΑΣ».
– Αυτό δεν είναι ακριβές. Τουλάχιστον η ολυµπιακή οµάδα θα πάει. Αυτό δεν σηµαίνει ότι ο αθλητισµός δεν έχει θέµατα και προβλήµατα.
«Εχει θέµατα, αλλά έγραφαν κι εκεί, γιατί δεν παρακολουθώ εγώ πάρα πολύ τα αθλητικά, ότι στην Κωνσταντινούπολη παγκόσµιος πρωταθλητής γινόταν ο Χονδροκούκης και λέει µετά ότι είναι σε δωµάτια που δεν έχουν θέρµανση. Τα λέω αυτά ως εικόνες µιας κατάστασης η οποία είναι ακραία, θα \'λεγα, και σκέφτοµαι πάρα πολύ και τη µία γενιά, τους νέους ανθρώπους, 25, 30, 35, τα παιδιά µας ας το πω έτσι, τα οποία τα πιέσαµε να πάνε σχολείο, να µάθουν αγγλικά, αν µπορούν να µάθουν και µια δεύτερη γλώσσα, αν είναι κορίτσια να µάθουν και λίγο µπαλέτο, να πάνε στα εξωσχολικά µαθήµατα, να πάρουνε πτυχίο, να συµπληρώσουν το µηχανογραφικό, αν µπορούν να κάνουνε κι ένα µεταπτυχιακό, να πάνε στο εξωτερικό όσοι γονείς µπορούσαν να στηρίξουν τα παιδιά τους αυτά, και σήµερα είναι χωρίς λόγο ύπαρξης στην Ελλάδα και αναζητούν την τύχη τους όσοι έχουν δυνατότητα ή διασυνδέσεις στο εξωτερικό. ∆εν µπορούµε να δεχθούµε αυτή την κατάσταση.
∆εν µπορούµε να τη δεχθούµε, και µάλιστα ως µόνιµη κατάσταση, γιατί φαίνεται ότι είναι µόνιµη».
– Υπάρχει όµως η άποψη του Σόιµπλε, όπως κι αν µας ακούγεται. Τι λέει ο Σόιµπλε; «Είστε 11 εκατοµµύρια, δανειστήκατε 500 δισ. δολάρια και τώρα