Τα έχουμε καταφέρει ξανά

15:38 1/8/2013 - Πηγή: E-Typos

Εντάξει, δεν λέω πως είμαστε στα καλύτερά μας στα οικονομικά, αλλά τέλος πάντων φιλότιμες προσπάθειες καταβάλλονται και από τους Πολίτες, μικρομεσαίους, μικροεπιχειρηματίες, μαγαζάτορες κ.λπ., που προσπαθούν να επιβιώσουν, να ξαναστήσουν ή και να ξεκινήσουν μια νέα δουλειά. Αυτή είναι μια προσπάθεια, ουσιαστικά νέων και υγειών δυνάμεων, που πρέπει να εκτιμηθεί δεόντως από το κράτος, να σταθεί αρωγός, να τη στηρίξει με κάθε τρόπο. Τα γράφω αυτά έχοντας υπόψη

μου ότι το φορολογικό νομοσχέδιο δεν λαμβάνει πρόνοια για τους Πολίτες, που ενάντια στο κλίμα που υπάρχει, επιχειρούν να βγουν μπροστά με τις δικές τους δυνάμεις, με την ελπίδα ότι στο μέλλον η χώρα θα βρει το βηματισμό της.
Νομίζω όμως ότι το κύριο νόημα, που εκπέμπεται από τέτοιες επιλογές, είναι ότι οι Πολίτες στρέφουν τα νώτα τους σε ό,τι αποκαλούμε «σιγουριά του Δημοσίου», «μια θεσούλα στη ΔΕΗ», «ένα μεροκάματο σταθερό στον Δήμο» και όποιες άλλες παλαιοκομματικές και πελατειακές συνήθειες που είχαν σοβαρές συνέπειες στο οικονομικό και δημοσιονομικό χάλι μας σήμερα. Οταν οι δημόσιοι υπάλληλοι συμποσούνται σε εξακόσιες χιλιάδες και κάτι ψιλά και ο ενεργός πληθυσμός δεν ξεπερνά τα πέντε εκατομμύρια τότε είναι πλέον βέβαιο ότι φουντάραμε το σκάφος στις ξέρες και ότι αποφεύχθηκε το αύτανδρο ναυάγιο μόλις την τελευταία στιγμή. Από δω και πέρα οι νέοι με τα υψηλά προσόντα δεν θα έχουν ως πρώτη επιλογή τους να στελεχώσουν το Δημόσιο, για να πάρουν ένα «σίγουρο μισθουλάκο», που όμως δεν φτάνει για να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες και οι απαιτήσεις ενός μηνός. Θα επιζητούν θέσεις στον ιδιωτικό τομέα, εδώ και στο εξωτερικό, ανταγωνιζόμενοι στα ίσα νέους από όλη την Ευρώπη. Και μπορεί στα δυο τελευταία χρόνια να θρηνούμε ότι στεγνώνει η Ελλάδα από «φρέσκα μυαλά» αλλά συνήθως συμβαίνουν δυο πράγματα: Το πρώτο: Αυτοί που διαπρέπουν στο εξωτερικό έχουν πάντα το ένα μάτι τους στραμμένο στην Ελλαδα. Το δεύτερο: Με την πρώτη ευκαιρία που θα τους δοθεί θα επιστρέψουν, φέρνοντας μαζί τους τεχνογνωσία και εμπειρία πολύτιμη.
Διαβάζω τακτικά άρθρα με τα οποία οι συγγραφείς τους θρηνούν για το μέλλον της χώρας, προβλέπουν σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς και γενικά έχουν μπροστά τους ένα ποτήρι, που είναι μισοάδειο και ποτέ μισογεμάτο. Η αλήθεια είναι ότι το να μιζεριάζεις στο δημόσιο χώρο σε κάνει... δημοφιλή. Βρίσκεις πιο εύκολα οπαδούς στην καταστροφολογία, παρά αν εκφράζεις μια αισιόδοξη στάση για το μέλλον. Κι όμως. Εχει περάσει κρίσεις και κρίσεις αυτός ο τόπος. Και τα καταφέραμε. Γιατί όχι τώρα που στο κάτω κάτω -είτε αρέσει σε μερικούς είτε όχι- υπάρχει και η μεγάλη ομπρέλα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Γιατί όχι τώρα που το κυβερνών σχήμα και φαίνεται και είναι αποφασισμένο να βγάλει το κάρο από τη λάσπη