Ο Λέων Πετρηνός είναι μόλις 8 ετών. Και όμως, κατάφερε να τραβήξει μία από τις φωτογραφίες που διακρίθηκαν στο διεθνή διαγωνισμό Wildlife Photographer of the year μεταξύ 42.000 φωτογραφιών από 96 χώρες που είχαν υποβληθεί στο διαγωνισμό. Πριν λίγες μέρες επέστρεψε από την εντυπωσιακή τελετή βράβευσης που έγινε στην Αγγλία και είδε τη φωτογραφία του στις γιγαντοοθόνες της εκδήλωσης.
Τον συνόδευε ο πατέρας του Κωνσταντίνος Πετρηνός, επαγγελματίας φωτογράφος με πολλές διεθνείς διακρίσεις. Ισχυρά γονίδια ή σωστή κατεύθυνση; Όποια κι αν είναι η απάντηση, το πιο σημαντικό είναι ότι ο
Λέων μεγαλώνει με τις σωστές αρχές, παραστάσεις, συμβουλές και εμπειρίες. Εκείνος μοιράζεται με το
iPop τα όνειρά του για το μέλλον και ο πατέρας του Κωνσταντίνος μερικές από τις πιο ουσιαστικές στιγμές της επαγγελματικής του πορείας στη φωτογραφία.Προς Λέων ΠετρηνόΠόσο «προσχεδιασμένο» ήταν να απαθανατίσεις με το
συγκεκριμένο τρόπο το τσιτάχ;Καθόλου προσχεδιασμένο. Πρέπει όμως να είσαι έτοιμος και την κατάλληλη στιγμή να πάρεις την φωτογραφία. Η ευκαιρία για μια ωραία φωτογραφία δεν κρατάει πολύ. Πρέπει να είσαι με το δάκτυλο στην «σκανδάλη» και έτοιμος για όλα.Με τι θα ήθελες να ασχοληθείς όταν μεγαλώσεις;Θέλω να σπουδάσω βιολογία, να γίνω εξερευνητής και φωτογράφος.Είναι ο πατέρας σου το πρότυπό σου; Εκατό τοις εκατό ΝΑΙ.Θαυμάζεις άλλους φωτογράφους;Ναι. Θαυμάζω τον Αμερικάνο
Tim Laman επειδή φωτογραφίζει τέλεια τα πουλιά του παραδείσου στην Παπούα
Νέα Γουινέα. Τον θαυμάζω που σκαρφαλώνει ψηλά στα θεόρατα δέντρα του τροπικού δάσους και περιμένει πολλές μέρες μέχρι να πάρει τις φωτογραφίες του. Επίσης τον Ούγγρο Bence Mate ο οποίος παίρνει απίθανες φωτογραφίες με πουλιά και ένα από τα αγαπημένα μέρη του είναι η Λίμνη Κερκίνη. Ήταν γενικός νικητής στον Διαγωνισμό Άγριας Ζωής του
BBC το 2010 και θέλω να βγω και εγώ πρώτος όταν μεγαλώσω.Ποιο είναι το πιο πολύτιμο μάθημα που σου έχει διδάξει ο πατέρας σου για τη φωτογραφία; Δεν ξέρω ποιό απ όλα. Χαίρομαι που μου έμαθε φωτογραφία και ξέρω ότι έχω πολλά ακόμα να μάθω. Ο μπαμπάς μου μου λέει να μου δείξει κάποια πράγματα και κάποιος άλλος φωτογράφος αλλά εγώ θέλω να κάνω μάθημα μόνο με τον μπαμπά μου. Μου αρέσει επειδή συνέχεια μιλάμε για ζώα και κάνουμε εξερευνήσεις στην φύση. Έχουμε πάει σε πολλά μέρη στην Αττική και στην
Ελλάδα. Το αγαπημένο μου είναι η Δαδιά, όπου είμαι και εθελοντής του
WWF. Επίσης είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι λυκόπουλο στο 40ο σύστημα προσκόπων Λυκαβηττού. Εκεί έμαθα πολλά πράγματα για την ζωή στη φύση και το βουνό.Προς Κωνσταντίνο ΠετρηνόΤι διδάξατε το γιο σας για τη φωτογραφία;Να έχει παρατηρητικότητα, σεβασμό στο θέμα του και κυρίως υπομονή. Επίσης να δοκιμάζει να βλέπει το θέμα του από διαφορετικές οπτικές γωνίες.Η φωτογραφία είναι έμφυτο ταλέντο ή μαθαίνεται και σε τι βαθμό;Σαφώς πρέπει να «έχεις καλό μάτι» δηλαδή παρατηρητικότητα στην παραμικρή λεπτομέρεια. Από εκεί και πέρα η φωτογραφία άγριας ζωής 100% μαθαίνεται. Ο φωτογράφος πρέπει να ξέρει να χειρίζεται άπταιστα την φωτογραφική μηχανή και να την ρυθμίζει σωστά ανάλογα με
το φως, φυσικό και τεχνητό. Χρειάζεται πρακτική ώστε το τεχνικό κομμάτι να γίνει δεύτερη φύση του φωτογράφου και να το χειρίζεται ενστικτωδώς. Δεν είναι δυνατόν όταν έχεις μπροστά σου μιά μοναδική ευκαιρία στην άγρια φύση να σκέφτεσαι τι ρυθμίσεις πρέπει να κάνεις στην κάμερα. Ώσπου να αποφασίσεις είναι πιθανόν να έχουν τελειώσει όλα. Συνοψίζοντας, η τεχνική κατάρτιση είναι προϋπόθεση αλλά δεν
σημαίνει ότι «έφτασες». Όταν την κατακτήσεις τότε ουσιαστικά ξεκινάς το συναρπαστικό ταξίδι του φωτογράφου άγριας ζωής. Πρέπει να μάθεις για την συμπεριφορά του θέματός σου, να το βρεις, να το παρατηρήσεις, να έχεις υπομονή και την κατάλληλη στιγμή να είσαι εκεί. Τα λάθη δεν συγχωρούνται και συνήθως δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία.Ποια ήταν τα βασικά βήματα της επαγγελματικής σας πορείας;Όταν ξεκίνησα την υποβρύχια φωτογραφία η κατάδυση απαγορευόταν στην
Ελλάδα. Έτσι αναγκάστηκα να στραφώ στο εξωτερικό. Τα πρώτα βήματα ήταν πολύ δύσκολα. Η πορεία μου άλλαξε τελείως όταν εξασφάλισα την αμέριστη υποστήριξη από το καταδυτικό κέντρο Kungkungan
Bay Resort στο νησί Σουλαουέσι της Ινδονησίας. Με αυτές τις «πλάτες» έκανα εκατοντάδες
καταδύσεις στην Ινδονησία. Οι φωτογραφίες άρεσαν και έτσι ακολούθησαν πολλές διακρίσεις και κυρίως επαφές με σημαντικούς οργανισμούς, όπως το
BBC. Η επαφή με θαλάσσιους βιολόγους ήταν εξαιρετικά σημαντική για μένα και οδήγησε σε μια μακρόχρονη σχέση με ερευνητές από την California Academy of Sciences. Μεγάλο κεφάλαιο ήταν και είναι οι προσωπικές φιλίες με άλλους διεθνώς καταξιωμένους φωτογράφους. Αυτές οι σχέσεις με βοήθησαν να εξελίξω την δική μου τεχνική στην υποβρύχια φωτογραφία.Ποια ήταν η σημαντικότερη στιγμή στην καριέρα σας;Την πρώτη φορά που βρέθηκα ανάμεσα στους νικητές της κατηγορίας ενηλίκων στον Διαγωνισμό Αγριάς Ζωής του
BBC. Αυτή η επιτυχία μου έδωσε το κουράγιο να τα «παρατήσω όλα» και να αφοσιωθώ στην υποβρύχια φωτογραφία. Ακολούθησαν άλλες δύο νίκες καθώς και πολλές άλλες σε άλλους διαγωνισμούς.Σε προσωπικό επίπεδο, η σημαντικότερη στιγμή ήταν όταν δύο θαλάσσιοι βιολόγοι από την California Academy of Sciences έδωσαν το όνομα του
γιου μου – Dermatobranchus leoni – σε ένα από τα 8
νέα είδη γυμνοβραγχίων που έχω βρει. Και φυσικά, η πρώτη στιγμή που κάναμε μαζί κατάδυση.Ποια ήταν η δυσκολότερη στιγμή που αντιμετωπίσατε ποτέ στο αντικείμενό σας;Οι δυσκολίες ήταν πολλές αλλά ποτέ δεν με απασχόλησαν. Κατ αρχήν να ξεκαθαρίσω ότι το να είσαι υποβρύχιος φωτογράφος δεν
σημαίνει ότι περνάς το χρόνο σου σε κάποια παραλία περιμένοντας να έρθει η ώρα για την επόμενη βουτιά. Όπως κάθε δουλειά χρειάζεται πολύς χρόνος για εργασία γραφείου και συνέπεια στις επαγγελματικές σχέσεις. Μια από τις δυσκολότερες στιγμές κάτω από το νερό ήταν σε μια μεσοπέλαγη νυχτερινή κατάδυση στα νησιά Φίτζι. Εκείνη τη νύχτα το ρεύμα ήταν πολύ ισχυρό και η κατάδυση περιορίστηκε στην πλευρά του υφάλου που δεν την είχε ρεύμα. Ήμασταν σε βάθος μόλις 15 μέτρων. Το ζευγάρι μου μου έκανε νόημα ότι θα ανέβει και εγώ του «είπα» ότι θα μείνω 5 λεπτά να τελειώσω. Λίγα λεπτά μετά όμως άκουσα τον θόρυβο από τις μηχανές του πλοίου να δυναμώνει. Ήταν προφανές ότι το πλοίο έφευγε χωρίς εμένα. Ο υπεύθυνος καταδύσεων είχε κάνει λάθος στο μέτρημα ενώ το ζευγάρι μου δεν είχε καταλάβει τι γινόταν αφού έκανε μπάνιο. Αν έμενα στα μεσοπέλαγα με τόσο δυνατό ρεύμα ήταν σίγουρο ότι θα έπρεπε να περάσω την νύχτα στην θάλασσα και να ελπίζω να με βρουν ίσως το πρωί. Εκμεταλλεύτηκα την ταχύτητα του ρεύματος και πλησίασα το πλοίο που απομακρυνόταν επίσης με το ρεύμα σηκώνοντας ταυτόχρονα άγκυρα. Πιάστηκα από την αλυσίδα της άγκυρας και ανέβηκα επάνω. Το πλήρωμα έμεινε άναυδο. Δεν είπα τίποτα. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι κουβέντες είναι περιττές. Απλά παίρνεις το μάθημά σου και συνεχίζεις. Και φυσικά δεν ξαναβουτάς με τέτοιους ερασιτέχνες.
Πώς νιώθετε που ο γιος σας κατέκτησε μια τόσο σημαντική διάκριση σε τόσο μικρή ηλικία;Φυσικά χαίρομαι. Το σημερινό παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον φοβίζει πολλές φορές εμάς τους μεγάλους, και εμένα προσωπικά, επειδή δυσκολευόμαστε να προσαρμοστούμε με τις νέες τεχνολογίες και τις απανωτές αλλαγές. Πιστεύω όμως ότι προσφέρει στα παιδιά την δυνατότητα να δοκιμάσουν τον εαυτό τους. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο χαίρομαι για την επιτυχία του Λέοντα. Από εκεί και πέρα θέλω να ξέρει ότι ευτυχία έρχεται μόνο όταν κάνεις κάτι που πραγματικά αγαπάς. Και ελπίζω να ακολουθήσει στην ζωή του αυτό που πραγματικά του αρέσει.
The post Ο 8χρονος Έλληνας φωτογράφος που βραβεύτηκε διεθνώς, στο δρόμο που άνοιξε ο πατέρας του appeared first on iPop.
