Επιβράβευση των συνεπών φορολογούμενων ή εκμαυλισμός;

Ακούγεται και πάλι τους τελευταίους μήνες ότι η φορολογική αρχή αναζητά τρόπους να επιβραβεύει τους συνεπείς και ειλικρινείς φορολογούμενους. Όσες ιδέες δημοσιεύονται για την επιβράβευση αυτή, εξαντλούνται σε εκπτώσεις φόρου.

Αν όμως γίνεται έκπτωση του φόρου όταν δηλώνεται όλο το φορολογητέο εισόδημα, τότε δεν μιλάμε για επιβράβευση, αλλά ουσιαστικά για μείωση φορολογικών συντελεστών. Αν πάλι επιβραβεύσουμε την γρήγορη εξόφληση, ουσιαστικά πριμοδοτούνται όσοι έχουν ταμειακή

ρευστότητα, αποκτώντας ένα ακόμα πλεονέκτημα απέναντι σε αυτούς που την στερούνται. Όταν δεν φορολογούνται μόνο τα εισπραχθέντα κέρδη αλλά ακόμα και τα ανείσπραχτα, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερες αδικίες και στρεβλώσεις.

Άλλωστε υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να επιβραβευτεί ο φοροφυγάς. Κίνδυνος καθόλου αμελητέος, όταν η ίδια η φορολογική αρχή παραδέχεται ότι αδυνατεί να κάνει ακόμα και τον στοιχειώδη έλεγχο ότι οι εισπράξεις μέσω POS έχουν τιμολογηθεί. 

Ένας είναι ο τρόπος να επιβραβευτεί ο συνεπής φορολογούμενος: να μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Χωρίς να ανησυχεί ότι ο φορολογικός έλεγχος θα τον καταστήσει παραβάτη για ψύλλου πήδημα. Χωρίς να φοβάται ότι ο ελεγκτής θα βγάλει από το μανίκι μια ξεχασμένη διάταξη από μια αραχνιασμένη εγκύκλιο που κανείς δεν θυμάται και που τιμωρεί τον φορολογούμενο για μια τυπολατρική παράβαση, χωρίς κανένα πρακτικό νόημα, που έκανε εν αγνοία του.

Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα του φορολογικού περιβάλλοντος στην Ελλάδα είναι ότι τον έλεγχο τον φοβούνται πολύ περισσότερο οι συνεπείς από τους παραβατικούς. Ακόμα και αν ο έλεγχος δεν βρει τίποτα το μεμπτό, συχνά η ίδια η διαδικασία του ελέγχου δημιουργεί τεράστιο κόστος ευκαιρίας για μια επιχείρηση. Ο ελεγκτής έχει εντολές να ανακαλύψει φορολογητέα ύλη. Αν δεν την βρει, αντί να επιδοκιμάσει τον ειλικρινή φορολογούμενο, θα ψάξει βαθύτερα. Και αν δεν βρει παραβάσεις, θα ανακαλύψει. Η περιπλοκότητα της φορολογικής νομοθεσίας του δίνει αυτό το δικαίωμα. Άλλωστε αν ο ελεγκτής επιβάλλει εντελώς ανυπόστατες φορολογικές διαφορές στον φορολογούμενο, τυχόν δικαίωση του τελευταίου από την Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών, δεν επιφέρει καμία επίπτωση στον ελεγκτή που δεν έκανε σωστά την δουλειά του, ενώ η διαδικασία της ενδικοφανούς προσφυγής συνεπάγεται κόστη για τον φορολογούμενο ακόμα και αν δικαιωθεί πλήρως. 

Αντίθετα ο παραβατικός φορολογούμενος έχει προετοιμαστεί για τον έλεγχο. Όταν αυτός έρθει, γνωρίζει τις διαφορές και τις προσφέρει στον ελεγκτή στο πιάτο κερδίζοντας ταυτόχρονα και την ταχύτερη διεκπεραίωση του ελέγχου και γενναίες εκπτώσεις στα πρόστιμα. Είναι ένα ρίσκο προϋπολογισμένο και ζυγισμένο. 

Πραγματική επιβράβευση του ειλικρινή και συνεπή φορολογούμενοι είναι η ασφάλεια δικαίου. Αυτή επιτυγχάνεται με σαφείς διατάξεις και απλές διαδικασίες. Αυτές όμως χρειάζονται νομοθέτη που να σέβεται τους ειλικρινείς φορολογούμενους και να νομοθετεί με βάση αυτούς. Όσο τους θεωρεί παράπλευρες απώλειες στο κυνήγι κατά της φοροδιαφυγής, οι συνεπείς γίνονται τα κορόιδα και οι πραγματικοί φοροφυγάδες βρίσκουν καταφύγιο πίσω από τυπολατρικές και γραφειοκρατικές διατάξεις. 

Keywords
Αναζητήσεις
epivravefsi-ton-synepon-forologoumenon-i-ekmavlismos.htm
Τυχαία Θέματα