Ο Παναθηναϊκός στο Γουέμπλεϊ

07:43 2/6/2014 - Πηγή: Matrix24

Ο Παναθηναϊκός έγινε η μόνη ελληνική ομάδα σε επίπεδο συλλόγων, η οποία έχει αγωνιστεί σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης και συγκεκριμένα στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στις 2 Ιουνίου του 1971 στο Στάδιο Γουέμπλεϊ του Λονδίνου, με προπονητή τον Φέρεντς Πούσκας και αντίπαλο την ολλανδική ομάδα του Άγιαξ, από τον οποίο και ηττήθηκε με 2-0.

Στο δρόμο για τον τελικό, ο Παναθηναϊκός

πέτυχε συνολικά 16 γκολ και δέχθηκε 10. Τα 10 από τα 16 γκολ του σημείωσε ο Αντώνης Αντωνιάδης, που αναδείχθηκε και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης.

Στον τελικό οι συνθέσεις των δύο ομάδων ήταν οι εξής:

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Οικονομόπουλος, Τομαράς, Σούρπης, Καμάρας, Βλάχος, Ελευθεράκης, Καψής, Δομάζος, Φυλακούρης, Γραμμός, Αντωνιάδης.

ΑΓΙΑΞ: Στούι, Βάσοβιτς, Σουρμπίρ,Χουλσόφ, Κρολ, Χάαν, Μιούρεν, Μπλάνκεμπουργκ (46'), Νέεσκενς, Κάιζερ, Κρόιφ, Βαν Ντάικ.

Σκόρερ: Βαν Ντάικ (5'), Καψής (85' - αυτογκόλ).

Διαιτητής: Τέιλορ (Αγγλία)

Η πορεία προς το Γουέμπλεϊ

Οι βάσεις για την ομάδα του Γουέμπλεϊ μπήκαν από τον αναμορφωτή του Παναθηναϊκού, Στέφαν Μπόμπεκ, και στη συνέχεια από τον Λάκη Πετρόπουλο που τον διαδέχτηκε. Στις 2 Ιουνίου 1970, ο Φέρεντς Πούσκας ανέλαβε την ομάδα, όταν ο Λάκης Πετρόπουλος μεταπήδησε στην εθνική ομάδα.

Ο «καλπάζων συνταγματάρχης» Φέρεντς Πούσκας που ως ποδοσφαιριστής άφησε εποχή, είχε ιδιαίτερο ταλέντο στον τομέα της ψυχολογίας και έπεισε τους παίχτες του ότι πρέπει να κοιτάζουν στα μάτια τούς αντιπάλους τους. «Έντεκα αυτοί, έντεκα κι εμείς» έλεγε συνέχεια στους ποδοσφαιριστές του.

Για να φτάσει στον τελικό ο Παναθηναϊκός απέκλεισε -κατά σειρά- την πρωταθλήτρια Λουξεμβούργου Ζενές Ες με 5-0 και 2-1, την πρωταθλήτρια Τσεχοσλοβακίας και Κυπελλούχο Ευρώπης του 1969 Σλόβαν Μπρατισλάβας με 3-0 και 1-2, την πρωταθλήτρια Αγγλίας Έβερτον με 0-0 και 1-1 και τον πρωταθλητή Γιουγκοσλαβίας Ερυθρό Αστέρα με 3-0 και 1-4.

Με αφορμή αυτό το τελευταίο παιχνίδι πολλά ακούστηκαν για την ευρωπαϊκή πορεία του Παναθηναϊκού, ακόμα και για εμπλοκή της χούντας στην πρόκριση των «πρασίνων» στον τελικό, μετά τη συντριβή του Βελιγραδίου. Τίποτε, φυσικά, δεν αποδείχθηκε. Ήταν, μάλλον, μια προσπάθεια σπίλωσης της μεγάλης επιτυχίας του Παναθηναϊκού, που εντάσσεται στη μακρόχρονη κόντρα των δύο αιωνίων αντιπάλων.

Τελικός Διηπειρωτικού Κυπέλλου 1971

Μετά την επιβλητική πορεία έως τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, ο Παναθηναϊκός έγινε και η μοναδική ελληνική ομάδα που αγωνίστηκε στον τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου, λόγω της άρνησης του Άγιαξ, με αντίπαλο την πρωταθλήτρια Ουρουγουάης και Νότιας Αμερικής, Νασιονάλ Μοντεβιδέο.

Οι αγώνες αποδείχθηκαν ιδιαίτερα σκληροί καθώς πολλές φορές οι ποδοσφαιριστές της Νασιονάλ υπήρξαν αντιαθλητικοί με αποκορύφωμα τον τραυματισμό του Γιάννη Τομαρά με σπάσιμο του ποδιού του από τον Μοράλες.Ήδη από το 21ο λεπτό είχε αποχωρήσει τραυματίας ο Σάκης Κουβάς μετά από χτύπημα του Ουμπίνιας.

Ο πρώτος αγώνας έληξε 1-1 στη Λεωφόρο και ο επαναληπτικός 2-1 υπέρ της Νασιονάλ. Σκόρερ και των τριών γκολ της Νασιονάλ υπήρξε ο Λουίς Αρτίμε ενώ για τον Παναθηναϊκό σκόραρε δύο φορές ο Τότης Φυλακούρης.