Πρώην υπουργούς και γνωστό επιχειρηματία «καίει» ο Κάντας

19:25 27/12/2013 - Πηγή: Matrix24

Σύμφωνα με όσα έχει πει ο κατηγορούμενος, συγκεκριμένα πρόσωπα, επιχειρηματίες, αντιπρόσωποι εταιρειών, τραπεζίτες με έδρα την Ελβετία ήταν οι περίφημοι… μιζαδόροι, οι οποίοι τον τροφοδοτούσαν με εκατομμύρια ευρώ, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν ότι δεν θα φέρει αντιρρήσεις για την υλοποίηση του εκάστοτε εξοπλιστικού προγράμματος και ότι από τις καθυστερήσεις δεν θα προκληθεί βλάβη στα συμφέροντα της εταιρείας που εκπροσωπούσαν.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η απολογία του σε ό,τι αφορά το ρόλο που αποδίδει στον πρώην υπουργό Γιάννο Παπαντωνίου βάζοντάς τον ευθέως

στο ποινικό κάδρο, ενώ δεν αφήνει καμία αμφιβολία για την ανάμειξη των ήδη καταδικασθέντων πολιτικών του προϊσταμένων, του Άκη Τσοχατζόπουλου, του οποίου ήταν επιλογή για τη συγκεκριμένη θέση, αλλά και του Γιάννη Σμπώκου.

Κεντρικό ρόλο στην «επιχείρηση μίζα», αποδίδει ο κατηγορούμενος, στον επιχειρηματία Θωμά Λιακουνάκο, στον εκπρόσωπο γερμανικής εταιρείας ΑΤΛΑΣ Παναγιώτη Ευσταθίου, ο οποίος καλείται σε απολογία για τις 2-1-2014, ενώ δεν λείπουν και πολιτικές του αναφορές με κεντρικό πρόσωπο τον επίτιμο πρόεδρο της ΝΔ Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.

Συγκεκριμένα για τον Κ. Μητσοτάκη λέει : «Θέλω να συμπληρώσω ότι είναι ενδεικτικό της διακομματικής διαπλοκής το γεγονός ότι κατά την προμήθεια των αεροπλάνων στην Επιτροπή Άμυνας της Βουλής , όπου ήμουν παρών ο Μητσοτάκης επιχειρηματολογούσε με πολύ λεπτομερή στοιχεία υπέρ της προμήθειας των F-16, ενώ ο Έβερτ υπέρ των F-15. Αυτό με εξέπληξε διότι και οι δύο ήταν στο ίδιο κόμμα. Μάλιστα όταν επελέγησαν τα F-16 , στους διαδρόμους του ΥΕΘΑ κυκλοφορούσε και με μία δόση χιούμορ η φράση «ο Μητσοτάκης κέρδισε τον υπουργό», γιατί ο Τσοχατζόπουλος ήταν μαζί με τον Έβερτ υπέρ της προμήθειας των F-15 τα οποία εκπροσωπούσε ο κ. Λιακουνάκος».

Για τον Γιάννο Παπαντωνίου και τον Θ.Λιακουνάκο: «Τα LEOPARD τα προμηθευτήκαμε από τη γερμανική εταιρεία ΚMW. Η σύμβαση υπογράφτηκε όταν είχα φύγει επί υπουργίας Γιάννου Παπαντωνίου, από τον Σπυρίδωνα Τραυλό. Εκπρόσωπος της κατασκευάστριας εταιρείας στην Ελλάδα ήταν ο κύριος Θωμάς Λιακουνάκος. Όταν τοποθετήθηκα στη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών στην αρχή δεν είχα καμία συνάντηση με τον κύριο Λιακουνάκο, παρά δύο-τρεις φορές το 1997 με τον κύριο Αποστόλου. Δεν ήθελα να συναντιέμαι με τον κύριο Λιακουνάκο».

… Όταν το υπουργείο ανέλαβε ο κύριος Παπαντωνίου, στον οποίο είχα ετοιμάσει να υποβάλω την παραίτησή μου, τον Νοέμβριο του 2001 , εκείνος δεν ήθελε να φύγω και δεν την έκανε δεκτή. Του είπα ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να ενημερώσω αυτόν και τον κύριο Τραυλό για την πορεία των εξοπλιστικών προγραμμάτων, αυτών που ήταν προς υλοποίησης και αυτών που βρίσκονταν σε διαδικασία λήψης αποφάσεων . Του συμπλήρωσα επειδή υπήρχε σε εξέλιξη ένα πολύ μεγάλο πρόγραμμα, αυτό των LEOPARD 2 , και του είπα ότι αυτό το πρόγραμμα κόστιζε πάρα πολύ και δεν ήταν απαραίτητο.

Μου απάντησε ότι αυτό το ζητάει ο στρατός και δεν μπορούμε να του το αρνηθούμε. Συγκεκριμένα μου είπε : «Πήραμε για το ναυτικό και την αεροπορία, δεν μπορούμε να μην πάρουμε και για το στρατό». Του απάντησα ότι η επιχειρησιακή τους ωφέλεια είναι δυσανάλογη με το κόστος και η προμήθειά τους δεν είναι αναγκαία. Έκτοτε δεν με ξαναφώναξε ούτε για ενημέρωση, παρά το ότι τον ήξερα πάρα πολύ καλά από παλαιά και στην αρχή δεν ήθελε να φύγω. Η αίσθησή μου είναι ότι ήθελε το πρόγραμμα των LEOPARD2.

Η τσάντα με 600.000 ευρώ

Στη συνέχεια ο κύριος Λιακουνάκος ίσως να πληροφορήθηκε ότι δεν ήμουν υποστηρικτής των αρμάτων και τηλεφωνικά επέμεινε να με συναντήσει, ίσως και γιατί είχε αλλάξει το καθεστώς των υπουργών. Έτσι περί τον Δεκέμβριο του 2001 τον δέχθηκα στο γραφείο μου.

Ήξερα ότι ενδιαφέρεται για τα LEOPARD, αλλά δεν μου ανέφερε τίποτα. Μετά από λίγες μέρες ξαναζήτησε και ήρθε στο γραφείο μου. Ήταν αργά το απόγευμα και μου είπε στο επίπεδό μου να μη φέρω κανένα πρόβλημα στη διαδικασία προμήθειας των LEOPARD 2. Μαζί του κρατούσε και ένα σακ βουαγιαζ , το οποίο φεύγοντας το άφησε στον καναπέ του γραφείου μου. Μόλις το αντιλήφθηκα βγήκα από το γραφείο στην πόρτα και του είπα «ξέχασες την τσάντα». Εκείνος γύρισε και μου είπε: «είναι για εσένα, δεν την έχω ξεχάσει». Μόλις έφυγε άνοιξα την τσάντα και διαπίστωσα ότι υπήρχαν εντός 600.000 ευρώ. Εγώ πράγματι έπαψα να φέρνω αντιρρήσεις για την προμήθεια αυτή και δεν ξαναμίλησα για το θέμα ούτε στον υπουργό, ούτε στο γενικό διευθυντή».

Πιο συγκεκριμένα, ο Αντώνης Κάντας στην απολογία του ανέφερε τα παρακάτω ονόματα:

Πάνος Ευσταθίου, εκπρόσωπος της κατασκευάστριας γερμανικής εταιρείας, STN ATLAS, που τον δωροδόκησε για την προμήθεια των υποβρυχίων 214 και τα ASRAD με 1,5 εκατομμύριο.

Φάνης Λυγινός, Ελβετός τραπεζίτης, που του άνοιξε λογαριασμούς στους οποίους εμβάζονταν οι μίζες.

Σπύρος Μεταξάς, ο δικηγόρος που του συνέστησε τις offshore.

Kωνσταντίνος Δαφέρμος, εκπρόσωπος της κατασκευάστριας των kornet εταιρείας KBP.

Παύλος Νικολαίδης, «πρόεδρος», όπως λέει, «ή αντιπρόεδρος σε κρατική πολεμική βιομηχανία, μάλλον την ΕΒΟ, στενός φίλος και κουμπάρος του Τσοχατζόπουλου, ο οποίος στα τέλη του 2002 μου ζήτησε να του καταβάλω κάποια από τα χρήματα που πήρα από το Δαφέρμο».

Λάμπρος Μπαρτζώκας, υπάλληλος της κρατικής ρωσικής εταιρείας ROSOVOORUZEHNIA που τον δωροδόκησε για το αντιαεροπορικό σύστημα OSA AMK .

Δημήτρης Παπαχρήστος, εκπρόσωπος της γερμανικής WEGMANN, απ΄ τον οποίο επίσης δωροδοκήθηκε.

Χρήστος Τούμπας, απόστρατος της πολεμικής αεροπορίας, εκπρόσωπος της EMBRAER, από τον οποίο επίσης έλαβε “δωράκι”.

Κωνσταντίνος Μπαλέρμπας ή Μπαλέμπας σύμβουλος της Ericsson που του κατέβαλλε χρήματα για τα ραντάρ ARTHUR.

Ο κος Κομνόπουλος (δεν αναφέρει το μικρό του όνομα) που τον δωροδόκησε για τα EXOCET του πολεμικού ναυτικού.

Θωμάς Λιακουνάκος, ιδιοκτήτης της AXON και εκπρόσωπος κατασκευαστριών εταιρειών δύο στενοί συνεργάτες του οι κ.κ Αποστόλου και Αρκουμανέας.

Ο κατηγορούμενος εμπλέκει ακόμα τον κο OSWALD, επίσης διαχειριστή των παράνομων πληρωμών του.

Από ποια εξοπλιστικά προγράμματα πήρε ο ίδιος (ΑΝτ. Κάντας) μίζα:

Υποβρύχια – Συνολικά 500-600.000 ευρώ.

Σύστημα κατεύθυνσης και ελέγχου του αντιαεροπορικού βλήματος Stinger Asrad: Περίπου 1.500.000 ευρώ.

Αντιαρματικοί πύραυλοι ΚΟRNET: Περίπου 3 .000.000 δολάρια, εκ των οποίων τα 700.000 ευρώ σε μετρητά.

Αντιαεροπορικό σύστημα μικρού βεληνεκούς OSA AMK: 1.700.000 δολάρια.

Αυτοκινούμενα πυροβόλα της γερμανικής εταιρείας WEGMANN: Συνολικά 750.000 ευρώ εκ των οποίων 100.000 ευρώ σε μετρητά.

Αερομεταφερόμενο σύστημα επιτήρησης ελέγχου (ΑΣΕΠΕ) : Συνολικά 250.000 ευρώ.

Ραντάρ αντιπυροβολικού ARTHUR: 240.000 ευρώ.

ΜΙRAGE 200-5: 800.000 ευρώ.

Πύραυλοι επιφάνειας – επιφανείας σε πυραυλακάτους πολεμικού ναυτικού -EXOCET: Περίπου 400.000 ευρώ.

LEOPARD 2: 600.000 σε ένα σακ βουαγιάζ μέσα στο γραφείο του.

Επί κυβερνήσεως Ζολώτα το 1989 -αναβάθμιση αρμάτων Μ48, αμερικανικής προέλευσης με γερμανική τεχνολογία: 1.000.000 ευρώ.

Από διάφορα προγράμματα που δεν θυμάται -όπως δήλωσε-, «είτε του Θωμά Λιακουνάκου, είτε άλλων εκπροσώπων: 1.000.000 ευρώ».

’Ολα αυτά τα στοιχεία πλέον μένει να αξιολογηθούν από τους ανακριτές και την ομάδα των εισαγγελέων. Και όπως όλα δείχνουν πολύ σύντομα ο κύκλος των κατηγορουμένων θα έχει διευρυνθεί.