Ανάληψη ευθυνών, εάν…

17:00 16/6/2012 - Πηγή: Παρασκηνιο

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ

To φύλλο αυτό είναι ίσως πιο σημαντικό από τα προηγούμενα, ανάλογα με την κρισιμότητα που προσδίδει κανείς στις εκλογές, αλλά και στο αποτέλεσμά τους. Όλοι μιλούν για τσουνάμι που έρχεται, οι διαστάσεις του οποίου δεν θα είναι διαχειρίσιμες από ένα κόμμα. Η κρισιμότητα της κατάστασης φαίνεται από την κατάληξη της διαμάχης γύρω από το ευρώ.
Μέχρι πριν από έναν χρόνο, ο ΣΥΡΙΖΑ, εκφραζόμενος από τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, ήταν κατηγορηματικός

ότι πρέπει να επιστρέψουμε στη δραχμή, γιατί το ευρώ μάς έριξε σε ξέρα. Προφανώς, αναγνωρίζοντας και σταθμίζοντας την κρισιμότητα των περιστάσεων, άλλαξε τη θέση του με κατηγορηματική διαβεβαίωση παραμονής στο ευρώ, έστω και αν στην τελευταία του συνέντευξη ο κ. Τσίπρας είπε ότι «δεν είναι φετίχ το νόμισμα».
Η δήλωση θα μπορούσε να είναι καλό διαπραγματευτικό χαρτί για την Ελλάδα, όποιο κόμμα και αν κερδίσει. Αν κερδίσει –όπως δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις– η Νέα Δημοκρατία, η απειλή του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ένα καλό χαρτί για την επαναδιαπραγμάτευση που θα συμβεί οπωσδήποτε. Γιατί οπωσδήποτε; Ακόμα και αν δεν το ζητήσει η κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές, απαιτούν επαναδιαπραγμάτευση κορυφαίοι Ευρωπαίοι οικονομικοί παράγοντες, ηγέτες και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Μετά τη συνέντευξη-νουθεσία Ολάντ προς τους Έλληνες, μέσω συγκεκριμένου καναλιού διαπλοκής, Ευρωπαίοι τραπεζίτες στο ίδιο κανάλι παρουσιάστηκαν ως υποστηρικτές ενός πλαισίου 100 ημερών, στο οποίο θα επανατοποθετηθούν, μετά από επαναδιαπραγμάτευση, τα οικονομικά βήματα που θα πρέπει να κάνει η Ελλάδα.
Εάν τις εκλογές κέρδιζε ο ΣΥΡΙΖΑ και εάν ίσχυαν οι δηλώσεις που έκαναν οι ηγέτες του την τελευταία ημέρα προ των εκλογών και πάλι καταλήγουμε στο ίδιο πλαίσιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για επαναδιαπραγμάτευση χωρίς μονομερή καταγγελία του μνημονίου. Επομένως, ο κοινός τόπος για όλα τα ελληνικά κόμματα και τις κύριες ευρωπαϊκές ηγεσίες είναι δεδομένος. Μόνο αν ο ΣΥΡΙΖΑ άλλα λέει δημόσια και άλλα εννοεί, δεν υπάρχει κοινός τόπος.
Έχουμε την αίσθηση ότι τα δύο μεγάλα κόμματα που κυβέρνησαν έχουν τη στήριξη των σημερινών ηγετών της Ευρώπης και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν την έχει. Από τη σκοπιά αυτή μοιάζουν λίγο οι συνθήκες με εκείνες που προηγήθηκαν της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Μη βιάζονται, όμως, πολλοί. Τα ανθρωπάρια που εμφανίστηκαν ως έγκυροι μεταφραστές του Ολάντ είχαν έως τώρα πάντα την εγκυρότητα και πάντα έλεγαν ότι η χώρα «πετάει». Αποδείχθηκε ότι ούτε έγκυροι ήταν, ούτε η χώρα πετούσε.
Μετά το αποτέλεσμα θα κριθεί, αν επήλθε η καταστροφή και ποιοι την προκάλεσαν. Τα ανθρωπάρια είναι βέβαιο ότι θα είναι την ώρα της απόδοσης ευθυνών –αν επέλθει καταστροφή– μακριά, γιατί έχουν να ζήσουν και τα εγγόνια τους. Κάποιοι, όμως, αναπόφευκτα θα είναι στο πλαίσιο των ευθυνών. Δεν έχουμε τη σοφία της υπόδειξης του σωστού δρόμου. Καθένας θα πρέπει να σταθμίσει το συμφέρον του τόπου, της οικογένειάς του και να αναλάβει τις ευθύνες του. Όσοι βεβαιώνουν ότι κατέχουν τη σοφία της υπόδειξης, ας αναλάβουν και τις