Αποφασιστικότητα Αρβανιτόπουλου

18:00 12/5/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Των Βασίλη Μπεσκένη, Σπύρου Παπαδάκη

Ο Κώστας Αρβανιτόπουλος παρακολούθησε από το γραφείο του την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της γενικής συνέλευσης της ΟΛΜΕ. Ο ίδιος είχε λίγη ώρα προτού εκμυστηρευθεί στους στενούς του συνεργάτες ότι είναι αποφασισμένος να μην επιτρέψει να χαθεί ούτε μία ημέρα από τις Πανελλαδικές. «Δεν μπορούμε να παίζουμε με την ψυχολογία των μαθητών», φέρεται να είπε στους στενούς

του συνεργάτες.

Μόλις άκουσε την απόφαση της ΟΛΜΕ, ο Κώστας Αρβανιτόπουλος σήκωσε το τριψήφιο και συνομίλησε απευθείας με τον πρωθυπουργό. Λίγα λεπτά αργότερα, αναχώρησε για το Μέγαρο Μαξίμου.

Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη. Θεωρεί στυγνό εκβιασμό τη στάση των καθηγητών. Η ουσία, πάντως, είναι ότι, από τη στιγμή που ελήφθη μία τέτοια απόφαση, ξεκινά η διαπραγμάτευση. Μένει να δούμε αν η κυβέρνηση θα επιλέξει τον δρόμο της σκληρής αντιπαράθεσης μέσω δημόσιας διαβούλευσης ή θα θελήσει να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με την ΟΛΜΕ.

Στην πρώτη περίπτωση, η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας θα στείλουν ένα και μόνο μήνυμα: «Αρετε την απόφασή σας για απεργία των ημερών των Πανελλαδικών και μετά συζητάμε». Σε περίπτωση που δεν εισακουστεί η προειδοποίηση αυτή, τότε θα περάσουμε στη διαδικασία της επιστράτευσης. Το Μέγαρο Μαξίμου θα είναι σκληρό και γρήγορο στις αποφάσεις του λόγω έλλειψης χρόνου.

Ανώτατες πηγές του υπουργείου Παιδείας ξεκαθάριζαν ότι είναι πλέον θέμα χρόνου να διανεμηθούν φύλλα πολιτικής επιστράτευσης στους εκπαιδευτικούς, καθώς δεν είναι δυνατόν να κρατηθούν δεκάδες χιλιάδες μαθητές σε ψυχολογική ομηρία έως την ερχόμενη Παρασκευή, πρώτη ημέρα των πανελλήνιων εξετάσεων.

Η πραγματικότητα είναι ότι η στάση της ΟΛΜΕ τα προηγούμενα 24ωρα αιφνιδίασε την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, αλλά και συνολικά την κυβέρνηση, κυρίως λόγω της σπασμωδικότητας των αντιδράσεων από πλευράς της συνδικαλιστικής ηγεσίας των εκπαιδευτικών που πρόδιδε την αμηχανία τους, αλλά κατεδείκνυε και την αδυναμία τους να αφουγκραστούν όχι μόνο την ψυχοσύνθεση της κοινωνίας, αλλά και τις επιθυμίες της συντριπτικής πλειονότητας των εκπαιδευτικών.

Η… γυμναστική

Η απόφαση, στη βάση της αναθεώρησης του Μεσοπρόθεσμου με την κοινοβουλευτική ψηφοφορία της Κυριακής των Βαΐων για αύξηση των ωρών εργασίας των εκπαιδευτικών κατά δύο ώρες εβδομαδιαίως, «άναψε τις φωτιές» στους κόλπους της ΟΛΜΕ, που ξεκίνησε ασκήσεις… συνδικαλιστικής γυμναστικής με πρόταγμα τη διατήρηση των διδακτικών ωρών ως έχουν (21 ώρες εβδομαδιαίως για τον πρωτοδιόριστο μέχρι και 16 ώρες εβδομαδιαίως για όσους είχαν 20 και πλέον χρόνια εργασίας).

Η συνάντηση του προεδρείου της ΟΛΜΕ με τον υπουργό Παιδείας Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο την Τετάρτη κατέληξε, όπως ήταν αναμενόμενο, σε «ναυάγιο». Οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών διατύπωσαν ανεπαρκή επιχειρήματα, διεκδικώντας τη διατήρηση του υπάρχοντος καθεστώτος διδακτικών ωρών, το οποίο «διασφάλιζε» επί της ουσίας πεντάωρη εργασία εβδομαδιαίως σε χιλιάδες εκπαιδευτικούς, ακόμη και σ’ εκείνους που δεν υπερβαίνουν τα 12 χρόνια εργασίας.

Η επικέντρωση της ΟΛΜΕ στο συγκεκριμένο αίτημα αποδείχθηκε κρίσιμο στρατηγικό λάθος, καθώς ενέτεινε αφενός τις κοινωνικές αντιδράσεις, σε μια περίοδο που κατά κανόνα αυξάνεται ο χρόνος εργασίας, ενώ μειώνονται οι μισθοί και αφετέρου, τις αντιδράσεις στο εσωτερικό του εκπαιδευτικού κόσμου που βρέθηκε στο στόχαστρο των πολιτών, καθώς εμφανίστηκε να αρνείται επιπλέον ώρες εργασίας τη στιγμή που η επικρατούσα εικόνα θέλει τους εκπαιδευτικούς να υπολειτουργούν.

Νέο αίτημα

Δεδομένου, δε, ότι τα υπόλοιπα αιτήματα της ΟΛΜΕ αφορούν σε θέματα που, λιγότερο ή περισσότερο, είχαν δρομολογηθεί από προηγούμενες κυβερνήσεις –όπως η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, οι συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, η μη επαναπρόσληψη αναπληρωτών ή οι υποχρεωτικές μεταθέσεις καθηγητών– η αναίρεση της απόφασης για εβδομαδιαία αύξηση των διδακτικών ωρών αποτελεί επί της ουσίας το μοναδικό «νέο αίτημα» των εκπαιδευτικών.

Επισημαίνεται βέβαια ότι, εντελώς ορθολογικά, η επιλογή της επιστράτευσης δείχνει να εξυπηρετεί όλες τις πλευρές. Τόσο την ΟΛΜΕ που θα μπορέσει να υπερβεί τις εσωτερικές της διαμάχες ανάμεσα στα μέλη διαφορετικών παρατάξεων και να εμφανιστεί ότι… έπεσε ηρωικά μαχόμενη, όσο και τους εκπαιδευτικούς που, στην πλειονότητά τους, δείχνουν να αντιλαμβάνονται το αθέμιτο της επιλογής απεργιακής κινητοποίησης εν μέσω πανελληνίων εξετάσεων. Και φυσικά, την κυβέρνηση, η οποία θα στείλει για ακόμη μία φορά μήνυμα αποφασιστικότητας απέναντι σε όσους διατυπώνουν παράλογα και ασύνδετα με τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες αιτήματα αλλά και τα διεκδικούν εκβιαστικά.

Πολυγλωσσία

Επιπρόσθετα, ανεξάρτητα από την κατάληξη των προθέσεων απεργιακού ακτιβισμού της ΟΛΜΕ, καθίσταται προφανές ότι η κυβέρνηση έχει ήδη καταγράψει αναμφίλεκτη νίκη, τουλάχιστον σε επικοινωνιακό επίπεδο. Η πολυγλωσσία της Κουμουνδούρου αποτυπώθηκε και στην παρούσα περίπτωση, με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να έχουν μοιραστεί εκ νέου σε στρατόπεδα, αναζητώντας την κοινή γραμμή του κόμματος απέναντι στο θέμα των απεργιών των εκπαιδευτικών.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τ. Κουράκης επεχείρησε να αποτυπώσει με ακρίβεια τη γραμμή του κόμματός του, λέγοντας ότι αν οι καθηγητές αποφασίσουν να προχωρήσουν σε απεργία, ο ΣΥΡΙΖΑ θα τους στηρίξει. Ουσιαστικά, κράτησε αποστάσεις από την ισορροπημένη δήλωση του εκπροσώπου της Κουμουνδούρου Π. Σκουρλέτη, ο οποίος λίγες ώρες νωρίτερα είχε υποστηρίξει τις κινητοποιήσεις των καθηγητών υπό την αίρεση όμως ότι «ο αγώνας τους εξασφαλίζει και τη συναίνεση της κοινωνίας».

«Συνιστά ένα ακόμη παράδειγμα της διαρκούς σύγκρουσης ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ του 3,5% που εξυπηρετείται από την εύκολη ρητορεία και τον ΣΥΡΙΖΑ του 26% που αδυνατεί να αυτοπροσδιοριστεί ιδεολογικά και πολικά και επιλέγει την τακτική “και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ”» σχολίαζε στο «Π» υψηλόβαθμο στέλεχος του Μαξίμου, δίνοντας επί της ουσίας το στίγμα των προθέσεων από την πλευρά της κυβέρνησης να αξιοποιήσει περαιτέρω τη Βαβέλ απόψεων που παρατηρείται στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.