ΟΠΑΔΙΚΗ ΒΕΝΤΕΤΑ ή επιχειρηματικο-μιντιακός πόλεμος;

16:34 22/4/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

O tempora, o mores… Πού είναι οι εποχές που κατεβαίναμε στο Λιμάνι και πίναμε νερό στο μονιασμένο εφοπλιστικό μας λόμπι… Τότε που ναι μεν μαθαίναμε για εμπορικό ανταγωνισμό, αλλά ως προς το ποιος θα βρει στο εξωτερικό περισσότερες δουλειές, ποιος θα αγοράσει περισσότερα πλοία και θα είναι πρώτος και για το καλό της χώρας… Και τώρα πρώτη είναι η Ναυτιλία μας και μια περηφάνια την έχουμε, έστω και αν δεν μεταφράζεται και σε πρακτική αρωγή προς την πάσχουσα χώρα… Τώρα, όμως, έχουμε πραγματικές κόντρες που ώρες ώρες μοιάζουν θανάσιμες μεταξύ των δυο κολοσσών του χώρου. Μαρινάκης

εναντίον Αλαφούζου και τούμπαλιν. Καθότι Ολυμπιακός εναντίον Παναθηναϊκού και τούμπαλιν. Ντέρμπι που κόβει ανάσες και στα γήπεδα και στο Λιμάνι και στα media και στα καράβια.
«Θα ήθελα να μείνει 100 χρόνια στον ΠΑΟ ο κ. Αλαφούζος, που παριστάνει τον πρόεδρο» είχε πει ο Βαγγέλης Μαρινάκης, πριν από μερικούς μήνες στους οργανωμένους του Ολυμπιακού. Δεν το είπε, όμως, επειδή μέχρι πριν από λίγο καιρό ήταν φίλοι και συνεταίροι και στον ΣΚΑΪ. Αντίθετα. Το είπε σε οπαδική συγκέντρωση να πικάρει τον πρώην φίλο και συνέταιρο. Ηταν ένα ακόμα επεισόδιο της κόντρας δυο οικονομικών παραγόντων του τόπου, που βγαίνει στην επιφάνεια εύπεπτα ως «φαγωμάρα» των αφεντικών, των «αιωνίων» Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού, αλλά κρύβει πολλά περισσότερα. Αποτελεί μέρος ενός επιχειρηματικο-μιντιακού πολέμου σε πολιτικό φόντο και με αφετηρία το όνομα Μητσοτάκης.
Προηγουμένως ο Βαγγέλης Μαρινάκης είχε μιλήσει για «ανθρώπους που σήμερα κάνουν τους υπερασπιστές της νομιμότητας και της ηθικής, αλλά οι ίδιοι έχουν κάνει πολλά χιλιόμετρα στις δικαστικές αίθουσες». Και δεν δίστασε να αναφερθεί σε συγκεκριμένες παλαιές όμως και τελειωμένες σήμερα υποθέσεις που αφορούν τον πρώην συνεταίρο και νυν αντίπαλό του.
Οσοι παρακολουθούν τις δημόσιες δηλώσεις του προέδρου του Ολυμπιακού, ιδίως αυτές που αφορούν στην ομάδα, γνωρίζουν ότι εμφορούνται από την ψυχολογική διάθεσή του τη στιγμή που τις εκφέρει. Για παράδειγμα, όταν ο Παναθηναϊκός είχε πάρει ένα αμφισβητούμενο πέναλτι με τον Αρη στη Θεσσαλονίκη, με το οποίο κέρδισε το ματς, ο κ. Μαρινάκης αμέσως μετά είχε μιλήσει για «έγκλημα σε βάρος της Ελλάδας», δήλωση τουλάχιστον υπερβολική για έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Ομως, τα συγκεκριμένα λόγια προς τους φίλους του Ολυμπιακού για τους «υπερασπιστές της νομιμότητας» ήταν επιλεγμένα ένα προς ένα για να χτυπήσει σκληρά τον Γιάννη Αλαφούζο.

Περί «παράγκας»
Οι περιπέτειες με τη Δικαιοσύνη του «απέναντι» σε τέτοιες επιχειρηματικές διενέξεις δεν μένουν αναξιοποίητες και ας πονούν. Κάπως έτσι ο κ. Αλαφούζος, από την πλευρά του, επανέφερε στο προσκήνιο την ποινική δίωξη κατά του Β. Μαρινάκη (απλή συνέργεια σε εγκληματική οργάνωση και δωροδοκία) για τα «στημένα». Μιλώντας για τους ηθικούς αυτουργούς της «παράγκας» και τα φαινόμενα χειραγώγησης των ποδοσφαιρικών αγώνων, ρωτήθηκε αν φωτογραφίζει τον πρόεδρο του Ολυμπιακού. «Δεν φωτογραφίζουμε, λέμε πως υπάρχουν άνθρωποι που ελέγχονται από τη Δικαιοσύνη, ότι υπάρχουν κακουργηματικές πράξεις και ενδείξεις ενοχής. Αν ο κ. Μαρινάκης αισθάνεται θιγόμενος και επίκεντρο αυτού του ζητήματος και μας επιτίθεται, δεν φταίω εγώ. Δεν έχω κινήσει εγώ τις κακουργηματικές διώξεις” είπε ο κ. Αλαφούζος.
Η αλήθεια είναι ότι η υπόθεση των στημένων ποδοσφαιρικών αγώνων σκίασε μερικώς το πρώτο πρωτάθλημα του Ολυμπιακού επί εποχής Μαρινάκη. Πολλοί θεωρούν ότι στην υπόθεση αυτή επιρροή άσκησε η αυθόρμητη αντίδραση-αποδοκιμασία που ακούστηκε εναντίον του κ. Μαρινάκη στο κατάμεστο «Καραϊσκάκης» στο πρόσφατο ισόπαλο ντέρμπι.
Το σύνθημα «Μαρινάκη-Μαρινάκη έκανες το Θρύλο να μοιάζει ΑΕΚάκι» και το σύνθημα επιστροφής του Σωκράτη Κόκκαλη πλήγωσε, λένε πολλοί, όσο τίποτα τον σημερινό πρόεδρο του Ολυμπιακού. Κυρίως γιατί φέτος ο Ολυμπιακός έκανε ρεκόρ συγκομιδής βαθμών, έχει τεράστια απόσταση από τον αιώνιο και ρόστερ κατά πολύ ακριβότερο από όλους…
Οι επιθέσεις εναντίον του τελευταία αυξήθηκαν και ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε η σκληρή επίθεση που του έκανε, χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα βαρύ και απαξιωτικό λεξιλόγιο ο γνωστός ποινικολόγος και πρόεδρος σήμερα της «Παναχαϊκής», Αλέξης Κούγιας.

Σύγκρουση δύο κόσμων
Ο 43χρονος σήμερα Βαγγέλης Μαρινάκης είναι από κούνια Πειραιώτης και Ολυμπιακός. Γιος του Μιλτιάδη Μαρινάκη, γενικού αρχηγού του Ολυμπιακού τη δεκαετία του ’70, δεν δυσκολεύτηκε να βρει τον δρόμο του. Αντίθετα, ο 49χρονος Γιάννης Αλαφούζος μπορεί να γεννήθηκε και να μεγάλωσε «στη Μαβίλη, δίπλα στο γήπεδο της Λεωφόρου», χρειάστηκε όμως να… παλέψει με το παραδοσιακό πατρικό κληροδότημα της επιλογής οπαδικής ταυτότητας. Ο πατέρας του Αριστείδης Αλαφούζoς είναι Ολυμπιακός, με έμπρακτη προσφορά στον σύλλογο, ενώ σε διάφορες χρονικές φάσεις είχε εμπλακεί σε σενάρια αγοράς της πειραϊκής ΠΑΕ. Η απλή παράθεση δημοσιευμάτων της δεκαετίας του ’70, στα οποία αναφέρονται οι δωρεές του εφοπλιστή στον Ολυμπιακό, αλλά και η συμμετοχή του στα σχήματα των εφοπλιστών για τη διοίκηση του Ολυμπιακού, όπως και συνεντεύξεις του ίδιου, στις οποίες φέρεται να εξέτασε κάποιες φορές την πιθανότητα εξαγοράς του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών του ΟΣΦΠ, επιβεβαιώνουν το κόκκινο φρόνημά του.
Γενικά, η προσέγγιση των δύο ανδρών στα πράγματα είναι διαφορετική, όπως διαφορετικός είναι και ο χαρακτήρας τους. Ο Γιάννης Αλαφούζος είναι πιο ανοιχτός και επικοινωνιακός και δεν διστάζει να εκτεθεί, καταθέτοντας τη γνώμη του είτε μέσω twitter, είτε μέσω παρεμβάσεων όταν θεωρεί ότι θίγονται τα συμφέροντά του, όπως για παράδειγμα μετά τον αγώνα του Παναθηναϊκού με τη Λάτσιο, όταν επικοινώνησε με τον ANT1 για να διαμαρτυρηθεί για τη μετάδοση του παιχνιδιού. Ο Μαρινάκης θεωρείται κλειστός χαρακτήρας, μιλά σπανιότερα και λιγότερο, ακολουθώντας την πρακτική του «περιβάλλοντος» για να τοποθετηθεί σε θέματα.
Ακόμα και στην επαγγελματική τους πορεία Μαρινάκης και Αλαφούζος ελίχθηκαν και «μεγάλωσαν» διαφορετικά. Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, με παρότρυνση του πατέρα του, επέλεξε να δει τη Ναυτιλία πρώτα από την ταπεινή πλευρά της, στη συνέχεια να εργαστεί σε ξένες εταιρείες και μετά από μια πορεία σχεδόν δεκαετίας να ενταχθεί στην οικογενειακή επιχείρηση. Αντίθετα, ο Γιάννης Αλαφούζος, όπως και ο μικρότερος αδερφός του, Θέμης, από την αρχή τέθηκε υπό τη σκέπη του πατέρα-φαμίλια, είτε συμμετέχοντας στις οικογενειακές επιχειρήσεις είτε δημιουργώντας δικές του. Το αποτέλεσμα είναι σήμερα να βρίσκεται επικεφαλής με τον αδερφό του σε έξι ναυτιλιακές –ανάμεσά τους τη μητρική «Αργοναύτης»–, που διαχειρίζονται έναν στόλο τάνκερ με έξι νεότευκτα πλοία, να είναι πρόεδρος στον ΣΚΑΪ και να συμμετέχει στις οικογενειακές «Καθημερινές Εκδόσεις ΑΕ», που εκδίδουν την «Καθημερινή».
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, από την πλευρά του, διαθέτει δεκάδες εταιρείες με έδρα τον Πειραιά, το Λονδίνο και τον Παναμά, με «ναυαρχίδα» την ναυτιλιακή εταιρεία Capital Maritime. Είναι βασικός μέτοχος της εισηγμένης στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης Capital Product Partners, ενώ ο στόλος των 56 πλοίων που διαχειρίζεται (κυρίως τάνκερ και φορτηγά) θεωρείται ο νεότερος παγκοσμίως.

Μαζί στον ΣΚΑΪ
Υπάρχει μια φωτογραφία, στην οποία ο Γιάννης Αλαφούζος κάθεται δίπλα στον Βαγγέλη Μαρινάκη, με την ικανοποίηση να αποτυπώνεται στα πρόσωπα και των δύο. Ηταν από τον Απρίλιο του 2007, όταν οι δυο άνδρες συνεργάστηκαν και ο Μαρινάκης αγόρασε το 25% των μετοχών του ΣΚΑΪ, καταβάλλοντας –σύμφωνα με πληροφορίες– 18 εκατ. ευρώ, στην πρώτη επιτυχημένη απόπειρά του να ασχοληθεί με τον χώρο των ΜΜΕ, καθώς είχε προηγηθεί το ναυάγιο της εξαγοράς του «Ελεύθερου Τύπου». Η είσοδος Μαρινάκη στα ΜΜΕ ερμηνεύτηκε ποικιλοτρόπως. Αλλοι είπαν ότι «έπαιζε» με τη δύναμη των χρημάτων του υπέρ της κουμπάρας του, Ντόρας Μπακογιάννη, ενώ άλλοι υποστήριζαν ότι ήθελε επικοινωνιακά όπλα στο πλαίσιο των φιλοδοξιών του να αγοράσει και τον Ολυμπιακό.
Πάντως, η συμμετοχή του στον ΣΚΑΪ δεν έτυχε καλής υποδοχής απ’ όλα τα μέλη της οικογένειας Αλαφούζου. Ο Αριστείδης Αλαφούζος ήταν πάντα υπέρ της «οικογενειακής υπόθεσης» και ήθελε και τα παιδιά του να περιφρουρήσουν αυτόν τον χαρακτήρα των «μαγαζιών» τους. Ομως, τα επιχειρηματικά σχέδια του κ. Γ. Αλαφούζου και η ενίσχυση του ναυτιλιακού κομματιού του Ομίλου απαιτούσαν ρευστό, το οποίο έδινε ο κ. Μαρινάκης. Η πρώτη σύγκρουση των δύο ανδρών φαίνεται ότι προέκυψε μετά από μια σειρά κινήσεων των νέων ηγετών του επιχειρείν της χώρας. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Μαρινάκης χρέωσε στον κ. Αλαφούζο συμφωνία με τον Ανδρέα Βγενόπουλο σε βάρος του.

Το επεισοδιακό ντέρμπι
Ως «αντίποινα», ο Βαγγέλης Μαρινάκης επιδίωξε να αυξήσει το ποσοστό του στον ΣΚΑΪ –με σκοπό την έξωση του κ. Αλαφούζου από το «σπίτι του»;–, κίνηση που αντιλήφθηκε ο πρόεδρος του καναλιού. Με αφορμή το επεισοδιακό ντέρμπι του «Καραϊσκάκης» τον Φεβρουάριο του ’11 και τον τρόπο με τον οποίο κάλυψε τα γεγονότα ο ΣΚΑΪ, Μαρινάκης και Αλαφούζος συγκρούστηκαν και δρομολογήθηκε ο «χωρισμός». Μέσω αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου και με την καταβολή 5,1 εκατ. ευρώ, ο κ. Αλαφούζος πήρε το 10% του ΣΚΑΪ που είχε μείνει στον Βαγγέλη Μαρινάκη. «Δεν έχω καμία προσωπική κόντρα με τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Οι δρόμοι μας χώρισαν, δεν συμπαθούμε ο ένας τον άλλον και αυτό προέκυψε από το ποδόσφαιρο. Τσακωθήκαμε το βράδυ του ντέρμπι στο «Καραϊσκάκης» με τα επεισόδια σε βάρος του Σισέ. Μιλήσαμε τηλεφωνικά, ο ΣΚΑΪ είχε πει πως έγινε έγκλημα κατά του ποδοσφαίρου, ο κ. Μαρινάκης θίχτηκε προσωπικά και αποχώρησε από τον ΣΚΑΪ. Δεν έχω τίποτα με τον κ. Μαρινάκη. Δεν σημαίνει ότι αντιπαθούμε κάποιον και τον βρίζουμε» διευκρίνισε μερικές μέρες αργότερα ο Γιάννης Αλαφούζος.

Η κοινή αφετηρία… τέσσερις δεκαετίες πίσω

Για να βρει κάποιος τον συνδετικό κρίκο των οικογενειών Μαρινάκη και Αλαφούζου πρέπει να ανατρέξει τέσσερις δεκαετίες πίσω. Τότε που ο Μίλτος Μαρινάκης ήταν βουλευτής Πειραιά της Νέας Δημοκρατίας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και ο Αριστείδης Αλαφούζος συχνός συνομιλητής του.
Ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ ήταν αυτός που ενθάρρυνε τον κ. Αλαφούζο να επενδύσει στον χώρο του Τύπου αγοράζοντας τη «ναυαρχίδα» της παράταξης, την «Καθημερινή», μετά τη λαίλαπα Κοσκωτά. Ωστόσο, οι σχέσεις χάλασαν και έγιναν κάτι παραπάνω από εχθρικές επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη, όταν ο Αριστείδης Αλαφούζος διαπίστωσε ότι όχι μόνο δεν ευνοείται, αλλά και «ρίχνεται» από κυβερνητικές πρωτοβουλίες. Αρχισε τότε μια επικοινωνιακή επίθεση προς τον τότε πρωθυπουργό από τα ΜΜΕ του ομίλου, με κορύφωση την καταγγελία Αλαφούζου για χρηματοδότηση της Νέας Δημοκρατίας με ένα εκατ. δολάρια, τα οποία όμως δεν έφτασαν ποτέ στα ταμεία της.
Στον αντίποδα, οι σχέσεις των οικογενειών Μαρινάκη – Μητσοτάκη είναι διαχρονικά άριστες. Τη φιλία των πατέρων τους επισφράγισαν Ντόρα και Βαγγέλης, καθώς ο κ. Μαρινάκης πάντρεψε την κ. Μπακογιάννη με τον Ισίδωρο Κούβελο.