Σε χειμερία νάρκη ο τουρισμός

Του Νίκου Μπόζντα

Μετά από πολλά χρόνια, κατά τα οποία η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό και κυρίως στις χώρες που αποτελούσαν και αποτελούν τις μεγαλύτερες δεξαμενές τουριστών, πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και η μία ακύρωση κράτησης ακολουθούσε την άλλη, φέτος φαίνεται πως το κλίμα αλλάζει και πως η πορεία του τροχού θα είναι διαφορετική.
Για πρώτη φορά ύστερα από τρία χρόνια συνεχούς πτωτικής πορείας της «βαριάς μας βιομηχανίας», οι οιωνοί είναι καλοί και, όπως όλα δείχνουν, τα πράγματα θα είναι διαφορετικά

τη φετινή τουριστική σεζόν, προς το καλύτερο αυτήν τη φορά. Παρά το γεγονός ότι η χώρα μας βρίσκεται ακόμα σε ύφεση και έχει αρκετό δρόμο ακόμα να διανύσει για να βγει από το σκοτεινό μονοπάτι της κρίσης, φαίνεται ότι κερδίζει την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων, κατά κύριο λόγο, τουριστών.
Σύμφωνα με όσα είπε ο Αντώνης Σαμαράς κατά τη διάρκεια της ευρείας σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη στο Μέγαρο Μαξίμου με θέμα τον τουρισμό «φέτος αναμένουμε περισσότερους από 17 εκατ. τουρίστες». Αυτό αμέσως σημαίνει τουλάχιστον 1 εκατ. τουρίστες παραπάνω σε σχέση με την περσινή χρονιά. Αυτό είναι ευχάριστο, αλλά εάν ρίξουμε μία ματιά δεξιά και αριστερά ή μάλλον μία ματιά προς δυσμάς και μία προς ανατολάς, όπου βρίσκονται και οι κύριοι ανταγωνιστές μας, Ισπανία και Τουρκία αντίστοιχα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΕΤΕ, τότε μάλλον θα πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι με προβληματισμό και να αναρωτηθούμε τι φταίει και είμαστε τόσο πίσω.

Γιατί στην Τουρκία;
Το στερεότυπο που υπάρχει στο κεφάλι σχεδόν κάθε Ελληνα είναι ότι οι Τούρκοι είναι «απολίτιστοι» και πως πέρα από την Κωνσταντινούπολη υπάρχει το χάος και επικρατεί ούτε λίγο ούτε πολύ ο νόμος της Σαρία. Αυτό είναι τόσο αληθές όσο το ότι η Γη δεν γυρίζει, γιατί αλλιώς θα πέφταμε, όπως λέει και η διαφήμιση.
Οι γείτονές μας όχι μόνο «απολίτιστοι» και άξεστοι δεν είναι και τα τελευταία χρόνια, που έχουν ανοιχτεί πολύ προς την ευρωπαϊκή αγορά και έχουν κάνει σωστές ιδιωτικοποιήσεις, άλλαξαν νοοτροπία και έμαθαν να προσφέρουν τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες στις καλύτερες δυνατές τιμές. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα ότι με τα ίδια χρήματα που θα ξόδευε κάποιος για να μείνει 4-5 μέρες σε ένα δωμάτιο της κακιάς ώρας (βλ. rooms to let) σε ένα νησί των Κυκλάδων, χωρίς πρωινό και συνήθως χωρίς καμία παροχή υπηρεσίας, θα μπορούσε να μείνει μία ολόκληρη εβδομάδα σε κάποιο τετράστερο ή πεντάστερο ξενοδοχείο της γειτονικής χώρας, με όλες τις ανέσεις και με υπαλλήλους που «σκίζονται» για να σε εξυπηρετήσουν. Αλήθεια, εσείς εάν δεν είσαστε Ελληνες και είχατε να διαλέξετε ανάμεσα στις δύο αυτές επιλογές, τι θα διαλέγατε; Ακριβώς. Αυτό επιλέγουν και οι περισσότεροι Ευρωπαίοι τουρίστες και, δυστυχώς για εμάς, τα νούμερα είναι αμείλικτα.
Τα έσοδα από τον τουρισμό πέρυσι, σύμφωνα με το ΣΕΤΕ, ήταν περίπου 10,5 δισ. ευρώ, ενώ ο αριθμός των τουριστών που επέλεξαν να περάσουν τις διακοπές τους στη χώρα μας ήταν περίπου 16 εκατ. Φέτος, όπως προείπαμε, αναμένουμε περισσότερους από 17 εκατ. τουρίστες και τα έσοδα θα ξεπεράσουν τα 11 δισ. Θα πει κάποιος «πω, πω φοβεροί αριθμοί», αλλά δεν ξέρει ότι η Τουρκία πέρυσι είχε περίπου 36,8 εκατ. τουρίστες με έσοδα 30 δισ. δολάρια ή 23 δισ. ευρώ, σύμφωνα με την τούρκικη Στατιστική Υπηρεσία. Δηλαδή, κάτι παραπάνω από τους διπλάσιους τουρίστες και τα διπλάσια έσοδα.
Το επιχείρημα που θα μπορούσε να θέσει κάποιος είναι ότι η Τουρκία μπορεί να προσφέρει υπηρεσίες ίσως και στη μισή τιμή, γι’ αυτό και εμείς είμαστε πίσω. Ομως, αυτό το επιχείρημα καταρρέει, όταν ρίξουμε μια ματιά στην Ισπανία.

Ισπανία: Ενα νησί με τουρισμό όσο όλο το Αιγαίο!
Η Ισπανία είναι, επίσης, χώρα της ευρωζώνης. Οι Ισπανοί ίσως μοιάζουν περισσότερο με τους βόρειους στη νοοτροπία, αλλά τώρα έχουμε κοινό την κρίση. Αυτό που μπορούμε να πούμε για την Ισπανία είναι ότι είναι πιο ακριβή από την Ελλάδα.
Πώς εξηγείται ότι η Ισπανία, όπου κάθε τρεις και λίγο υπάρχουν διαδηλώσεις κατά της λιτότητας, με τους κατοίκους της να έχουν την εικόνα του «τεμπέλη της εύφορης κοιλάδας» και με τις υψηλότερες από εμάς τιμές, είναι η μέρα με τη νύχτα συγκρινόμενη με την Ελλάδα στον τουρισμό;
Η απάντηση είναι απλή. Καλύτερο και αποτελεσματικότερο μάρκετινγκ. Η Ισπανία διαθέτει απείρως λιγότερα νησιά και παραλίες από την Ελλάδα, αλλά το μόνο γνωστό νησί της, η Ιμπιθα, είχε πέρυσι 6 εκατ. τουρίστες. Οσους, δηλαδή, είχαν όλα τα κυκλαδονήσια μαζί. Οι Ισπανοί ξέρουν πώς να πλασάρουν το προϊόν τους. Εδώ μας ενδιαφέρει να έρθει κάποιος σήμερα, αύριο, φέτος, να τον εκμεταλλευτούμε και να του «φάμε» όσα περισσότερα μπορούμε και δεν μας νοιάζει αν θα ξανάρθει ή όχι. Του χρόνου έχει ο Θεός… Με αυτήν τη νοοτροπία, όμως, δεν πάμε πουθενά. Και γι’ αυτό, παρότι φθηνότεροι και με ομορφότερα μέρη, κοιτάμε τους Ισπανούς με τα κιάλια.
Πέρυσι η Ισπανία είχε 58 εκατ. τουρίστες και έσοδα της τάξεως των 56 δισ. ευρώ, σύμφωνα με στοιχεία του αρμόδιου υπουργείου. Αριθμοί που για μας είναι αδιανόητοι. Θα μπορούσε να πει κάποιος «μα, στην Ισπανία πάνε και πολλοί Λατινοαμερικάνοι». Σύμφωνα με το υπουργείο, ωστόσο, στυλοβάτες του τουρισμού ήταν Γάλλοι, Γερμανοί και Σκανδιναβοί, ενώ υπήρξε μεγάλη διαφημιστική καμπάνια σε ανερχόμενες οικονομικά χώρες, όπως Κίνα, Ρωσία, Βραζιλία και Ινδία.

Το δέον γενέσθαι
Αν θέλουμε να πάμε μπροστά ως χώρα, αλλά και ως κοινωνία, πρέπει πρώτα απ’ όλα να αλλάξουμε νοοτροπία. Το έκαναν οι «απολίτιστοι» Τούρκοι, γιατί όχι εμείς; Πρέπει να μάθουμε να κοιτάμε μακροπρόθεσμα και να αφήσουμε τη λογική «ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε και…» που μας έφτασε έως εδώ. Να αφήσουμε τις κουτοπονηριές και το πώς θα ξεγελάσουμε τον άλλον και να κοιτάξουμε πώς θα γίνουμε καλύτεροι με υπηρεσίες, να ευχαριστηθεί ο επισκέπτης και να γίνει ο καλύτερος διαφημιστής.
Για την αύξηση του εσωτερικού τουρισμού πρέπει να μειωθούν οι τιμές. Πέρυσι είχε πτώση 70% και φέτος αναμένεται η πτώση να διαμορφωθεί στο 50%. Tέλος, πρέπει και η Πολιτεία να βάλει το χέρι της, κάνοντας όσο το δυνατόν καλύτερη και αποτελεσματικότερη διαφήμιση που θα προβάλλεται από τα μεγαλύτερα μέσα παγκοσμίως και θα επικεντρώνεται στις ομορφιές και τα προϊόντα μας.

Keywords
Τυχαία Θέματα