Η Αϊτάνα, η Κάιβα και ο Πουφ Πουφ κατακτούν τα social

07:01 8/12/2024 - Πηγή: Τα Νεα

Nα σας συστήσω την παρέα: Η Lu of Magalu είναι Βραζιλιάνα και συνεργάζεται με μεγάλες εταιρείες όπως η Samsung, η Microsoft και η Loreal. Η Lil Miquela είναι Αμερικανο-βραζιλιάνα, πολύ δημοφιλής στον κόσμο της μόδας – έχει δώσει πάρα πολλές συνεντεύξεις και συνεργάστηκε τον τελευταίο χρόνο με 91 εταιρείες στο Instagram. Η Κάιβα Μέχρα είναι Ινδή και παρέχει συμβουλές μητρότητας, δείχνοντας

πώς μεγαλώνει τα «παιδιά» της και πώς φροντίζει το σπίτι της. H Nooνούρι είναι ένα καρτούν με μεγάλα μάτια που προτιμούν για τις διαφημίσεις τους οι οίκοι Dior και Versace, o Ιον έχει υπερβολικά γυμνασμένους μυς και ασχολείται με την ποδηλασία και ο Πουφ Πουφ είναι ένα πιγκουίνος που σκορπά θετικά μηνύματα. Η Αϊτάνα Λόπεζ είναι Ισπανίδα, αγαπά τα βίντεο γκέιμ και τη γυμναστική. Βγάζει δεκάδες χιλιάδες ευρώ κάθε μήνα. Μάλιστα, κάποιοι σταρ, μην κατανοώντας τη φύση της, της έχουν ζητήσει ραντεβού αλλά εκείνη δεν δέχθηκε. Δεν θα μπορούσε άλλωστε. Η Αϊτάνα όπως και η Lu και η Lil είναι ψηφιακές influencers, ψηφιακά δημιουργήματα που μπορούν να επηρεάζουν χωρίς να επηρεάζονται.

Η έλλειψη «ανθρωπινότητας»

Η τεχνολογία συναντά την ανθρώπινη δημιουργικότητα και πλέον νέες «προσωπικότητες» γεννιούνται στο Διαδίκτυο. Κάτι παραπάνω από άβαταρ, ένα κομμάτι της συλλογικής επιθυμίας για μια άπιαστη τελειότητα. Αυτές οι ψηφιακές influencers έχουν εκατομμύρια ακολούθους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν χρειάζεται να φάνε, να ντυθούν, να σκεφθούν, να ζήσουν. Σε έναν κόσμο, και ιδιαίτερα μια διαφημιστική αγορά, που διαρκώς αναζητεί νέα πρόσωπα, οι ψηφιακές «προσωπικότητες» γίνονται το νέο όχημα για επιθυμίες και προβολές. Πλέον έχουν γίνει μια βιομηχανία δισεκατομμυρίων και οι μεγάλες εταιρείες τις χρησιμοποιούν όλο και πιο συχνά.

Αραγε μπορεί μια ψηφιακή influencer να επηρεάσει ανθρώπους; Η έλλειψη «ανθρωπινότητας» δεν απωθεί; «Στην αρχή μπορεί να φαινόταν περίεργο, στη συνέχεια πρωτότυπο και εξωτικό, αλλά όσο περνάει ο καιρός οι έρευνες δείχνουν πως οι καταναλωτές, και ιδιαίτερα οι νέοι, έχουν αρχίσει και βρίσκουν προτερήματα στα ψηφιακά δημιουργήματα που μάλιστα έχουν και τόσο ελκυστική μορφή. Ο Φίλιπ Γκόρντον, καθηγητής Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, εξηγεί στους «New York Times» πως αυτά τα δημιουργήματα που δοκιμάζουν τα όρια της ανθρωπινότητας γίνονται σταδιακά πιο προσφιλή στους νέους από τους ίδιους τους ανθρώπους. «Σε μια εποχή πολυκρίσεων, όπου οι ανθρώπινες σχέσεις δοκιμάζονται, ίσως είναι πιο εύκολο για τους νέους να συνδεθούν με άβαταρ που ακούν και αντιδρούν με πιο οικείους τρόπους. Και ίσως, στο μυαλό κάποιων, οι ψηφιακοί influencers να είναι πιο αξιόπιστοι από τους ανθρώπινους».

Πιο ευέλικτες στη διαφήμιση

Ολα αυτά κάνουν τέτοιες ψηφιακές μορφές ιδιαίτερα ελκυστικές στις εταιρείες όχι μόνο επειδή είναι πιο ευέλικτες στη διαφήμιση προϊόντων, αλλά διότι αποτελούν ένα περίπλοκο κράμα δεδομένων και συναισθημάτων – τέλειο ώστε να θυμίζει την τεχνολογία που το έφτιαξε αλλά και ανθρώπινα ατελές ώστε να ξυπνά συναισθηματικές αντιδράσεις. Προσαρμόζονται σε κάθε πολιτισμικό και κοινωνικό πλαίσιο. «Χωρίς να μπορούν να δοκιμάσουν τίποτα από όσα διαφημίζουν, ξεπερνούν ακόμα και την καλύτερη ανθρώπινη εκδοχή» παρατηρεί ο αναλυτής τεχνολογίας Ραμόν Φιγκέρας στην «El Pais».

Tι θα γίνει με την πραγματικότητα όταν ο κόσμος μας γεμίζει με ψηφιακά άβαταρ και influencers; αναρωτιέται η Σιμόν Ντελγκά στη «Monde». «Πώς θα μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε τη διαφάνεια, να αντιμετωπίσουμε την παραπληροφόρηση, να ζητήσουμε νομικές ευθύνες σε περίπτωση που χρειαστεί;». Είναι ένας τομέας που όσο επεκτείνεται σε εκατομμύρια ανθρώπους τόσο θυμίζει ότι πρέπει επειγόντως να ρυθμιστεί, ιδιαίτερα επειδή καθένας ψηφιακός influencer μπορεί να αλληλεπιδρά με ανθρώπους μέσω τεχνητής νοημοσύνης. Ανθρώπους με περιορισμένη κοινωνικότητα και ανάγκες που δεν καλύπτονται εύκολα. Η βύθιση σε έναν κόσμο όπου τα όρια του πραγματικού και του ψηφιακού δεν είναι ευδιάκριτα αποτελεί πραγματικό κίνδυνο, προειδοποιούν επιστήμονες.

Είναι αυτές οι δημοφιλείς ψηφιακές φιγούρες αντικατοπτρισμός κοινωνιών που προσπαθούν να ξεφύγουν από τα προβλήματά τους; Θα δημιουργήσουν μια νέα συνύπαρξη ανθρώπου και μηχανών που θα ορίσει το μέλλον; Ή μήπως η δημοφιλία τους θα υποχωρήσει μόλις κουραστούμε από το φλερτ με την τεχνολογία; Ή ίσως τελικά θα πάμε στο επόμενο τεχνολογικό άλμα που θα μας προσφέρει κάτι ακόμα λιγότερο ανθρώπινο;