Οι νέοι αγοράζουν εμπειρίες και οι μεγάλοι ιδιοκτησίες

01:47 17/2/2025 - Πηγή: Τα Νεα

Από όποια πλευρά κι αν το δει κάποιος, όταν η οικογένεια μαζεύεται για το κυριακάτικο γεύμα, συναντώνται διαφορετικοί κόσμοι. Το χάσμα των γενεών όμως παρατηρείται και στην καταναλωτική συμπεριφορά των διαφορετικών ηλικιακών ομάδων. Σύμφωνα με στοιχεία από τραπεζικές έρευνες, οι νέοι 20-30 ετών ξοδεύουν τα χρήματά τους πολύ διαφορετικά από τους γονείς τους. Ως γενικό συμπέρασμα, μπορούμε να πούμε ότι οι νέοι αγοράζουν εμπειρίες σήμερα, ενώ οι μεγαλύτεροι στην ηλικία στοχεύουν στην ιδιοκτησία και την αποταμίευση για ασφάλεια.

Σε επίπεδο δαπανών, οι νέοι 20-30 ετών προτιμούν να ξοδεύουν

χρήματα σε ταξίδια (εντός ή εκτός συνόρων), σε εστιατόρια, μπαρ και καφετέριες, στο γυμναστήριο ή στον ψυχοθεραπευτή. Επιπλέον, ξοδεύουν χρήματα για την εκπαίδευσή τους, από φροντιστήρια και ιδιαίτερα μαθήματα ως ένα μεταπτυχιακό. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, επενδύουν χρήματα στον εαυτό τους και όχι σε υλικά αγαθά διαρκείας.

 

BΡΑΧΥΠΡΟΘΕΣΜΕΣ ΛΥΣΕΙΣ. Για την κάλυψη των βασικών τους αναγκών, προτιμούν βραχυπρόθεσμες λύσεις: για τη στέγασή τους πληρώνουν ενοίκιο και για τις μεταφορές τους χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς ή «νοικιάζουν» αυτοκίνητο με leasing. Σε ό,τι αφορά την ασφαλιστική κάλυψη, συνήθως μπαίνουν σε προγράμματα ομαδικής ασφάλισης των εργοδοτών τους, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που ασφαλίζουν τα κατοικίδιά τους.  Για τις αγορές τους, οι νέοι προτιμούν τα online καταστήματα και δεν πηγαίνουν στα μαγαζιά αν δεν υπάρχει ανάγκη.

Το ίδιο ισχύει και για τη σχέση που διατηρούν με την τράπεζά τους, καθώς δεν «πατάνε» σε κατάστημα και σπανίως κάνουν αναλήψεις από ΑΤΜ. Επιπλέον, έχουν συχνά λογαριασμό σε διαδικτυακές τράπεζες-fintechs, ενώ χρησιμοποιούν χρεωστικές κάρτες και άμεσες πληρωμές (π.χ. IRIS) πολύ περισσότερο από άλλες ηλικιακές ομάδες. Για να αυξήσουν τα χρήματά τους, συχνότερα θα στραφούν σε κρυπτονομίσματα και αμοιβαία κεφάλαια, τα οποία ωστόσο δεν βλέπουν αμιγώς ως επενδυτικές λύσεις.

Σε ένα τραγούδι που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες, η ανερχόμενη Aggelina παρουσιάζει απλά την καταναλωτική συμπεριφορά των νέων: ζητάει από τον γιατρό να της «γράψει» άδεια για να «πάρει τα βουνά» και του υπόσχεται πως θα πληρώσει το «ντάρικο» (50 ευρώ) μέσω IRIS. Δηλαδή, δαπάνες στο πλαίσιο μιας εμπειρίας (εκδρομή στο βουνό) και πληρωμές με νέα, ψηφιακά μέσα.  Από την άλλη, οι άνω των 65 ετών διαμορφώνουν την καταναλωτική τους συμπεριφορά με πρώτο γνώμονα την ασφάλεια. Προτιμούν αγορές που έχουν μια επενδυτική διάσταση, όπως είναι τα ακίνητα ή άλλα αγαθά με μεταπωλητική αξία (π.χ. έργα τέχνης) ή αγαθά που προσφέρουν status. Ξοδεύουν σπανιότερα σε εμπειρίες όπως είναι τα ταξίδια και η εστίαση και αποταμιεύουν περισσότερο. Συχνά εξυπηρετούν στεγαστικά δάνεια για πρώτη ή δευτερεύουσα κατοικία. Επιπλέον, πληρώνουν για ασφάλιση ζωής, σε ατομικό ή οικογενειακό συμβόλαιο.

Δεν πραγματοποιούν αγορές online, αλλά πηγαίνουν στο φυσικό κατάστημα για ό,τι χρειαστούν. Συνήθως δεν είναι εξοικειωμένοι με το e-banking και γι’ αυτό προτιμούν τον γκισέ του τραπεζικού καταστήματος, όταν βεβαίως βρίσκουν ραντεβού. Χρησιμοποιούν μόνο παραδοσιακές τράπεζες και δεν έχουν επαφή με τις διαδικτυακές. Διατηρούν τα χρήματά τους σε καταθετικούς λογαριασμούς, δεν κάνουν επενδύσεις υψηλού ρίσκου και πληρώνουν με μετρητά ή χρεωστικές/πιστωτικές κάρτες.

Ανάμεσα στις δύο αυτές ηλικιακές ομάδες, υπάρχει το μεγαλύτερο μέρος του οικονομικά ενεργού πληθυσμού (40-50 ετών). Η πλειονότητα αυτών παίρνει στοιχεία τόσο από τις νεότερες, όσο και από τις γηραιότερες γενιές. Στις αγορές τους μοιάζουν περισσότερο με τους νεότερους, καθώς έχουν άνεση με το διαδικτυακό περιβάλλον. Ομως, επιθυμούν την ασφάλεια που τους δίνει η ιδιοκτησία, ειδικά σπιτιού και αυτοκινήτου. Τέλος, σε αυτές τις ηλικίες είναι συχνότερη και η χρήση πιστωτικής κάρτας.