Προς τα πού πηγαίνει η Δύση;

06:07 19/2/2025 - Πηγή: Τα Νεα

Δεκάδες αναφορές και σχόλια ελλήνων και διεθνών αναλυτών κατακλύζουν τις σελίδες του Τύπου και τις ηλεκτρονικές αναρτήσεις των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Βασικό τους θέμα είναι η πορεία του κόσμου και ιδιαίτερα της Δύσης μετά τις ανατρεπτικές συμπεριφορές του προέδρου Τραμπ. Κοινή συνισταμένη των περισσότερων είναι η αντιπάθειά τους προς τον αμερικανό πρόεδρο. Και οι δυσοίωνές τους προβλέψεις για την κατάληξη των πολιτικών του καθώς και για τις τύχες της Δύσης συνολικά.

Οι ορθολογούντες ανάμεσα στους επικριτές του οραματίζονται καταστροφές και αδιέξοδα στις κατευθύνσεις

που ακολουθεί. Οι υποστηρικτές των σκοτεινών θεωριών συνωμοσίας, προβλέπουν την κυριαρχία νέων ολιγαρχιών και τη καταδυνάστευση του απλού λαού και των πολιτικών του δικαιωμάτων. Ας αξιολογήσουμε νηφάλια αυτές τις ανησυχίες για να δούμε πόσο κοντά στην πραγματικότητα βρίσκονται.

Είναι αλήθεια πως κάποιες από τις πολιτικές που εξήγγειλε ο Τραμπ έχουν ρίσκα (λ.χ. η επιβολή δασμών) και είναι δύσκολες στην εφαρμογή τους (απέλαση εκατομμυρίων παράνομων μεταναστών). Αλλά δεν είναι όλες πρωτόγνωρες. Ο πρώην πρόεδρος Μπους, τζούνιορ, το επεχείρησε και σύντομα ανέκρουσε πρύμναν. Διότι το όφελος για την αμερικανική οικονομία κατά πολύ έμενε πίσω από τις ζημιές. Που αφορούσε πολλές χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις που ζούσαν από τις φθηνές εισαγωγές κυρίως χάλυβα. Αυτή τη φορά το λογικό είναι να έχουν προβλέψει τα συνεπακόλουθα. Διαφορετικά δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Βέβαια η Ευρώπη και οι άλλοι σύμμαχοι των ΗΠΑ είχαν προειδοποιηθεί. Διότι με διάφορους τρόπους κερδοσκοπούν εναντίον τους. Στον χάλυβα λ.χ. άμεσα ή έμμεσα επιδοτούν τη χαμηλότερή του τιμή. Δεν είναι αυτή συμπεριφορά ειλικρινούς φίλου.

Στους επαναπατρισμούς μεταναστών προφανώς στόχος των ΗΠΑ δεν είναι να φύγουν όλοι – κάτι προφανώς αδύνατο. Αλλά να δείξουν την αποφασιστικότητά τους να μη δεχθούν άλλους παράνομους μετανάστες. Οπως έλεγε και ο καθηγητής του Yale, David Apter, να λειτουργήσει το «αποτέλεσμα της επίδειξης» (the deminstration effect). Κι εκεί εκτιμώ πως η αμερικανική κυβέρνηση θα πετύχει. Τα αεροπλάνα γεμάτα μετανάστες που προσγειώνονται στη Μπογκοτά, στο Καράκας και στην Τεγκουσικάλπα (Ονδούρα) εξυπηρετούν αυτόν ακριβώς τον σκοπό.

Με ενοχλεί όμως η εγκατάλειψη των αρχών της ελεύθερης οικονομίας της αγοράς από τον Τραμπ. Πρόσκαιρα ίσως. Διότι εκτιμώ πως σύντομα θα επανέλθουν. Δεν αποδέχομαι όμως τα κροκοδείλια δάκρυα κάποιων για την απώλεια του φιλελευθερισμού όταν μια ζωή στήριζαν πολιτικές διογκωμένου δημόσιου τομέα και δεκάδων παρεμβάσεων του κράτους στην οικονομία και στη ζωή μας. Τώρα κλαίνε υποκριτικά για τις απώλειες του φιλελευθερισμού. Δεν συμπάσχω με τις ανησυχίες τους. Οσο για την ολιγαρχία, μια ματιά στην αμερικανική ιστορία δείχνει πως έχει περάσει τέτοιες εποχές η χώρα. Δίχως να της αφήσουν αρνητικά κατάλοιπα. Αντίθετα μάλιστα. Εκτιμώ πως η παρουσία πετυχημένων επιχειρηματιών στην κυβέρνηση θα φέρει πρακτική εμπειρία, θα πατάξει την όποια διαφθορά και θα φέρει νέες ιδέες. Η Δύση θα πρέπει να ξαναβρεί τις αξίες της και να ορθοποδήσει.