Σε τραγικά χέρια το μέλλον της Ευρώπης

14:19 2/4/2025 - Πηγή: Τα Νεα

Λέμε συχνά – όχι εμείς, όλοι – ότι ένα από τα θεμέλια του ευρωπαϊκού και γενικότερα του δυτικού πολιτισμού είναι ο αρχαίος ελληνικός. Και δικαίως. Ισως όμως θα έπρεπε να τον επικαλεστούμε εν προκειμένω και για μία διάστασή του που ασφαλώς εκφεύγει της παραπάνω κοινής διαπίστωσης, που δεν εντάσσεται σε αυτήν: τη μελέτη των οιωνών, στην οποία άπαντες οι αρχαίοι Ελληνες απέδιδαν τεράστια σημασία, σε βαθμό που από αυτούς αποφάσιζαν αν θα διεξάγουν πολέμους. Ενας τέτοιος οιωνός ίσως να ξυπνήσει κάπως την Ευρώπη από την κατάσταση μαζικού διεθνοπολιτικού υπνωτισμού στην οποία έχει περιέλθει. Και το

κύριο χαρακτηριστικό της οποίας είναι ότι την ώρα που η ίδια λέει ότι απειλείται από τη Ρωσία, είναι στα μαχαίρια με την Αμερική, για πρώτη φορά στην Ιστορία! Ενώ θα έπρεπε να γνωρίζει ότι χωρίς εκείνη, ευρωπαϊκή ασφάλεια απλώς δεν νοείται. Ποιος οιωνός; Το γεγονός ότι την περασμένη εβδομάδα έγινε η πρώτη ευρωπαϊκή, δηλαδή γερμανική, δοκιμαστική απόπειρα εκτόξευσης τροχιακού πυραύλου. Αυτό, από μόνο του, είναι έτσι κι αλλιώς τρομακτικό όταν το σκεφτεί κανείς σε σύγκριση με τις δύο υπερδυνάμεις, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία. Εξελίσσεται όμως σε θρίλερ, όταν πληροφορηθεί ότι η πτήση του δεν κράτησε περισσότερο από ένα λεπτό, οπότε και έπεσε στο έδαφος και εξερράγη… Ενα λεπτό: αυτό ήταν όλο. Για την πρώτη φορά της Ευρώπης, σε κάτι που οι πιο πάνω χώρες – και πλέον όχι μόνον αυτές – το κάνουν εδώ και δεκαετίες, ως ρουτίνα…

Αυτός ο πύραυλος που δεν άντεξε παρά λίγα δευτερόλεπτα πτήσης πριν καταλήξει φλεγόμενη μάζα είναι ένας «σύγχρονος οιωνός» που θέλει κάτι να μας πει: κάτι να πει στην Ευρώπη, το οποίο, αν βέβαια είχε τα μυαλά της στη θέση τους και αν δεν ήταν υποκρίτρια μέχρι το μεδούλι, θα το είχε κατανοήσει πάρα πολύ καλά αντί περί άλλα να τυρβάζει: ότι αν πράγματι πιστεύει – και ίσως ορθώς – ότι αντιμετωπίζει κίνδυνο πολέμου με τη Ρωσία, θα πρέπει να αφήσει όλα αυτά τα παιδαριώδη που κάνει όχι αύριο, αλλά χθες, και να κοιτάξει επειγόντως να κάνει τρία άλλα: πρώτον, να πάει τρέχοντας και έτοιμη για θυσίες στην Ουάσιγκτον και να προσπαθήσει να βρει άκρη με τον Τραμπ. Δεύτερον, να πάρει την απόφαση που δεν θέλει με τίποτα, ότι δηλαδή θα καταστεί επιτέλους μια γνήσια ένωση και όχι αυτό το φαιδρό γραφειοκρατικό τέρας που η μόνη του δουλεία, από το 1990 και έπειτα, είναι να υπηρετεί την ηγεμονική θέση της γερμανικής οικονομίας και πολιτικής και, τρίτον, να κατανοήσει ότι η ασφάλεια κοστίζει και απαιτεί θυσίες, αφοσίωση, επιμονή και χρόνο. Και ότι δεν χωράνε πλέον εξυπνάδες και παιχνιδάκια όπως μέχρι σήμερα. Οχι πια. Ο καιρός τους έχει τελειώσει. Αν δεν γίνουν όλα αυτά σε χρόνο μηδέν, το μέλλον της Ευρώπης είναι κατάμαυρο. Και όποιος έχει την ψευδαίσθηση ότι επειδή η Ρωσία είχε βαρύτατες αστοχίες στον συμβατικό πόλεμο στην Ουκρανία είναι και «αδύναμη» χώρα, δεν ξέρει τι του γίνεται.

Την ώρα που η Ευρώπη δεν μπορεί να εκτοξεύσει με επιτυχία έναν πύραυλο για… δορυφόρους, η Μόσχα διαθέτει περισσότερες από 5.000 πυρηνικές κεφαλές σπαρμένες στο αχανές έδαφός της και ανά τα βάθη των θαλασσών, στα υποβρύχιά της. Το έχουν αντιληφθεί οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις; Ή πιστεύουν ότι δεν έχει σημασία; Ή νομίζουν ότι είναι δυνατόν να δημιουργήσουν ποτέ αντίβαρο σε τέτοια ισχύ; Ή είναι βέβαιοι ότι ο Πούτιν θα τους κάνει τη χάρη, αν πράγματι θελήσει τον πόλεμο που οι ίδιοι λένε ότι θα θελήσει, να τις αφήσει στα σιλό τους; Ή δεν αντιλαμβάνονται ότι χωρίς τον τρόμο της αμερικανικής αντίδρασης δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσει παρά ένα ή δύο το πολύ από αυτά, και μάλιστα ούτε καν μεγάλης ισχύος; Και εκεί θα τελειώσουν όλα: η Ευρώπη θα παραλύσει αμέσως. Αν δεν τα βλέπουν αυτά, το μέλλον της Γηραιάς Ηπείρου βρίσκεται σε μακράν πιο τραγικά χέρια από ό,τι είναι ήδη εμφανές…