Τράμπα, τράμπα-λίζομαι

16:24 22/4/2025 - Πηγή: Τα Νεα

Χθες ήταν 21η Απριλίου και αναρωτήθηκα αν θα έχουμε σε λίγο πολιτικούς πρόσφυγες από τις ΗΠΑ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως είχαμε το 1967 από την Ελλάδα προς στις φιλόξενες δημοκρατικές χώρες της γηραιάς ηπείρου μας.

Η συσχέτιση με τη χούντα έρχεται στον νου και λόγω των διώξεων του Τραμπ κατά των πανεπιστημίων, φοιτητών και διδασκόντων, όπως είχε πράξει και ο Γεώργιος Παπαδόπουλος τότε.

Στην Ελλάδα

δεν είχαμε κάτι αντίστοιχο με την περήφανη θεσμική απάντηση του Χάρβαρντ που προτίμησε να αρνηθεί προγράμματα δισεκατομμυρίων παρά να συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις. Εδώ, είχαμε βεβαίως την περήφανη ατομική στάση μερικών δεκάδων καθηγητών που αποδοκίμασαν ρητά και εμπράκτως τη δικτατορία,  όμως η μεγάλη πλειοψηφία των πανεπιστημιακών αποδέχθηκε τη χούντα. Χειροκροτούσε τον Παπαδόπουλο όταν εκφωνούσε λόγο στο Πολυτεχνείο τον Μάρτιο 1968 και πέντε χρόνια αργότερα στις συγκλήτους όλων των πανεπιστημίων της χώρας.

Θεσμική πανεπιστημιακή αντίδραση στη χώρα μας δεν είχαμε ούτε όταν στρατεύονταν οι αντιχουντικοί φοιτητές, ούτε όταν αστυνομία εισέβαλε στις σχολές – πολύ περισσότερο όταν ο στρατός επέβαλε φονική καταστολή στο Πολυτεχνείο.

Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι οι ισχυροί θεσμοί των ΗΠΑ –ομοσπονδιακοί, πολιτειακοί κοινωνικοί, πολιτιστικοί  και οικονομικοί– δεν θα επιτρέψουν στον Ντόναλντ Τραμπ να επιβάλει τη θέλησή του. Είναι τρομερό πάντως να κάνουμε σκέψεις που δεν τις διανοούμασταν κατά την πρώτη τετραετία Τραμπ.

Όμως τι έχει πάει τόσο στραβά και φθάσαμε να βρίσκεται σε «κατάσταση πολιορκίας» η Δημοκρατία που εγκαινίασε τις δημοκρατικές επαναστάσεις στον σύγχρονο κόσμο;

Είναι πολλοί  που καταφέρονταν κατά της παγκοσμιοποίησης και απέδιδαν σε αυτή την εκλογική άνοδο των Δεξιών κομμάτων επειδή υποτίθεται δημιουργεί ανισότητες και ανεργία στις βιομηχανικές χώρες της Δύσης – διαπιστώνουμε πως ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα χρησιμοποιεί ο Ντόναλντ Τραμπ για να καταργήσει την παγκοσμιοποίηση μέσω των δασμών  που όλοι προβλέπουν πως θα θίξουν ακριβώς τους ήδη περιθωριοποιημένους.

Μου φαίνεται ματαίως θα αναζητήσουμε τις αιτίες των πολιτικών ανατροπών εκτός πολιτικού συστήματος, όπως ματαίως θα αναζητήσουμε κοινωνικά αίτια για τις κατά καιρούς δικτατορίες στην Ελλάδα ή ακόμη και για την χιτλερική δικτατορία στη Γερμανία.

Άλλη πολιτική αιτία πέρα από τον φόβο της απώλειας της κυριαρχίας των ΗΠΑ στο πλανητικό σύστημα, δεν μπορώ να δω. Και δυστυχώς πίσω από αυτό το πρόγραμμα «διάσωσης της αυτοκρατορίας» ο Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να συσπειρώσει ευρύτατες δυνάμεις στις ΗΠΑ.

Τράμπα – τραμπαλίζομαι, πέφτω και τσακίζομαι, λέει γνωστό παιδικό τραγουδάκι. Ας ελπίσουμε ότι οι τραμπαλισμοί που συμβαίνουν αυτή την εποχή στις ΗΠΑ θα έχουν ως θύμα το τραμπαλιζόμενο επί των σταθερών θεσμών πρόεδρο και όχι την αμερικανική δημοκρατία και το παγκόσμιο σύστημα.